ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ

ΝΔ-ΠΑΣΟΚ: ΧΕΡΙ-ΧΕΡΙ ΣΤΗ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ!

Την Τετάρτη, 14 Γενάρη, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΛΑ.Ο.Σ απέρριψαν στη Βουλή την πρόταση νόμου του ΚΚΕ για τη διασφάλιση των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων και τη διεύρυνση των ασφαλιστικών - συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων των εργαζομένων. Η απόρριψή της, μετά από σχετική συζήτηση στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή, αναδείχνει ανάγλυφα τη στρατηγική ταύτιση των κομμάτων του κεφαλαίου στην καταλήστευση των αποθεματικών προς όφελος της μεγαλοεργοδοσίας και τη διαχρονική συρρίκνωση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, που με συνέπεια και αλλεπάλληλους νόμους υπηρέτησαν και υπηρετούν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Οι εκπρόσωποι των κομμάτων του κεφαλαίου συναγωνίστηκαν σε προκλητικές τοποθετήσεις για την πρόταση νόμου, όπως: “ευχολόγια και ανέξοδες και ανεδαφικές προτάσεις που κινούνται στο επίπεδο του «ιδεατού»” (υφυπουργός Απασχόλησης Γ. Κοντογιάννης), “έχει ιστορική και μόνο αξία” και “αποτελεί υλικό για διδακτορικό και όχι νόμο” (εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ, Λ. Γρηγοράκος) και άλλες, αντίστοιχες. Την ίδια στιγμή, χαρακτηριστική ήταν και η διγλωσσία του ΣΥΡΙΖΑ, ο εισηγητής του οποίου, από τη μια δήλωσε ότι συμφωνεί επί της αρχής με την πρόταση, ενώ από την άλλη την ακύρωνε, επαναφέροντας τη θέση για το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, κινούμενος στη λογική της κυβέρνησης για τη διασφάλιση κατώτατων παροχών πτωχοκομείου.

Τι προέβλεπε η πρόταση νόμου

-- Υποχρεώνεται το Δημόσιο μέσα σε τρία χρόνια να αποζημιώσει πλήρως τα ασφαλιστικά ταμεία για τις απώλειες που έχουν υποστεί από το 1951 μέχρι σήμερα, από τη δέσμευση των αποθεματικών τους σε καταθέσεις με πολύ χαμηλό επιτόκιο. Οι απώλειες θα υπολογίζονται κατά έτος με βάση το ανώτατο επιτόκιο δανεισμού του Δημοσίου ή των καταθέσεων στις τράπεζες.

-- Το Δημόσιο να καταβάλει εντός εξαμήνου στα ασφαλιστικά ταμεία τα ποσά που αυτά διέθεσαν για την αγορά των «δομημένων» ομολόγων» και να καλύψει κάθε άλλη ζημιά τους.

-- Καταργείται κάθε διάταξη που επιτρέπει την τοποθέτηση των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων σε μετοχές ή άλλα χρηματοοικονομικά προϊόντα. Τα αποθεματικά θα τοποθετούνται μόνο σε μη διαπραγματεύσιμους τίτλους του Δημοσίου με εγγυημένη απόδοση.

-- Οι μετοχές και τα άλλα χρηματοοικονομικά προϊόντα που κατέχουν τα Ταμεία μεταβιβάζονται με πώληση στην τρέχουσα τιμή στο ελληνικό Δημόσιο χωρίς καμία επιβάρυνση των ασφαλιστικών ταμείων. Το Δημόσιο είναι υποχρεωμένο να καταβάλει στα Ταμεία πλήρη αποζημίωση για τις ζημιές που έχουν υποστεί με την αγορά μετοχών και η αποζημίωση θα υπολογιστεί με βάση τη διαφορά τιμής αγοράς και τιμής πώλησης.

-- Το Δημόσιο υποχρεώνεται να καταβάλει σε μία τριετία έντοκα την οφειλόμενη αλλά μη καταβληθείσα στα Ταμεία τριμερή χρηματοδότηση.

-- Το δημόσιο σε έξι μήνες υποχρεώνεται να καταβάλει τις εργοδοτικές εισφορές και τους άλλους πόρους που ενώ τους έχει εισπράξει και έπρεπε να τους καταβάλει στα Ταμεία, τους παρακρατεί παράνομα.

-- Υποχρεώνονται τα υπουργεία να πάρουν όλα τα κατάλληλα μέτρα για την άμεση καταβολή όλων των εισφορών που οφείλουν ιδιώτες στα Ταμεία.

-- Με τη συμπλήρωση του 60ού έτους οι άνδρες και του 55ου έτους οι γυναίκες δικαιούνται πλήρη σύνταξη, ενώ για όσους εργάζονται στα βαρέα και ανθυγιεινά τα όρια είναι 55 και 50 αντίστοιχα.

-- Πλήρη σύνταξη παρέχεται ανεξαρτήτως ορίου ηλικίας με τη συμπλήρωση 30 ετών ασφάλισης ή με 9.000 ένσημα. Οι εργαζόμενοι κατοχυρώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα εφόσον συμπληρώσουν 4.050 ημέρες ασφάλισης, ενώ τυχόν ευνοϊκότερες διατάξεις για τους ασφαλισμένους εξακολουθούν να ισχύουν.

-- Η σύνταξη καθορίζεται στο 80% των τελευταίων πριν τη συνταξιοδότηση συνολικών μηνιαίων αποδοχών.

-- Οι εργαζόμενοι απαλλάσσονται από τις εισφορές τους για τον κλάδο Υγείας - Πρόνοιας και απολαμβάνουν δωρεάν τις παροχές του κλάδου αυτού από το δημόσιο σύστημα υγείας.

Η κινδυνολογία των κομμάτων του κεφαλαίου ότι, τυχόν υιοθέτηση τέτοιων μέτρων θα επιφέρει τεράστια βάρη στον κρατικό προϋπολογισμό, “ξεχνά” προκλητικά τα τεράστια υπερκέρδη του κεφαλαίου και των μονοπωλιακών ομίλων, τα οποία όχι μόνο δε φορολογούνται αναλογικά – τη στιγμή που οι αντιλαϊκοί έμμεσοι φόροι είναι η κύρια πηγή φορολογικών εσόδων – αλλά και μειώνεται συνεχώς η φορολογία τους, στο όνομα, τάχα, της “ανάπτυξης”. “Ξεχνούν” οι πολιτικοί υπηρέτες του κεφαλαίου, τους πακτωλούς δισεκατομμυρίων που διοχετεύει άμεσα ο κρατικός προϋπολογισμός στους μονοπωλιακούς ομίλους, με τους αναπτυξιακούς νόμους, τα “πακέτα στήριξης της ρευστότητας” των τραπεζών, τις χρηματοδοτήσεις των ΕΣΠΑ και ΚΠΣ κλπ. Οι εργαζόμενοι και μαζί τους και οι εργαζόμενοι μηχανικοί, δεν πρέπει επ’ουδενί να δεχθούν την παραμικρή θυσία, ιδίως σήμερα που οξύνεται η κρίση, για να διασωθεί η κερδοφορία του κεφαλαίου. Το σύνθημα “να πληρώσει την κρίση το κεφάλαιο” πρέπει να γίνει η σημαία των διεκδικήσεων συνολικά του εργατικού και λαϊκού κινήματος, όλο το επόμενο διάστημα!