ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΤΩΡΑ ΤΟ ΑΝΤΙΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ!!!

Η κυβέρνηση, με τη στήριξη της ηγεσίας του ΤΕΕ, προχώρησε στη δημοσιοποίηση του νομοσχεδίου για το ΤΣΜΕΔΕ. Ενός νομοσχεδίου που προωθεί αποφασιστικά τη λογική της ανταποδοτικότητας και στο Ταμείο. Δηλαδή, τη μετατόπιση των ασφαλιστικών βαρών από την εργοδοσία και το κράτος στις πλάτες του κάθε εργαζόμενου μηχανικού. Γιατί βέβαια, δε μπορεί να κρυφτεί πίσω από καμιά απατηλή προσπάθεια εξωραϊσμού, η αλήθεια ότι το νομοσχέδιο:

• Προωθεί την ατομική ευθύνη του κάθε συνάδελφου για την ασφαλιστική του κάλυψη με την απουσία κρατικής συμμετοχής στους κλάδους της Ειδικής Προσαύξησης (όπως μετονομάζεται ο παλιός ΕΛΠΠ), εφάπαξ και Πρόσθετης ασφάλισης (επικουρικού). Στους δύο πρώτους απουσιάζει και η εργοδοτική εισφορά!
• Αυξάνει υπέρογκα τις εισφορές των ασφαλισμένων, από 53 € έως 76 € το μήνα άμεσα και έως 127 € το μήνα σε βάθος δεκαετίας, δηλαδή τις αυξάνει άμεσα για τους “νέους” ασφαλισμένους, σε ποσοστό άνω του 30%! Η δήθεν “φιλολαϊκή” επιλογή προαιρετικής υπαγωγής των πολύ νέων συναδέλφων στην Ειδική Προσαύξηση, θέτει το πιο ασθενές τμήμα των μηχανικών στο εκβιαστικό δίλημμα του οικονομικού στραγγαλισμού σήμερα για μια αμφίβολη σύνταξη μετά από 35 χρόνια, ή στην αποδοχή της καθήλωσης της σύνταξης στα σημερινά, άθλια επίπεδα...
• Μειώνει, επί της ουσίας, την κύρια σύνταξη για τους “παλιούς” ασφαλισμένους, αφού αρνείται να αποκαταστήσει το συνεχιζόμενο εδώ και δεκαετίες πετσόκομμα του ύψους της με παράνομες ερμηνείες των κυβερνήσεων και της διοίκησης του ΤΣΜΕΔΕ, με την κάλυψη ΤΕΕ. Ορίζει αυθαίρετα την κύρια σύνταξη σε ύψος 300 και πλέον € χαμηλότερα από το προβλεπόμενο σημερινό ύψος της, σύμφωνα με πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας.
• Εισάγει τον Κλάδο Προν. Παροχών, χωρίς να δεσμεύεται για την διασφάλιση, ούτε καν των σημερινών αντίστοιχων εγγυήσεων του ΙΚΑ, προς τους μισθωτούς συνάδελφους. Προωθεί την «επιδότηση» της ανεργίας με τις εισφορές των μισθωτών και αυταπασχολούμενων συναδέλφων.

Το Σχέδιο Νόμου για το ΤΣΜΕΔΕ, όπως και οι πρόσφατες κυβερνητικές ρυθμίσεις στις Τράπεζες και στις πρώην ΔΕΚΟ, αποτελεί συνέχεια των προηγούμενων αντιασφαλιστικών νόμων (τόσο της ΝΔ, όσο και του ΠΑΣΟΚ) με κορυφαίες αιχμές τους Ν.2084/92, 3029/02 και τον πρόσφατο 3232/04. Ο καθένας πλέον γνωρίζει ότι πρόκειται για μια συνολική αναδιάρθρωση του ασφαλιστικού συστήματος, στα πλαίσια της “Στρατηγικής της Λισσαβόνας” της ΕΕ, και σημαίνει πλήρη εμπορευματοποίηση του ασφαλιστικού δικαιώματος, αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, μείωση των παροχών και αύξηση των εισφορών των ασφαλισμένων, υπονόμευση του δημόσιου συστήματος κοινωνικής ασφάλισης. Η κυβέρνηση προωθεί την αναδιάρθρωση με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ που ζητά μείωση του “μη μισθολογικού κόστους” για το κεφάλαιο και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που ζητά επιτάχυνση των επώδυνων αλλαγών. Βρισκόμαστε λοιπόν μπροστά σε μια συνολική επίθεση που απαιτεί αγωνιστική απάντηση και αντεπίθεση απ' το σύνολο των εργαζομένων στον ιδιωτικό και στο δημόσιο τομέα.

Οι ευθύνες της Δ.Ε. του ΤΕΕ και των παρατάξεων της πλειοψηφίας (ΠΑΣΚ, ΔΚΜ, ΔΑΠ, ΕΝΟΤΗΤΑ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ κλπ.) είναι τεράστιες, αφού διαμόρφωσαν και προώθησαν το πλαίσιο της σημερινής κυβερνητικής επίθεσης στους εργαζόμενους μηχανικούς, με την υιοθέτηση της απόφασης της Αντιπροσωπείας του Φλεβάρη 2003, που άνοιξε το δρόμο στην επιβολή της πολιτικής της ανταποδοτικότητας. Ο ίδιος ο πρόεδρος του ΤΕΕ, ισχυρίζεται ότι “διατάξεις του νομοσχεδίου είναι, σε κάποια σημεία, θετικότερες των προτάσεων της Αντιπροσωπείας” και ότι “αποκαθιστούν, εν μέρει, παραλείψεις, παρανομίες και αδικίες δεκαετιών σε βάρος των ασφαλισμένων του ταμείου”, τη στιγμή που οι προβλέψεις του είναι χειρότερες κι από τις πρόσφατες δικαστικές αποφάσεις. Οι μάσκες έπεσαν ολοκληρωτικά, στις 8.2.2006, οπότε η ΔΕ του ΤΕΕ στην ουσία ΑΠΟΔΕΧΤΗΚΕ ΟΜΟΦΩΝΑ το προσχέδιο του νομοσχεδίου, “παζαρεύοντας” απλά το χρονικό ορίζοντα στον οποίο θα εφαρμοστούν οι αυξήσεις, επανέλαβε μάλιστα τη στάση της αυτή και στη συνεδρίαση της 25.9.2006 της Αντιπροσωπείας. Η στάση τους αυτή δεν προξενεί καμία έκπληξη. Είναι άμεση απόρροια της αποδοχής εκ μέρους τους του αντιλαϊκού πλαισίου διαχείρισης του ασφαλιστικού ζητήματος, της πολιτικής της Ε.Ε. Τεράστιες είναι και οι ευθύνες των δυνάμεων εκείνων που προβάλλουν αποσπασματικές πλευρές ως δήθεν κυρίαρχες, λ.χ. τη χρηστή διαχείριση ή τη “δομή” του Ταμείου, αποκρύπτοντας τον πολιτικό χαρακτήρα του ασφαλιστικού, που είναι κοινός για όλα τα ταμεία. Οι δυνάμεις αυτές (ΑΜΑΚ, ΕΛΕΜ κλπ.) καλλιεργούν αυταπάτες κλαδικής σωτηρίας, προβάλλοντας τη «βιωσιμότητα» του ταμείου – που οι εργαζόμενοι την έχουν χρυσοπληρώσει – προβάλλουν επιφανειακά, αποσπασματικά αιτήματα που διευκολύνουν τους κυβερνητικούς ελιγμούς και αθωώνουν τη ΔΕ του ΤΕΕ. Ειδικά, οι ευθύνες της Συσπείρωσης “Αριστερών” Μηχανικών είναι πολύ μεγάλες, βαρύτατες, για τη συνδιαμόρφωση και ψήφιση της απόφασης του 2003, την άρνησή τους να την καταδικάσουν (χέρι – χέρι με ΠΑΣΚ και ΔΑΠ) και για τον περιορισμό, στην πράξη, του διεκδικητικού αγώνα στα ανώδυνα όρια της “ορθής” εφαρμογής του παλιού Νόμου 915/79.

Καμιά συζήτηση με την κυβέρνηση, απαιτούμε την άμεση απόσυρση του νομοσχεδίου για το ΤΣΜΕΔΕ! Οι συνδικαλιστικοί φορείς των Μηχανικών πρέπει, επιτέλους, να βγουν στο προσκήνιο, να οργανώσουν την αγωνιστική αντεπίθεσή τους, να συμπορευτούν με το ΠΑΜΕ στην κοινή πάλη για:

• Δημόσια, καθολική, υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση για όλους τους εργαζόμενους.
• Κατοχύρωση της κρατικής ευθύνης για την παροχή της Κοινωνικής Ασφάλισης, η οποία είναι δικαίωμα και όχι εμπόρευμα.
• Αποκλειστικά Δημόσια και Δωρεάν, υψηλού επιπέδου Υγεία και Πρόνοια. Διαχωρισμός Υγείας και Πρόνοιας από την Κοινωνική Ασφάλιση. Κατάργηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας στην Υγεία.
• Σύνταξη μετά από 30 χρόνια δουλειάς, στα 60 για τους άνδρες και στα 55 για τις γυναίκες. Σύνταξη στο 80% των συνολικών αποδοχών της τελευταίας 3ετίας,
• Μετατόπιση του κύριου βάρους των εισφορών να βαρύνει την εργοδοσία και το κράτος, στην κατεύθυνση της πλήρους απαλλαγής του μισθωτού από εισφορές.
• Διασφάλιση των αποθεματικών των ταμείων. Τα αποθεματικά είναι λαϊκή περιουσία και όχι «τροφοδότης λογαριασμός» για τις κυβερνητικές παροχές στο μονοπωλιακό κεφάλαιο.

Άμεσα, οι εργαζόμενοι, μισθωτοί και μικροεπαγγελματίες μηχανικοί να πιέσουν για:

• Την κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων και του Ν. 915/79.
• Να αρθεί ο διαχωρισμός «νέων» και «παλιών» ασφαλισμένων, χωρίς πρόσθετη επιβάρυνσή τους,
• Μείωση των εισφορών στα προ του 1992 επίπεδα, ειδικά για τους κάτω της πενταετίας έκπτωση 50%. Καταβολή των εισφορών των στρατευμένων και των μεταπτυχιακών σπουδαστών από την Πολιτεία,
• Πλήρη και δωρεάν ιατροφαρμακευτική κάλυψη, πλήρη προστασία της μητρότητας και των συναδέλφων με ειδικές ανάγκες,
• Επίδομα Ανεργίας στο 80% του βασικού μισθού, για τους άνεργους και υποαπασχολούμενους μηχανικούς, ανεξάρτητα από τρόπο αμοιβής (μισθό, δελτίο παροχής), πλήρη ασφαλιστική κάλυψη των ανέργων συναδέλφων,
• Απόσυρση του ΤΣΜΕΔΕ από την Τράπεζα Αττικής και το Χρηματιστήριο,
• Άμεση απόδοση των οφειλών του Δημοσίου και της εργοδοσίας στο Ταμείο. Κατάργηση της νόμιμης εισφοροδιαφυγής που προσφέρει το πλαίσιο των ΣΔΙΤ. Άμεση διεκδίκηση των απωλειών στο αποθεματικό από την άτοκη κατάθεση στην Τράπεζα της Ελλάδας,
• Άμεση μηχανοργάνωση του ΤΣΜΕΔΕ για τον εκσυγχρονισμό των υπηρεσιών του.

Το ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ των Κλαδικών Επιτροπών Αγώνα για το ασφαλιστικό, καλεί τους συναδέλφους να ενώσουν τις δυνάμεις τους με τους υπόλοιπους εργαζόμενους, να προτάξουν τις ανάγκες τους, να πάρουν την τύχη τους στα χέρια τους για να μπούμε σε αλλαγή δρόμου, για ανάπτυξη υπέρ της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Στη γενικότερη επίθεση της ΕΕ και της άρχουσας τάξης ενάντια στα δικαιώματά τους, πρέπει να αντιπαραθέσουν τη συμπόρευση με το ταξικό πόλο του εργατικού κινήματος, τη συμμαχία τους, τη συσπείρωση που δίνει στον αγώνα προοπτική. Ο αγώνας είναι ενιαίος για όλους τους εργαζόμενους.

Αθήνα, 20/9/2006