ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΤΣΜΕΔΕ

ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ Η ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ,

ΟΧΙ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ!

Η εκλογοαπολογιστική συνέλευση της ΠΕΤΟΜ-ΤΕΕ διεξάγεται σε μια εξαιρετικά κρίσιμη, από κάθε άποψη, συγκυρία, στην οποία γίνονται όλο και πιο ορατές οι αρνητικές συνέπειες της κρίσης για τα λαϊκά στρώματα και ειδικότερα για τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους του ταμείου μας.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αξιοποιώντας την ανοιχτή στήριξη των μονοπωλιακών ομίλων και των φερέφωνων τους στα ΜΜΕ, αλλά και την απροκάλυπτη συναίνεση της ηγεσίας της ΝΔ και του ΛΑΟΣ και την αποπροσανατολιστική και «βολική» «προγραμματική αντιπολίτευση» του ΣΥΡΙΖΑ, ξεδιπλώνει μια χωρίς προηγούμενο εκστρατεία ιδεολογικής τρομοκράτησης των λαϊκών στρωμάτων και συγχρόνως συγκάλυψης της αντιλαϊκής ουσίας της πολιτικής της. Με πρόσχημα την καπιταλιστική κρίση, οι εργαζόμενοι και συνταξιούχοι καλούνται για μια ακόμη φορά να σηκώσουν τα βάρη, σήμερα τάχα για το ξεπέρασμά της. Να δεχθούν την ακόμα μεγαλύτερη θωράκιση των κερδών, νέες φοροαπαλλαγές στο κεφάλαιο, νέα συρρίκνωση του λαϊκού εισοδήματος, την ισοπέδωση όποιου δικαιώματος στη δουλειά, στην ασφάλιση, στην υγεία κλπ. έχει μείνει ακόμα όρθιο. Όμως, η ιδεολογική πλύση εγκεφάλου των μηχανισμών του συστήματος δε μπορεί να κρύψει την αλήθεια.

Πρώτον, στην κρίση φτάσαμε ακολουθώντας τον ίδιο δρόμο ανάπτυξης που προτείνεται σήμερα ως «μονόδρομος» για την έξοδο από αυτήν. Εδώ και σχεδόν είκοσι χρόνια ζούμε την περικοπή του λαϊκού εισοδήματος, των εργασιακών σχέσεων, των κοινωνικοασφαλιστικών δικαιωμάτων. Κι όλα αυτά με την επίκληση της ανάγκης να στηριχθεί η κερδοφορία των μονοπωλίων, για να γίνουν τάχα επενδύσεις, νέες θέσεις εργασίας, ανάπτυξη και, τελικά, να έρθουν «καλύτερες μέρες». Στο όνομα αυτού του καπιταλιστικού μύθου, δόθηκαν πακτωλοί δισεκατομμυρίων στο κεφάλαιο με προκλητικές φοροαπαλλαγές, επιδοτήσεις, αναπτυξιακούς νόμους. Το αποτέλεσμα; Μυθικά κέρδη για τα μονοπώλια, φτώχεια για τους εργαζόμενους και, στο τέλος, η κρίση. Η κρίση δεν είναι κάποιο ανεξήγητο φυσικό φαινόμενο που, τάχα, μας κατέλαβε εξ' απήνης. Είναι γνήσιο τέκνο της καπιταλιστικής ανάπτυξης, αναγκαίο επακόλουθό της, όπως έγινε το 1929 και το 1973...

Δεύτερον, επικαλούνται τη διαφθορά, τη φοροδιαφυγή, τα ελλείμματα, το σπάταλο και αναποτελεσματικό κράτος των πελατειακών σχέσεων (της ΝΔ ή του ΠΑΣΟΚ, ανάλογα με το ποιος μιλάει) που έχουμε. Ψέμα! Την ίδια ΑΚΡΙΒΩΣ πολιτική ακολουθούν και σε όλη την υπόλοιπη ΕΕ, που τα κράτη ΔΕΝ είναι «σπάταλα», ούτε «κομματικά», όπως βέβαια μας λένε οι ίδιοι, ούτε έχουν υπέρογκο δημόσιο χρέος. Γιατί, λοιπόν κι εκεί λιτότητα, απολύσεις, συρρίκνωση δικαιωμάτων και κατακτήσεων; Δεν είναι άραγε φανερό ότι η πολιτική αυτή δεν είναι «τοπική ιδιομορφία», ούτε προϊόν «κακής διακυβέρνησης της επαράτου αντίπαλου», αλλά ανάγκη του κεφαλαίου να απαντήσει στην κρίση από τη σκοπιά των δικών του συμφερόντων;

Οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι γενικά και οι μηχανικοί ειδικότερα, δεν έχουν κανένα συμφέρον να στοιχηθούν πίσω από Σειρήνες που καλούν σε «ομοψυχία» και «συναίνεση για να ξεπεραστεί η κρίση». Πίσω από τις εκκλήσεις αυτές που απευθύνει στο λαό η άρχουσα τάξη, τα κόμματά του ευρωμονόδρομου με τους συνδικαλιστικούς τους εκπροσώπους και οι καλοπληρωμένοι κονδυλοφόροι του συστήματος, κρύβεται η επιδίωξή τους να γίνει ευκολότερα αποδεκτό το φόρτωμα, για μια ακόμη φορά, στις πλάτες της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων των βαρών της κρίσης. Οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι πρέπει να εκφράσουν την κατηγορηματική άρνησή τους να συμμετέχουν σ’αυτό το «προσκλητήριο ομοψυχίας». Πρέπει και μπορούν να κάνουν δική τους υπόθεση την οργάνωση της λαϊκής αντεπίθεσης για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής του ευρωμονόδρομου.

ΚΑΤΩ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ!

ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΔΥΣΒΑΣΤΑΧΤΕΣ ΕΙΣΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΠΕΙΝΑΣ!

Λίγους μήνες μετά τις εκλογές του 2009, οι συνταξιούχοι του ΤΣΜΕΔΕ βιώνουν ακόμα πιο οξυμμένα τα προβλήματα που φόρτωσαν στις πλάτες τους (αλλά και στις πλάτες των ενεργών μηχανικών) οι αντιλαϊκοί νόμοι 3518/06 και 3655/08, καθώς και όλο το αντιασφαλιστικό νομικό πλαίσιο των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ από το 1992 (Νόμοι Σιούφα-Ρέππα κλπ.). Ο διαβόητος «κοινωνικός διάλογος» αποσκοπεί στο να αποσπάσει τη συναίνεση εργαζομένων και συνταξιούχων στην επερχόμενη πλήρη κατεδάφιση των τελευταίων υπολοίπων της κοινωνικής ασφάλισης. Στόχος τους, ένα ασφαλιστικό σύστημα που το μόνο που θα εξασφαλίζει – κι αυτό με προϋποθέσεις – είναι ένα προνοιακό επίδομα ύψους πτωχοκομείου, ενώ οι περαιτέρω παροχές καθίστανται πλήρως ανταποδοτικές και ενώ συγχρόνως η ιδιωτική ασφάλιση αναδεικνύεται στον τρίτο και βασικό «πυλώνα» του συστήματος. Το ΤΣΜΕΔΕ, όπως διαμορφώθηκε στην πορεία και ειδικά με τον 3518/06 αποτελεί «πιλότο» για το τι ετοιμάζουν: πλήρη απομάκρυνση κάθε κρατικής εγγύησης στα αποθεματικά, ακόμα μεγαλύτερη εμπλοκή σε παιχνίδια τύπου τράπεζας Αττικής, αύξηση εισφορών και μείωση παροχών υπό το φόβο των «κατά παραγγελία» αναλογιστικών μελετών της κυβέρνησης και του ταμείου.

Οι συνταξιούχοι νιώθουν ακόμα πιο έντονα τις επιπτώσεις της πολιτικής αυτής σήμερα, που η κρίση του συστήματος οξύνεται. Τα αποθεματικά του ταμείου διασπαθίζονται καθημερινά στο τζόγο του χρηματιστηρίου. Συνεχίζεται η κοροϊδία και η κλοπή των συντάξεών μας, παρά το ότι ακόμα και τα δικαστήρια δε μπόρεσαν να αποσιωπήσουν το δίκαιό μας. Η ενοποίηση του ΤΣΜΕΔΕ με άλλα ταμεία επιδείνωσε το χάος στις παροχές: σχεδόν ένας χρόνος απαιτείται για την έναρξη καταβολής των συντάξεων των πρόσφατα συνταξιοδοτηθέντων, έξι μήνες για την καταβολή των νησηλείων, άθλιο παραμένει το επίπεδο της ιατροφαρμακευτικής μας περίθαλψης.

Είχαμε, από τότε κιόλας, προειδοποιήσει ότι η ΑΝΤΙΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ αυτή νομοθεσία, ΔΕ ΔΙΟΡΘΩΝΕΤΑΙ, δε χωράει «μπαλώματα» και πρέπει ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ. Δυστυχώς, η ηγεσία της ΠΕΤΟΜ, μαζί με την ηγεσία του ΤΕΕ, όχι μόνο δεν κινήθηκαν προς μια τέτοια κατεύθυνση, αλλά όπως στο προηγούμενο διάστημα «παζάρεψαν» κι αυτή ακόμα την ισχνή και υποκριτική δήθεν αντίθεσή τους στο νόμο της Πετραλιά, με τις ζεστές θεσούλες των εκπροσωπήσεων στα όργανα του ενιαίου ταμείου και κάποια ελάχιστα ψίχουλα ελεημοσύνης προς τους συνταξιούχους, για να «ξεχάσουν» το όργιο της κλοπής των συντάξεών μας και μάλιστα με την εκάστοτε κυβερνητική βούλα, έτσι και μετεκλογικά συνέχισαν να βαδίσουν στον ίδιο δρόμο της ενσωμάτωσης και της εξυπηρέτησης της αντιλαϊκής πολιτικής. Τώρα μάλιστα, οι ηγεσίες ΠΕΤΟΜ και ΕΣΤΑΜΕΔΕ ανακαλύπτουν ότι ο νόμος Πετραλιά είναι «θετικός» (μήπως από τότε που οι ίδιοι βρέθηκαν στις καρέκλες της διοίκησης του ΕΤΑΑ;) και βάζουν «πλάτη» στην υλοποίησή του. Την ίδια στιγμή, αποσιωπούνται οι τραγικές επιπτώσεις συνολικά για τους εργαζόμενους μηχανικούς της ευρωενωσιακής πολιτικής, στις εργασιακές σχέσεις (οι οποίες συνδέονται άρρηκτα με τα ασφαλιστικά δικαιώματα), στην απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων και στα επαγγελματικά δικαιώματα, στις αναδιαρθρώσεις στους στρατηγικούς τομείς της οικονομίας.

ΟΙ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ, ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ, ΤΟΥΣ ΦΤΩΧΟΥΣ ΑΓΡΟΤΕΣ, ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ, ΣΤΗΝ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΛΑΪΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ!

Η αντιλαϊκή, αντιασφαλιστική επίθεση της κυβέρνησης δεν αφορά μόνο τον κλάδο και το ταμείο μας. Έχει χαρακτήρα ολομέτωπης επίθεσης ενάντια στο σύνολο των εργαζομένων και των λαϊκών οικογενειών σε όλους τους τομείς, στη δουλειά, στην κοινωνική ασφάλιση, στην υγεία, στην παιδεία, στο περιβάλλον, στα δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες. Είναι απόρροια των συνολικών δεσμεύσεων που ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έχουν αναλάβει έναντι της ΕΕ (με τη στήριξη του ΛΑΟΣ και το σιγοντάρισμα, παρά τα φραστικά τερτίπια του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ), που επισημοποιήθηκαν με τον πιο σαφή και κατηγορηματικό τρόπο στα πλαίσια της «διαπραγμάτευσης» με την Κομισιόν για το «αναθεωρημένο» πρόγραμμα «σταθερότητας». Γι' αυτό και υπάρχει πλήρης ευθυγράμμιση όλων των μηχανισμών και δυνάμεων του συστήματος για την εφαρμογή τους: αστικά κόμματα, ΣΕΒ, συγκροτήματα του τύπου, ξεπουλημένος εργοδοτικός συνδικαλισμός τύπου ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ/ΤΕΕ, όλοι έχουν «στοιχηθεί» πίσω από αυτή τη γραμμή.

Από την άλλη, αυτός είναι και ο λόγος που η απαίτηση για την λαϊκή ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ αφορά και τους ενεργούς και τους συνταξιούχους μηχανικούς. Συνδυάζει τους αγώνες για τις διεκδικήσεις του σήμερα με την προοπτική και τη μόνιμη σιγουριά του αύριο, την προοπτική της ΛΑΪΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ και ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ.

Η ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ από την πρώτη στιγμή πάλεψε και παλεύει για να αποκαλυφθεί στο σύνολό του ο αντιλαϊκός χαρακτήρας της πολιτικής της ΕΕ και των κομμάτων που την υπηρετούν, είτε από κυβερνητικές (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ), είτε από δήθεν «αντιπολιτευόμενες» θέσεις (ΛΑΟΣ, ΣΥΡΙΖΑ). Για να αναπτυχθεί το μαζικό, αγωνιστικό-διεκδικητικό κίνημα των εργαζόμενων και συνταξιούχων μηχανικών γύρω από στόχους πάλης που φέρνουν στο προσκήνιο τις ανάγκες της λαϊκής οικογένειας και όχι τις αντοχές της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Το άθλιο παζάρι και τα ψίχουλα ελεημοσύνης (που ήδη μας τα έχει πάρει πίσω η «μπλε» φοροεπιδρομή και θα μας αποτελειώσει η επερχόμενη «πράσινη») με τα οποία η κυβέρνηση και οι ηγεσίες του ΤΕΕ, του ΤΣΜΕΔΕ και της Ένωσής μας επιχείρησαν να μας ρίξουν στάχτη στα μάτια για να εκτονωθεί η δικαιολογημένη αγανάκτησή μας, δε μπορούν και δεν πρέπει να ξεγελάσουν κανέναν!

Δε ζητάμε «χάρη», διεκδικούμε με αξιοπρέπεια τα αιτήματά μας και δε θα παζαρέψουμε τίποτε, ούτε θα διαπραγματευτούμε ποιο μέρος από τις ανάγκες μας θα δεχτούμε να γίνει θυσία, για να διασφαλιστούν τα υπερκέρδη των μονοπωλιακών ομίλων.

Μαζί με την εργατική τάξη και όλους τους εργαζόμενους, μαζί με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, διεκδικούμε:

P Κατάργηση του N.3518/2006 για το ΤΣΜΕΔΕ, του πρόσφατου N. 3655/2008 και όλων των αντιασφαλιστικών νόμων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Αντιπαλεύουμε τη λογική της ανταποδοτικότητας και του κεφαλαιοποιητικού συστήματος στην Κοινωνική Ασφάλιση.

P Αποκλειστικά Δημόσια, Καθολική και Υποχρεωτική Κοινωνική Ασφάλιση. Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν, υψηλού επιπέδου Υγεία και Πρόνοια. Διαχωρισμό της Υγείας και Πρόνοιας από την Κοινωνική Ασφάλιση.

P Άμεση απόδοση των οφειλών κράτους και εργοδοσίας και των απωλειών του ΤΣΜΕΔΕ από το 1950 ως σήμερα.

P Άμεση δρομολόγηση της διαδικασίας αποδέσμευσης από την Τράπεζα Αττικής και το Χρηματιστήριο.

P Άμεση αύξηση των συντάξεων, τουλάχιστον στο ύψος που προσδιορίστηκε με τις δικαστικές αποφάσεις. Σύνταξη μετά από 30 χρόνια δουλειάς (άνδρες 60, γυναίκες 55), στο 80% του τελευταίου μισθού. Σύνταξη 5 χρόνια νωρίτερα για τα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα.

P Μετατόπιση του κυρίου βάρους των εισφορών στην εργοδοσία και το κράτος, στην κατεύθυνση της πλήρους απαλλαγής του μισθωτού μηχανικού από εισφορές. Άμεση και γενναία μείωση των εισφορών, έκπτωση 50% για τους νέους κάτω 5ετίας. Πλήρης κάλυψη των στρατευμένων και των μεταπτυχιακών φοιτητών και ερευνητών από την Πολιτεία. Οι εισφορές των ελεύθερων επαγγελματιών να καθορισθούν στη βάση της καταβολής των 2/3 απ΄ το κράτος και του 1/3 από τον ασφαλισμένο.

P Άμεση αναγνώριση των εργοδοτικών υποχρεώσεων και των δικαιωμάτων για τους εργαζόμενους που αμείβονται με δελτίο παροχής υπηρεσιών και παρέχουν στην ουσία εξαρτημένη σχέση εργασίας.

P Διεκδικούμε την πλήρη επαναφορά του δικαιώματος του εκλέγειν και εκλέγεσθαι για τα ομότιμα μέλη του ΤΕΕ, στα όργανα του επιμελητήριου. Ως συνδυασμός επιμείναμε και επιμένουμε σταθερά να καταπολεμούμε τη διάκριση «τακτικών» και «ομότιμων» με το να προτείνουμε ομότιμα μέλη του ΤΕΕ, αγωνιστές του κινήματος των εργαζόμενων μηχανικών ως μέλη των Μόνιμων Επιτροπών του.

P Παλεύουμε για την ενιαία έκφραση και στο συνδικαλιστικό επίπεδο των συνταξιούχων του ταμείου μας και, γι' αυτό, διεκδικούμε τη συνένωση σε μια ενιαία οργάνωση των δυο υπαρχουσών σήμερα οργανώσεων (ΕΣΤΑΜΕΔΕ και ΠΕΤΟΜ).

P Ακόμα, στα πλαίσια της γενικότερης δράσης μας για τον εκδημοκρατισμό της Ένωσής μας, διεκδικούμε την τροποποίηση του καταστατικού, ώστε να κατοχυρώνεται η απλή αναλογική ως το εκλογικό σύστημα για την ανάδειξη των οργάνων της.

Η ψήφος μάχης και αγώνα στο συνδυασμό μας, η εκπροσώπησή του στο νέο ΔΣ, είναι όπλα ώστε, από καλύτερες θέσεις την επόμενη των αρχαιρεσιών, οι χαμηλοσυνταξιούχοι μηχανικοί να συνεχίσουν και να αναπτύξουν την πάλη τους, μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους για τα δικαιώματά τους, για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής.

Γενάρης 2010