ΔΗΜΟΣΙΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ  - ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ

ΠΛΑΙΣΙΟ ΘΕΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΟ 14o ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ  Π.Ο. ΕΜΔΥΔΑΣ

1.       Οι μισθωτοί μηχανικοί που εργαζόμαστε στο δημόσιο, όπως και όλοι οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα, αντιμετωπίζουμε το αποκρουστικό πρόσωπο του βάρβαρου, απάνθρωπου καπιταλιστικού συστήματος. Βιώσαμε και βιώνουμε τις συνέπειες από την γενικευμένη κρίση του συστήματος και όχι από τους «λάθος» χειρισμούς του πολιτικού προσωπικού της πλουτοκρατίας (π.χ. σκάνδαλα, γραφειοκρατία, ανικανότητα κλπ.). Βιώνουμε τις πολιτικές κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ που θυσιάζουν τα μισθολογικά, εργασιακά, ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζόμενων προκειμένου να ξεπεραστεί η καπιταλιστική κρίση και να γίνει ομαλά και με τις λιγότερες δυνατές «τριβές» η αναγκαία απαξίωση ενός μέρους του υπερσυσσωρευμένου κεφαλαίου, ώστε να επανέρθει το σύστημα σε ανοδικούς ρυθμούς ανάπτυξης.

Η επίθεση στα δικαιώματα μας δεν έχει ημερομηνία λήξης. Δε θα τερματιστεί ούτε όταν εμφανιστεί παροδικά κάποια αναιμική ανάκαμψη, ούτε εάν επιμηκυνθεί η αποπληρωμή των κρατικών δανείων, ούτε καν ακόμα αν μειωθούν, πρόσκαιρα, το έλλειμμα και το χρέος. Η επίθεση ενιαία εξαπολύεται σε όλα τα κράτη εντός και εκτός Ευρωζώνης - εντός και εκτός ΕΕ, ανεξάρτητα από το επίπεδο του δημόσιου χρέους και των ρυθμών ανάπτυξης. Την ίδια επίθεση δέχονται τα δικαιώματα του Γερμανού εργαζόμενου, ενώ η Γερμανία δεν έχει υψηλό χρέος και βγήκε από την κρίση, του Βρετανού εργαζόμενου ενώ η Βρετανία δεν είναι στο ευρώ.

Οι εξελίξεις δείχνουν πως έρχονται πολύ χειρότερα. Ο στημένος εκβιασμός για την 5^η δόση του μνημονίου, η τρομοκρατία των εργαζομένων για να περάσει το «μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα» – λαιμητόμος εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων, οι παλινωδίες κυβέρνησης και ΝΔ  για την «συναίνεση» σύμφωνα με τις επιταγές ΕΕ και πλουτοκρατίας που έχει ήδη επιτευχθεί ενώ επεξεργάζονται το  «σερβίρισμα» δείχνουν το μέλλον. Τα ληστρικά μέτρα του λεγόμενου μεσοπρόθεσμου προγράμματος, δηλαδή της επόμενης δόσης του συνεχούς μνημονίου, επιβάλλονται προκειμένου, δήθεν, να μην πτωχεύσει η χώρα, την ώρα που καταδικάζουν τους εργαζόμενους στην πιο σκληρή πτώχευση χωρίς επιστροφή! Επιτέλους ποια είναι αυτή η «χώρα» την οποία, τάχα, υπηρετούν, χωρίς το Λαό της ;

Η φιλολογία περί «χρεωκοπίας» και «αναδιάρθρωσης» είναι σκόπιμη και αποπροσανατολιστική. Ο λαός χρεοκοπεί καθημερινά με την πολιτική τους, την ίδια στιγμή που η απαξίωση μέρους του κεφαλαίου έχει ήδη ξεκινήσει εδώ και καιρό. Η όποια μορφή πάρει το «ελεγχόμενο κραχ» της ελληνικής οικονομίας, μόνο χαμένους θα βρει τους εργαζόμενους, ενώ το πότε και το πώς θα συμβεί έχει να κάνει με την επίλυση αντιθέσεων μεταξύ των μερίδων των πλουτοκρατών, για το πώς θα επιμεριστούν οι δικές τους απώλειες ώστε να μη διαταραχθεί η σταθερότητα του συστήματος της εκμετάλλευσης. Από την άλλη, ακόμη και οι ελιγμοί των μηχανισμών σε ΕΕ, ΔΝΤ και κομμάτων της πλουτοκρατίας, δείχνουν την αγωνία τους να αντιμετωπίσουν την ογκούμενη λαϊκή δυσαρέσκεια.

Η αντιλαϊκή θύελλα πηγάζει από τη στρατηγική της ΕΕ και της άρχουσας τάξης με στόχο να θωρακίσει τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων. Απαραίτητος όρος για την ανταγωνιστικότητα τους, είναι να γίνει φτηνή η εργατική δύναμη, με μείωση του κόστους μισθών και ασφάλισης, να μειωθεί κι άλλο η φορολογία στα κέρδη τους, να ιδιωτικοποιηθεί δημόσια περιουσία επιχειρήσεις και γη προκειμένου να διασφαλίσουν κερδοφόρα διέξοδο επένδυσης στα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια τους. Τα όρια που καθορίζει η ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου για τις λαϊκές ανάγκες είναι τα επίπεδα μισθών Κίνας και Ινδίας. Όσο για την περιβόητη «αξιοποίηση» του δημόσιου πλούτου μέσω «επενδύσεων» των μονοπωλιακών ομίλων οι εργαζόμενοι γνωρίζουν από την πείρα τους πόσο βελτιώθηκε η ζωή τους απ' τα κονδύλια των ΚΠΣ, της ΕΕ, τις επενδύσεις στα «μεγάλα έργα» οδικών αξόνων και υποδομών που τα πλήρωσαν και τα πληρώνουν ακόμα ακριβά, τις επενδύσεις της «Ντόιτσε Τέλεκομ» στον ΟΤΕ και της «Χόχτιφ» στο αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος». Η εκχώρηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας στο Αιγαίο, η εμπλοκή της στα παιχνίδια των ιμπεριαλιστών στην περιοχή, μόνο κινδύνους και νέα δεινά θα φέρει στο λαό, για να διασφαλιστούν τα κέρδη των μονοπωλίων, ξένων και ντόπιων.

2.        Για το Δημόσιο, η πλήρης παράδοση των κερδοφόρων δραστηριοτήτων στο μεγάλο κεφάλαιο πάντα συνοδευόταν, όπως και σήμερα, από μέτρα για «να γίνει καλύτερη και παραγωγικότερη η δουλειά του δημοσίου υπαλλήλου», για ένα Δημόσιο «σύγχρονο και αποτελεσματικό» ή για ένα «κράτος επιτελικό» ή άλλοτε για ένα «κράτος-στρατηγείο». Αποτέλεσμα πάντα το ίδιο: δημόσια διοίκηση και κράτος ανοιχτά αντιλαϊκό, αντιδραστικό, εχθρικό τόσο για τους εργαζόμενους σ’ αυτό, όσο και για τα λαϊκά στρώματα, αλλά πάντα φιλικό για τους μεγαλοεπιχειρηματίες και το κεφάλαιο συνολικά.

Η συντονισμένη, ολομέτωπη, επίθεση κατά των δημοσίων υπαλλήλων ξεπερνάει την παραδοσιακή προσπάθεια της πολιτικής του «διαίρει και βασίλευε» για τους εργαζόμενους του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα. Η προπαγάνδα Κυβέρνησης, τρόικας, ΝΔ, ΛΑΟΣ και λοιπών συνοδοιπόρων για δήθεν υπεράριθμους δημοσίους υπαλλήλους έχει τριπλό στόχο: την σταθερή εργασία, την τιμή της εργατικής δύναμης και την προλείανση του εδάφους για το ολοκληρωτικό ξεπούλημα της όποιας δημόσιας περιουσίας έχει απομείνει. Προετοιμάζουν το κλίμα για τον νέο σφαγιασμό των μισθών στο δημόσιο στο όνομα του «νέου μισθολογίου» και του «μεσοπρόθεσμου προγράμματος», με νέες περικοπές ύψους 2,5 δις €, σύνδεση του μισθού με το «παραγόμενο αποτέλεσμα» για τη χειραγώγηση του εργαζόμενου στο Δημόσιο, για να εφαρμόσουν ευκολότερα τις προαποφασισμένες αντιλαϊκές  επιλογές. Η δημόσια ασφάλιση έχει γίνει πεδίο δράσης για τις ιδιωτικές εταιρίες. Κυβέρνηση & ΕΕ θέλοντας να απαλλαγούν από το «κόστος» της κοινωνικής ασφάλισης την έχουν μετατρέψει σε «ατομική υπόθεση», την έχουν υποβιβάσει σε «βοήθημα», την ίδια στιγμή που θεσπίζονται και νέες εισφοροαπαλλαγές για την εργοδοσία. Με αποφάσεις τους τα ασφαλιστικά μας ταμεία συνεχίζουν να στηρίζουν τράπεζες και επιχειρήσεις, τζογάροντος στο χρηματιστήριο, αγοράζοντας ομόλογα κ.λ.π.. Σε αυτή την κατεύθυνση έχουν συμβάλλει αποφασιστικά τόσο η πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ, όσο και οι αντίστοιχες πλειοψηφίες των συμβιβασμένων ηγεσιών των ομοσπονδιών όπως και της ΕΜΔΥΔΑΣ, που για χρόνια  κοίμιζαν τους εργαζόμενους στο δημόσιο  με τα παραμύθια είτε του «ενιαίου», είτε των «κλαδικών» μισθολογίων.

Η πολιτική της κυβέρνησης για την προώθηση της «απελευθέρωσης» του επαγγέλματος του Μηχανικού στοχεύει στην επιτάχυνση της διαδικασίας συγκέντρωσης της παραγωγής έργων και μελετών στα χέρια μια χούφτας μονοπωλιακών ομίλων. Οι εργαζόμενοι μηχανικοί βγαίνουν πολλαπλά χαμένοι από την πολιτική αυτή. Εξαναγκάζονται να πωλούν την εργατική τους δύναμη με ολοένα και χειρότερους όρους, ενώ η συγκέντρωση της παραγωγής οδηγεί στην καταστροφή χιλιάδων αυτοαπασχολούμενων μηχανικών. Συγχρόνως, μαζί με τα άλλα λαϊκά στρώματα, πληρώνουν κι αυτοί τη γιγάντωση του κόστους των τεχνικών έργων και την ευθυγράμμιση των προτεραιοτήτων τους με τις ανάγκες των κατασκευαστικών ομίλων.

3.        Στον αντίποδα αυτής της πορείας, οι μισθωτοί μηχανικοί του δημοσίου όπως και όλοι  οι εργαζόμενοι, είμαστε υποχρεωμένοι να απαντήσουμε πατώντας πάνω  στους αγώνες που κάναμε  όλο το προηγούμενο διάστημα, ακολουθώντας όμως την στρατηγική που ενοποιεί τους στόχους πάλης με βάση τα συμφέροντα του συνόλου των εργαζομένων, ξεπερνώντας τις λογικές των δήθεν εφικτών αποκομμένων κλαδικών στόχων.

Σήμερα, είναι πιο καθαρό από ποτέ ότι ο μόνος δρόμος για τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα από κλάδο και εργοδότη, είναι ο δρόμος της ταξικής συσπείρωσης και του ανυποχώρητου αγώνα για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής της ΕΕ και της διεκδίκησης ενός άλλου δρόμου ανάπτυξης με στόχο και γνώμονα την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του εργαζόμενου λαού. Ενός αγώνα σε ρήξη με τις ξεπουλημένες ηγεσίες των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, που θα σημαδεύει τον πραγματικό αντίπαλο, την πολιτική της ΕΕ-ΔΝΤ και της άρχουσας τάξης στοχεύοντας την συνολική ανατροπή της και όχι απλά μια κυβερνητική εναλλαγή ανάμεσα στα κόμματα του κεφαλαίου και του ευρωμονόδρομου. Ενός αγώνα για να αποδεσμευτεί η χώρα από τα δεσμά των ιμπεριαλιστικών ενώσεων (ΕΕ, ΔΝΤ, ΝΑΤΟ κλπ.) και να διαγραφτεί το χρέος στην πορεία για να πάρει ο εργαζόμενος λαός την εξουσία στα χέρια του, να περάσουν στην κοινωνική ιδιοκτησία τα ήδη συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής με κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο.

Κάθε μέρα πολλαπλασιάζονται οι εργαζόμενοι, οι νέοι, οι άνεργοι που δε σκύβουν το κεφάλι, δε δέχονται το δρόμο που ετοιμάζει η μαύρη συμμαχία κυβέρνησης -ΤΡΟΪΚΑ -εργοδοσίας. Η αγανάκτηση δεν είναι αρκετή, πολύ περισσότερο όταν υποκύπτει στην προπαγάνδα του «όλοι ίδιοι είναι». Οι μάχες θα είναι νικηφόρες αν δοθούν μέσα από τους αγώνες που συγκρούονται με την πολιτική της κυβέρνησης, της ΕΕ, του ΔΝΤ, της εργοδοσίας. Η κλοπή της μίζας και της διαφθοράς, είναι σταγόνα μπροστά στην νόμιμη ληστεία  της δουλειάς των εργαζομένων! Απαντάμε θετικά, με τη συμπόρευσή μας με το ταξικό εργατικό κίνημα και το ΠΑΜΕ, στην ανάγκη να διαμορφωθεί η αναγκαία κοινωνική συμμαχία εργατών, φτωχών αγροτών, αυταπασχολούμενων, νεολαίας, γυναικών για τη λαϊκή αντεπίθεση. Απαντάμε θετικά με ταξικό πόλεμο στον καθημερινό αντεργατικό οικονομικό, ιδεολογικό και κοινωνικό πόλεμο που δεχόμαστε.

ΔΕΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ  ΚΑΝΕΝΑ ΧΡΕΟΣ!

ΑΓΩΝΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΕ – ΔΝΤ – ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑΣ!

ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ:

· Πραγματικές αυξήσεις με βάση τις σύγχρονες ανάγκες της λαϊκής οικογένειας. Εισαγωγικό καθαρό βασικό μισθό για την κατηγορία ΠΕ 2.000 € και καταληκτικό 4.000 €, που προκύπτουν από τις δημοσιοϋπαλληλικές μισθολογικές σχέσεις και από την κλιμάκωση του κατώτερου βασικού μισθού για ΥΕ 1.400 €.

· Πλήρη - σταθερή εργασία για όλους. 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο. Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων και εκτάκτων συναδέλφων μας χωρίς όρους και προϋποθέσεις. ΟΧΙ στα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης και τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις. Καμιά εφαρμογή στη χώρα μας της οδηγίας Μπολκενστάιν. ΟΧΙ στην αξιολόγηση και τη σύνδεση μισθού και παραγωγικότητας. ΟΧΙ στις απολύσεις και την μετατροπή Δημοσίων υπαλλήλων σε μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα. Για όλους τους ανέργους επίδομα ανεργίας στο 80% του κατώτερου μισθού. Υπολογισμό του χρόνου ανεργίας ως συντάξιμου χρόνου. Επιδότηση των νέων ανέργων χωρίς καμιά προϋπόθεση.

· Άμεση κατάργηση όλων των αντι - ασφαλιστικών νόμων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Αποκλειστικά Δημόσιο Σύστημα Καθολικής, Υποχρεωτικής Κοινωνικής Ασφάλισης. Άμεση μείωση των εισφορών των εργαζόμενων μηχανικών στα προ του 1992 επίπεδα με αντίστοιχη αύξηση των εργοδοτικών και κρατικών εισφορών, στην κατεύθυνση της πλήρους απαλλαγής των εργαζόμενων από εισφορές.

· Σύνταξη μετά από 30 χρόνια δουλειάς χωρίς όριο ηλικίας ή στα 60 για τους άνδρες και στα 55 για τις γυναίκες. Επανασύνδεση της κατώτερης σύνταξης με το μισθό του ΔΥ. Σύνταξη στο 80% του τελευταίου μισθού. Πλήρης και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε ένα αποκλειστικά Δημόσιο Σύστημα Υγείας. Κατάργηση των εισφορών για τον Κλάδο Υγείας. Άμεση απόσυρση του ΤΣΜΕΔΕ από τη Τράπεζα Αττικής και το Χρηματιστήριο. Άμεση απόδοση των οφειλών του Δημοσίου και της εργοδοσίας στο Ταμείο. Άμεση διεκδίκηση των απωλειών στο αποθεματικό από την άτοκη κατάθεσή του στη Τράπεζα της Ελλάδος.

· Κάλυψη του συνόλου των εκπαιδευτικών αναγκών μέσα από ενιαίο, δημόσιο, δωρεάν εκπαιδευτικό σύστημα. Κατάργηση κάθε μορφής ιδιωτικής εκπαίδευσης. Ένα και μοναδικό, ενιαίο ακαδημαϊκό δίπλωμα για κάθε ειδικότητα μηχανικού, 5ετούς διάρκειας, μοναδική προϋπόθεση για την άσκηση του επαγγέλματος, ενάντια στην αποσύνδεση σπουδών-επαγγέλματος και την κοινοτική κατεύθυνση για την απελευθέρωση των «κλειστών» επαγγελμάτων. Να καταργηθούν τα ΠΔ του ΥΠΕΠΘ που ενσωματώνουν τις κοινοτικές οδηγίες (και την πρόσφατη 36/2005) στο εθνικό δίκαιο.

· ΟΧΙ στο ξεπούλημα-«αξιοποίηση» των Ολυμπιακών αθλητικών έργων και εγκαταστάσεων στους ιδιώτες. Προστασία του περιβάλλοντος προς όφελος του λαού και όχι των μεγαλοεπιχειρηματιών και των ιδιωτικών συμφερόντων. Μέτωπο πάλης για την αναγκαιότητα ύπαρξης κεντρικού σχεδιασμού του Δημοσίου όσο αφορά τις ανάγκες του σε Μηχανικούς.

· Κατάργηση των ΣΔΙΤ, των Συμβάσεων Παραχώρησης και των νόμων αναδιάρθρωσης του κατασκευαστικού τομέα (δημόσια έργα, μελέτες). Ενιαίος κρατικός φορέας κατασκευών για όλες τις φάσεις παραγωγής έργων, που θα κατοχυρώνει το δημόσιο έργο και τη λαϊκή κατοικία σαν κοινωνικά αγαθά και όχι σαν εμπορεύματα. Κρατικό πρόγραμμα οικοδόμησης ασφαλών, σύγχρονων και φθηνών λαϊκών κατοικιών. Υλοποίηση προγραμμάτων αντιπλημμυρικών έργων, έργων αντισεισμικής θωράκισης κλπ.

· Κατάργηση του νομοθετικού πλαισίου απελευθέρωσης της ενέργειας και των τηλεπικοινωνιών. Ενιαίοι κρατικοί φορείς στους παραπάνω τομείς, που θα αποτελούν λαϊκή περιουσία και θα υπηρετούν τις ανάγκες των εργαζόμενων, στο πλαίσιο της λαϊκής οικονομίας. Ουσιαστική εφαρμογή των μέτρων υγιεινής και ασφάλειας των εργαζομένων. Δημιουργία κρατικού σώματος τεχνικών ασφαλείας και γιατρών εργασίας.

· Αύξηση του αφορολόγητου στις 40.000 € για το ζευγάρι με προσαύξηση 5.000 € για κάθε παιδί, κατάργηση του Φ.Π.Α. και των άλλω αντιλαϊκών έμμεσων φόρων στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης και στα καύσιμα. Άμεση αύξηση του ποσοστού φορολογίας του κεφαλαίου στο 45%.

· Ελεύθερη πολιτική - συνδικαλιστική δράση. Κατάργηση όλων των τρομονόμων και των συμφωνιών με ΗΠΑ και Ευρωπαϊκή Ένωση που χτυπάνε τα δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες.

Ιούνιος 2011