ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ
ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΗΡΙΑ...
(ή, πως ο «ανένδοτος» έγινε ...2+2 ζεστές θεσούλες)
Αποκαλυπτική από όλες τις απόψεις η συζήτηση στην Αντιπροσωπεία του ΤΕΕ, για το Ασφαλιστικό.
Κάποιοι, πριν αρκετούς μήνες, διερρήγνυαν τα ιμάτιά τους για να μην περάσει ο νόμος 3655/08, για την ενοποίηση, ανακηρύσσοντας τη μάχη αυτή ως «μητέρα των μαχών».
Κάποιοι, οι ίδιοι δηλαδή, εξαπέλυαν μύδρους κατά όλων όσων (μεταξύ τους και κατά ημών) πίστευαν και πιστεύουν ότι η αντιασφαλιστική επίθεση είναι ενιαία και έχει να κάνει τόσο με τους αντιασφαλιστικούς νόμους Σιούφα, Ρέππα, όσο και με τον 3518/06, που η ηγεσία του ΤΕΕ συνδιαμόρφωσε, χέρι-χέρι με την κυβέρνηση.
Κάποιοι, οι ίδιοι δηλαδή, έκαναν ότι δεν ακούν για την αθλιότητα του δήθεν «αυτοδιοίκητου» (εδώ γελάνε...) ΤΣΜΕΔΕ, για τη χείριστη μεταξύ των ασφαλιστικών φορέων κρατική συμμετοχή στο αποθεματικό, την άθλια σχέση εισφορών-παροχών, την καθήλωση των συντάξεων κάτω κι από το ύψος των δικαστικών αποφάσεων, την απερίγραπτη ταλαιπωρία των ασφαλισμένων.
Κάποιοι, οι ίδιοι δηλαδή, είχαν το απίστευτο θράσος να κατηγορούν την «Πανεπιστημονική» (αλλά και άλλες δυνάμεις και φορείς) για υπονόμευση του αγώνα ενάντια στην ενοποίηση, επειδή, τάχα, η επιμονή μας να ζητάμε την κατάργηση και του 3518/06 και των νόμων Σιούφα-Ρέππα θα «αδυνάτιζε το κοινό μέτωπο» και «θα βόλευε την κυβέρνηση»...
Κάποιοι, οι ίδιοι δηλαδή, διαβεβαίωναν σε όλους τους τόνους μετά την ψήφιση του νόμου Πετραλιά, ότι «δε θα υποστείλουν τη σημαία» και ότι θα συνεχίσουν να αγωνίζονται, τάχα, «για τη μη εφαρμογή του νόμου στην πράξη».
Από τότε, αλλά και ήδη από πολύ παλιότερα, εμείς προειδοποιούσαμε ότι μόνο η ενιαία αντιπαράθεση με το συνολικό νομοθετικό πλαίσιο που ψήφισαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ από το 1992 μέχρι σήμερα, η αγωνιστική καταδίκη της λογικής της ανταποδοτικότητας και η διεκδίκηση ενός συνολικού πλαισίου στόχων πάλης στη λογική της δημόσιας, καθολικής, υποχρεωτικής κοινωνικής ασφάλισης, μπορούσε να αποτελέσει τη βάση για τη μαζική κινητοποίηση της πλειοψηφίας των εργαζόμενων μηχανικών, με πρωτοπόρους τους συνδικαλιστικούς τους φορείς και, έτσι, να ανοίξει το δρόμο για την αναχαίτιση της επίθεσης και την αντεπίθεση του κινήματος.
Αντίθετα, προειδοποιούσαμε, η γραμμή του «μικρότερου κακού», η λίγο-λίγο διολίσθηση στο όνομα του «κύριου στόχου», είναι γραμμή ήττας, είναι γραμμή ξεπουλήματος των ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων. Αυτό έχει δείξει η πείρα από τους προηγούμενους νόμους, από το 1992, μέχρι σήμερα.
Ήρθε πια η ώρα να δούμε τι από αυτά επιβεβαίωσε η ίδια η ζωή και τι όχι.
Στη θέση του «ανένδοτου» κατά της ενοποίησης, έμεινε ...μια δικαστική προσφυγή, για τη νομιμότητα της διαδικασίας επιλογής του Προέδρου του ΕΤΑΑ. Ακόμα κι αυτήν όμως την προσφυγή, αυτό το λαμπρό παράδειγμα ...αγωνιστικής εναντίωσης στο νόμο Πετραλιά, η ηγεσία του ΤΕΕ την αποδυνάμωσε η ίδια. Θαυμάστε, λοιπόν: ο Πρόεδρος του ΤΕΕ, όχι μόνο συμμετέχει στην επιτροπή επιλογής για τον Πρόεδρο του ΕΤΑΑ, εφαρμόζοντας πιστά το νόμο που, κατά τα άλλα, τον θεωρεί παράνομο και τον προσβάλλει νομικά (μάλλον, μόνο τη νοημοσύνη μας προσβάλλει...), αλλά συμμετέχει και στην ψηφοφορία, στηρίζοντας γνωστό στέλεχος της ΔΚΜ, προς δόξαν των διαβεβαιώσεων ότι ...δε θα εφαρμόσει το νόμο!!!
Σα να μην έφτανε αυτό, η κωμωδία ολοκληρώθηκε με την απόφαση που από κοινού πήρε η πλειοψηφία της ηγεσίας του ΤΕΕ (ΠΑΣΚ, ΔΚΜ, ΔΑΠ, Συμπαράταξη, ΕΛΕΜ κλπ.) για να στείλει εκπροσώπους στα όργανα του ΕΤΑΑ. Κι αν αναρωτιέστε, τι θα πάνε να κάνουν αυτοί οι εκπρόσωποι εκεί πέρα, ακούστε απαντήσεις που δόθηκαν και διαλέξτε ποια «σας ταιριάζει» καλύτερα:
«για να λειτουργήσει το Ταμείο, από 1η Οκτώβρη και να μπορεί να χορηγεί συντάξεις και εγγυητικές», είπε η ΕΛΕΜ (και πήρε μια ζεστή θεσούλα αναπληρωματικού για ...τον κόπο της να μας πείσει)
«για να διασφαλίσουν τα αποθεματικά των μηχανικών από κάθε επιβουλή», είπε η ΔΚΜ (ε, κάτι θα ξέρει αυτή μιας και διεκδικεί και τον πρόεδρο, με ...τις ευλογίες του ΤΕΕ)
«για να φέρνουν πληροφόρηση και να μπλοκάρουν την εφαρμογή του νόμου», μας είπαν Συμπαράταξη και ΠΑΣΚ, έχοντας προφανώς εμπειρία από το πως έδρασαν μέχρι σήμερα οι εκπρόσωποί τους στο ΤΣΜΕΔΕ, οι οποίοι ...κουράστηκαν να μπλοκάρουν αντιασφαλιστικές διατάξεις...
Τώρα βέβαια, πως είναι δυνατό να μπλοκάρεις την εφαρμογή ενός νόμου, εφαρμόζοντας τις διατάξεις του, πως γίνεται να υπηρετείς το στόχο της κατάργησης ενός φορέα, στελεχώνοντάς τον και πασχίζοντας για την σωστή και εύρυθμη λειτουργία του, αυτό, μόνο η ηγεσία του ΤΕΕ μπορεί να μας το πει. Αλλά τι να μας πει κι αυτή, που η ξεφτίλα της έχει πλέον φτάσει σε τέτοια μεγέθη που δύσκολα μπορεί να κρυφτεί. Να που οδήγησε, για άλλη μια φορά, η λογική της προσαρμογής, του μικρότερου κακού ως ασπίδας κατά του δήθεν μεγαλύτερου... Οδήγησε στην ήττα, στην εφαρμογή της κυβερνητικής πολιτικής. Και βέβαια, μην προσπαθήσει κανείς τους να κρυφτεί πίσω από γενικές αρχές περί «συμμετοχής των εργαζομένων» κλπ., γιατί όλοι καταλαβαίνουν ότι εδώ δεν πρόκειται διόλου γι αυτό. Δε μπορεί να μιλάς για συμμετοχή στη λειτουργία, όταν υποτίθεται ότι δίνεις τη μάχη να καταργηθεί ο φορέας και ο νόμος που τον σύστησε και η μάχη αυτή δεν έχει κριθεί, αυτό ακόμα και ένα μικρό παιδί το καταλαβαίνει. Μόνο όσοι δε θέλουν να φανεί η δική τους άθλια στάση δυσκολεύονται...
Τώρα, που έγιναν τα πλήρη αποκαλυπτήρια και όλοι τους εκεί στην ηγεσία του ΤΕΕ, «ηγετική ομάδα» και «αντιπολίτευση», χέρι-χέρι φάνηκε ότι νοιάζονται μόνο για τις καρέκλες και τη διασφάλιση του δικού τους ρόλου με δεδομένη και απαραβίαστη την αντιασφαλιστική πολιτική, τώρα που ο καθένας αναλαμβάνει τις ευθύνες του, είναι η ώρα να ορθωθεί απέναντί τους το αγωνιστικό μέτωπο των εργαζόμενων μηχανικών. Αξιοποιώντας τις πρωτοβουλίες των συνδικαλιστικών τους φορέων, όπως του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών, στο βαθμό αυτοί που θα στέκονται χωρίς ταλαντεύσεις στη γραμμή της συνολικής αντιπαράθεσης με την πολιτική της ΕΕ και των κομμάτων του ευρωμονόδρομου, είναι η ώρα για αποφασιστική κλιμάκωση του αγώνα. Όταν η ηγεσία του ΤΕΕ θα σέρνεται να πάρει τις ζεστές θεσούλες στα όργανα του Ταμείου, οι εργαζόμενοι μηχανικοί θα βαδίζουν στους δρόμους, μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους, μαζί με το ταξικό εργατικό κίνημα. Η φωνή τους θα ακουστεί πολύ δυνατή. Και τότε, όλοι όσοι σήμερα κάνουν πως δεν ακούν, θα βρεθούν προ οδυνηρής εκπλήξεως. Τους διαβεβαιώνουμε ότι θα κάνουμε το παν γι αυτό...