Ανυποχώρητος αγώνας για την ασφάλιση!

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Η επίθεση στα δικαιώματά μας, δεν έχει τελειωμό! Για τους εργαζόμενους και άνεργους μηχανικούς, μπορεί τα ειδοποιητήρια με τις τρομακτικές αυξήσεις να πήραν μιαν ακόμα παράταση εξόφλησης, έως τα τέλη του Απρίλη 2014, όμως το χαράτσι του ΤΣΜΕΔΕ παραμένει. Η πληρωμή των ασφαλίστρων χωρίς τις αυξήσεις για το Β’ Εξάμηνο 2013, απλά σημαίνει χρέος προς το ταμείο του υπόλοιπου ποσού, χρέους που τελικά θα επιδιώξει να εισπράξει το κράτος με τον έναν ή τον άλλο τρόπο εφόσον η μετατροπή των χρεών προς τα ταμεία σε χρέη προς την εφορία ήδη έχει θεσμοθετηθεί. Οι αυξήσεις αυτές, όχι μόνο καθιστούν τη μεγάλη πλειοψηφία των μηχανικών ανασφάλιστους, αλλά άμεσα προδιαγράφουν το επερχόμενο κύμα μαζικών κατασχέσεων περιουσιακών τους στοιχείων σύμφωνα με την κυβερνητική εγκύκλιο για λήψη μέτρων αναγκαστικής είσπραξης (μέσω του νεοσύστατου Κέντρου Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών (ΚΕΑΟ)) οφειλών πάνω από 5.000 ευρώ. Βεβαίως, ενώ το 40% των αυτασφαλισμένων στο ΤΣΜΕΔΕ έχουν σωρεύσει ήδη υπέρογκα χρέη, η νέα κλοπή των 200 εκ. ευρώ από τα αποθεματικά του ΤΣΜΕΔΕ με απόφαση των διοικήσεων ΤΕΕ-ΕΤΑΑ για την αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της Attica Bank προχώρησε κανονικότατα. Οι παροχές υγείας υποβαθμίστηκαν σημαντικά με την ένταξη στον ΕΟΠΥΥ. Οι συντάξεις μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων μειώνονται, ενώ η ανταποδοτική λειτουργία των ασφαλιστικών ταμείων σημαίνει ότι οι συντάξεις των σημερινών ασφαλισμένων βρίσκονται κυριολεκτικά στον αέρα. Η κυβέρνηση προωθεί, τη μια μετά την άλλη, τις αναδιαρθρώσεις στα επαγγελματικά, εργασιακά και μορφωτικά μας δικαιώματα και το ΤΕΕ αποτελεί συνένοχο και συναυτουργό στην υλοποίηση της πολιτικής αυτής στο χώρο των μηχανικών.

Η κρίση συνεχίζει να οδηγεί χιλιάδες μηχανικούς και τεχνικούς στην ανεργία, ενώ όσοι ακόμα εργάζονται, δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί με εντατικοποίηση της εργασίας πέραν των ορίων και υπό τη διαρκή απειλή της απόλυσης. Οι κυβερνητικές εξαγγελίες ότι η επανέναρξη των έργων μεγάλων οδικών αξόνων θα οδηγήσει σε αύξηση της απασχόλησης με 6.000 νέες θέσεις εργασίας μόνο σαν ειρωνεία ηχεί στους άνεργους Οικοδόμους –Τεχνικούς κλπ. στον κλάδο των Κατασκευών όπου υπολογίζεται σε πάνω από 190.000 η απώλεια θέσεων εργασίας από το 2009 έως σήμερα. Προσπαθούν να ξεγελάσουν τους ανέργους στην πείνα τους, βάζοντάς τους να ανακυκλώνονται για ένα «ξεροκόμματο» σε θέσεις «μαθητείας» και «κοινωφελούς εργασίας», την ίδια ώρα που το αστικό κράτος και οι μονοπωλιακοί όμιλοι ισοπεδώνουν τα εργασιακά δικαιώματα όσων ακόμα εργάζονται μέσα από την πλήρη κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων και την περαιτέρω απελευθέρωση των απολύσεων. Θέτουν με αυτόν τον τρόπο τα όρια των όποιων νέων θέσεων εργασίας: με μισθούς φτώχειας και χωρίς δικαιώματα.

Η κρίση τους σκοτώνει ό,τι άφησε όρθιο η «ανάπτυξή» τους… Οι αντιασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις που εκτόξευσαν τις εισφορές κρατάνε από το 1992 (νόμο Σιούφα), το 2000 (νόμο Ρέππα) και το 2006 (νόμο 3518/Τσιτουρίδη)  – τότε που δεν ήταν μεγάλο το χρέος. Τα έργα τα πήραν μια χούφτα όμιλοι από τη δεκαετία 1995-2005, με τους μισθωτούς τεχνικούς να πληρώνονται με Μπλοκάκι (ΔΠΥ) και χωρίς να έχουν τα τότε «νόμιμα» εργασιακά δικαιώματα. Όλα αυτά έγιναν επί «ανάπτυξης» και όχι επί «κρίσης». Για αυτόν το λόγο η επίθεση δεν θα τερματιστεί με την ανάκαμψη και τον περιορισμό του χρέους, ακόμη και εάν φύγει η τρόικα και ολοκληρωθεί το μνημόνιο. Είτε με Ευρώ είτε με Εθνικό Νόμισμα, είτε με περιοριστική «πολιτική Μέρκελ», είτε επεκτατική «πολιτική Ομπάμα», αντίστοιχα μέτρα προωθούνται σε βάρος του Ιταλού, του Ισπανού, του Γερμανού, του Βρετανού, αλλά και του Αμερικανού εργαζόμενου, σε κάθε χώρα που ακολουθεί τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης. Η πολιτική της Ε.Ε. για την επόμενη δεκαετία, όπως συνοψίζεται μέσα από το «σύμφωνο για το Ευρώ» και τη στρατηγική «Ευρώπη 2020», προωθεί μέτρα «θανατηφόρα» για τους εργαζόμενους, αναγκαία όμως για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας ώστε να διασφαλιστεί η κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων της Ελλάδας και της Ε.Ε. Αναγκαίος όρος είναι η διασφάλιση φθηνότερης εργατικής δύναμης και κατεδάφισης των όποιων κοινωνικών δικαιωμάτων, η επιτάχυνση της συγκέντρωσης της παραγωγής, η εξεύρεση νέων πεδίων κερδοφορίας για τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια.

Η ανταποδοτικότητα στην Ασφάλιση και η πολιτική της ανταγωνιστικότητας φέρνουν αυξήσεις εισφορών & μειώσεις συντάξεων –παροχών- ανασφάλιστους ανέργους και αυταπασχολούμενους!

Το ΤΕΕ και οι συνοδοιπόροι του θέλουν να εμφανίσουν τις τελευταίες αυξήσεις του ΤΣΜΕΔΕ ως αποτέλεσμα κακών εκτιμήσεων της τελευταίας διετίας, ως αυθαίρετες απαιτήσεις της Τρόικας και του Μνημονίου, αναγορεύοντας τη δικαστική προσβολή τους στο ΣτΕ ως το βασικό όπλο των μηχανικών. Η πραγματικότητα είναι ακριβώς αντίθετη! Οι όψιμοι τιμητές των αυξήσεων των εισφορών, προσπαθούν να αποκρύψουν ότι είναι η ανταποδοτική λειτουργία του Ασφαλιστικού Συστήματος που οδηγεί σε αυξήσεις των εισφορών (γιατί αλλιώς «δεν βγαίνει» το Ταμείο), σε μόνιμες αναλογιστικές μελέτες που αναπροσαρμόζουν συντάξεις και εισφορές με γνώμονα τον ισοσκελισμένο προϋπολογισμό του Ταμείου, οδηγούν σε υποβάθμιση των παροχών υγείας. Οι τελευταίες αυξήσεις είναι συνέχεια της πολιτικής ΕΕ-άρχουσας τάξης για την ανταποδοτικότητα στην κοινωνική ασφάλιση που προωθήθηκε όλη την προηγούμενη περίοδο, με πληθώρα νόμων, ναυαρχίδα των οποίων ήταν, για το ΤΣΜΕΔΕ, ο ν.3518/2006. Βιώνουμε τα αποτελέσματα ενός Ταμείου όπου τα ασφαλιστικά βάρη μεταφέρονται από το κράτος και την εργοδοσία στις πλάτες των εργαζόμενων. Είναι πρόκληση το ΤΣΜΕΔΕ –ΕΤΑΑ να ζητά από τους ασφαλισμένους να καλύπτουν –ρυθμίζουν οφειλές του εργοδότη τους προς το Ταμείο, ενώ ο εργοδότης παραμένει στο απυρόβλητο. Το παράδειγμα με το Δ.Π.Υ. και τις απώλειες που φέρνει στα έσοδα του Ταμείου είναι αποκαλυπτικό. Σε τελευταία ανάλυση οι αυξήσεις στις εισφορές πηγάζουν από την πολιτική φθηνότερης εργατικής δύναμης που προωθείται σε ολόκληρη την ΕΕ για να θωρακίσει την ανταγωνιστικότητα των μονοπωλιακών ομίλων. Βιώνουμε τη σκληρή πραγματικότητα του ανταποδοτικού Ταμείου-τραπεζίτη, που στήριξαν και συνεχίζουν να στηρίζουν όλες οι δυνάμεις του ευρωμονόδρομου στο ΤΕΕ και στο πολιτικό και συνδικαλιστικό σύστημα, από τη σημερινή συγκυβέρνηση και τις προηγούμενες κυβερνήσεις μέχρι το ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος στήριξε (και ως ηγεσία του ΤΕΕ υλοποίησε) την πολιτική της ανταποδοτικότητας με το ν.3518/2006 αλλά και την πρόσφατη συμμετοχή στη νέα αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της Attica Bank. Γι’ αυτό και είναι υποκριτική και ψηφοθηρική η στάση του ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος βάλλει κατά των τελευταίων αυξήσεων την ιδία στιγμή που είναι συνυπεύθυνος για τις ήδη ανυπόφορες για τους εργαζομένους μηχανικούς ασφαλιστικές εισφορές και αφήνει στο απυρόβλητο την ανταποδοτική λειτουργία των ασφαλιστικών ταμείων. Σήμερα είναι περισσότερο επιβεβλημένο από ποτέ να σημαδέψουμε τον πραγματικό αντίπαλο, την πολιτική ΕΕ -άρχουσας τάξης που εφαρμόζει σήμερα η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και θα υπηρετήσουν πιστά ο ΣΥΡΙΖΑ και οι «λοιπές αντιμνημονιακές» δυνάμεις που υποκλίνονται στο στόχο της ανταγωνιστικότητας, την υγιή επιχειρηματικότητα, το μονόδρομο της Ε.Ε. και της καπιταλιστικής ανάπτυξης που θυσιάζει τα δικαιώματά μας στο βωμό της κερδοφορίας των ομίλων.

Παίρνουμε τον αγώνα στα χέρια μας, σημαδεύουμε τον πραγματικό αντίπαλο, ΕΕ-άρχουσα τάξη

Ο αγώνας μας πρέπει να ξεπεράσει τις κινήσεις εντυπωσιασμού, όπως οι πρόσφατες «κινητοποιήσεις» στο ΔΣ του ΕΤΑΑ που συνδιοργάνωσε ΤΕΕ με τους νέους «κινηματικούς» συνοδοιπόρους του, την Ανοικτή Συνέλευση Μηχανικών. Οι κινητοποιήσεις αυτές που διοργάνωσε το ΤΕΕ στο ΕΤΑΑ είχαν σαν στόχο να αποπροσανατολίσουν από τον πραγματικό αντίπαλο, να καλλιεργήσουν αυταπάτες ότι η ακύρωση των μέτρων και της πολιτικής της ανταποδοτικότητας μπορεί να γίνει χωρίς σύγκρουση με την πολιτική κυβέρνησης-ΕΕ-μονοπωλίων, αλλά απλά με μια απόφαση του Δ.Σ. του ETAA, του ίδιου ΔΣ στο οποίο συμμετέχει το ΤΕΕ –ΤΣΜΕΔΕ δια των εκπροσώπων του και που υλοποιεί αυτή την πολιτική όλο το προηγούμενο διάστημα, συμπεριλαμβανομένων της επικύρωσης αύξησης των εισφορών το προηγούμενο καλοκαίρι, της ληστείας 200 εκ ευρώ από τα αποθεματικά του ΤΣΜΕΔΕ και της εφαρμογής συνολικά των Νόμων που προωθούν την ανταποδοτικότητα. Ο αγώνας μας πρέπει να είναι ουσιαστικός και όχι «ντουφεκιές στον αέρα -για την τιμή των όπλων», να έχει διάρκεια, συνέχεια και κλιμάκωση που να εξασφαλίζει άνοδο της μαζικότητας και το σωστό προσανατολισμό ενάντια στον πραγματικό αντίπαλο, χωρίς αυταπάτες για το ρόλο των αυτόκλητων «σωτήρων –διαπραγματευτών» και μακριά από το κλίμα αναμονής μιας τάχα δικαστικής δικαίωσης από το ΣτΕ. Παίρνουμε την υπόθεση στα χέρια μας, συνεχίζουμε στους δρόμους του αγώνα, στην κατεύθυνση που βαδίζουμε  με αταλάντευτη συνέπεια ...

Ο αγώνας για τα ασφαλιστικά και εργασιακά μας δικαιώματα είναι αγώνας των εργαζόμενων (μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων), άνεργων και συνταξιούχων μηχανικών, όλων αυτών που τσακίζονται απ’ την πολιτική αυτή. Προμετωπίδα του αγώνα δεν μπορεί να είναι το ΤΕΕ όπου έχει καταλυτική επίδραση το μεγάλο κεφάλαιο, που αντικειμενικά ωφελείται απ’ την πολιτική αυτή ποικιλότροπα, δεν μπορεί να είναι η νέα ψευτοκινηματική εκδοχή του, αυτή της «Ανοικτής Συνέλευσης Μηχανικών» που λειτουργεί στη λογική «όλοι μηχανικοί είμαστε»…Ο αγώνας πρέπει να δοθεί με προμετωπίδα τα σωματεία και τις επιτροπές αγώνα όπου οργανώνονται οι μισθωτοί μηχανικοί ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι άνεργοι και οι συνταξιούχοι μηχανικοί με κατεύθυνση ρήξης και ανατροπής της αντιλαϊκής πολιτικής. Απαιτείται η άμεση κλιμάκωση του αγώνα, στους τόπους δουλειάς, στους τόπους κατοικίας. Η επίθεση δεν αφορά μόνο τους εργαζόμενους, άνεργους και συνταξιούχους μηχανικούς. Είναι τμήμα της συνολικής επίθεσης στα εργασιακά, μισθολογικά και κοινωνικά δικαιώματα όλων των εργαζόμενων και του λαού, που κλιμακώνεται από τις κυβερνήσεις, τόσο στην Ελλάδα όσο και σε όλη την ΕΕ. Κοινή πρέπει να είναι και η αντεπίθεσή μας. Ο ουσιαστικός αγώνας πρέπει να σημαδεύει τον πραγματικό αντίπαλο, την πολιτική ΕΕ-μονοπωλίων. Ο αγώνας ενάντια στις κατασχέσεις δεν αφορά μόνο τους εργαζόμενους μηχανικούς, πρέπει να πάρει χαρακτηριστικά συντονισμού με το ταξικό εργατικό κίνημα, το κίνημα των αυτοαπασχολούμενων που χτυπιούνται από την ίδια πολιτική, μπορεί και πρέπει να δοθεί μόνο μέσα από τον ταξικό πόλο του εργατικού κινήματος, μέσα από τις γραμμές του ΠΑΜΕ και της ΠΑΣΕΒΕ.

Με αφετηρία την άμεση κατάργηση της Νόμου επιβολής των τελευταίων αυξήσεων, αλλά και των Νόμων που καθορίζουν τις σημερινές αβάσταχτες εισφορές, την υγειονομική κάλυψη κάθε ανασφάλιστου συναδέλφου αλλά και την επιδότηση των ανέργων, την κατάργηση της νομοθετικής ρύθμισης για τις κατασχέσεις, την ακύρωση της διαρκούς ληστείας του αποθεματικού του ΤΣΜΕΔΕ με τις Αυξήσεις Μετοχικού Κεφαλαίου, ξεδιπλώνουμε την αντεπίθεσή μας παλεύοντας για:

· Πλήρη σταθερή εργασία για όλους, κατάργηση των ελαστικών μορφών απασχόλησης. 7ωρο-5νθημερο-35ωρο, υπογραφή κλαδικών ΣΣΕ με αυξήσεις για την ικανοποίηση όλων των αναγκών των εργαζομένων. Καμιά απόλυση, καμία διαθεσιμότητα σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Πρακτική άσκηση με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.

· Πλήρη ασφαλιστική κάλυψη και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των ανέργων/υποαπασχολούμενων, επίδομα ανεργίας για όλους ανεξάρτητα από τον τρόπο πληρωμής (μισθός – ΔΠΥ). Άμεση επαναφορά του επιδόματος ανεργίας και άλλων κλαδικών επιδομάτων στα επίπεδα του 2011 ως βάση για μια γενναία αύξηση του επιδόματος ανεργίας. Επίδομα ανεργίας για όλο το χρονικό διάστημα της ανεργίας. Έκτατο επίδομα σε όλους τους ανέργους. Απαιτούμε την άμεση κάλυψη των συναδέλφων που έχουν ασφράγιστο βιβλιάριο υγείας χωρίς όρους και προϋποθέσεις, ανεξάρτητα από τα χρέη τους προς τα ταμεία, με κάλυψη από το κράτος με χρηματοδότηση 100% συμπεριλαμβανομένων και των οικογενειών τους. Να θεωρούνται άνεργοι και οι αυτοαπασχολούμενοι μηχ/κοί που έχουν αναγκαστεί να διακόψουν την επαγγελματική τους δραστηριότητα, έχουν αποδεδειγμένα καταστραφεί ή το εισόδημά τους βρίσκεται σε εξευτελιστικό επίπεδο. Για τους αυτοαπασχολούμενους, να αποσυνδεθεί η ασφαλιστική ενημερότητα για την άσκηση του επαγγέλματος, όσον αφορά μικρά έργα και μελέτες, ιδιωτικά και δημόσια. Χορήγηση στους ανέργους δωρεάν κάρτας απεριόριστων διαδρομών στις αστικές συγκοινωνίες. Επιδότηση ενοικίου στο 100% της αξίας του. Αναστολή κάθε πράξης αναγκαστικής εκτέλεσης σε βάρος της κύριας και δευτερεύουσας κατοικίας που ανήκει κατά κυριότητα στον άνεργο, καθ' όλη τη διάρκεια της ανεργίας. Ο χρόνος ανεργίας να υπολογίζεται ως συντάξιμος χρόνος ασφάλισης και να βαρύνει το κράτος και τους εργοδότες. Μείωση 30% των τιμολογίων ΔΕΚΟ με παράλληλη απαγόρευση της διακοπής παροχής νερού, ρεύματος και σταθερού τηλεφώνου.

· Αποκλειστικά δημόσια, καθολική και υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση. ΟΧΙ στην ανταποδοτικότητα και στην επιχειρηματικότητα στην κοινωνική ασφάλιση. Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν, υψηλού επιπέδου Υγεία και Πρόνοια. Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, μαζί και των ν. 3518/06, 3655/08, 3863/2010 και των πρόσφατων ρυθμίσεων (μεσοπρόθεσμο). Κατάργηση των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων. Μετατόπιση του κύριου βάρους των εισφορών στην εργοδοσία και το κράτος, αύξηση των εργοδοτικών εισφορών, στην κατεύθυνση της πλήρους απαλλαγής του εργαζόμενου από εισφορές. Με αφετηρία την κατάργηση των αυξήσεων των εισφορών των εργαζόμενων που έχουν επιβληθεί τα τελευταία χρόνια, μείωση των εισφορών στα προ του 1992 επίπεδα, ειδικά για την πρώτη πενταετία έκπτωση 50%. Οι εισφορές των ελεύθερων επαγγελματιών να καθοριστούν στη βάση της καταβολής των 2/3 από το κράτος και του 1/3 από τον ασφαλισμένο. Κατάργηση των εισφορών για τον κλάδο Υγείας και της συμμετοχής των ασφαλισμένων στη φαρμακευτική δαπάνη. Να πληρώσει το κράτος και η εργοδοσία για τα ελλείμματα στα ταμεία. Κάλυψη, με κρατική χρηματοδότηση, του συνόλου των απωλειών των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων. Αναπλήρωση όλων των επιπτώσεων του PSI με ευθύνη του κράτους και της εργοδοσίας. Απόσυρση των αποθεματικών των Ταμείων από κάθε λογής "τζόγο". Αποδέσμευση του ΤΣΜΕΔΕ από την Τράπεζα Αττικής και το Χρηματιστήριο με πλήρη κάλυψη του συνόλου των απωλειών του ΤΣΜΕΔΕ από το χρηματιστήριο. Διεκδίκηση των απωλειών του αποθεματικού από την άτοκη κατάθεση στην Τράπεζα της Ελλάδας. Πλήρης κρατική κάλυψη των υποχρεώσεων των στρατευμένων και των μεταπτυχιακών φοιτητών – ερευνητών απ΄ τους φορείς που τους απασχολούν. Αναγνώριση των εργοδοτικών υποχρεώσεων και των δικαιωμάτων για τους εργαζόμενους με ΔΠΥ. Σύνταξη μετά από 30 χρόνια δουλειάς (στα 60 για τους άνδρες και στα 55 για τις γυναίκες). Καμιά κατώτερη σύνταξη να μην υπολείπεται από την EΓΣΕE των επιπέδων του 2011, ως αφετηρία για την άνοδο της κατώτερης σύνταξης στα 1120 ευρώ. Επαναφορά 13^ης και 14ης επικουρικής σύνταξης.

· Κρατική αγορά συγκέντρωσης και διάθεσης τροφίμων σε ανέργους. Δημιουργία κρατικών πρατηρίων για ανάγκες ένδυσης, υπόδησης, ατομικής υγιεινής σε τιμές κόστους. Δωρεάν παροχή πακέτου απαραίτητων σχολικών ειδών για τα παιδιά των ανέργων. Πλήρη κάλυψη του κόστους των σπουδών για φοιτητές που οι γονείς τους είναι άνεργοι. Να αρθεί ο περιορισμός για τα παιδιά των ανέργων που δε γίνονται δεκτά σήμερα στους Παιδικούς Σταθμούς. Να χορηγηθεί 1.000 ευρώ ετήσιο εφάπαξ βοήθημα για κάθε παιδί των εργαζομένων και των ανέργων, από 100 ευρώ που ισχύει σήμερα. Καμιά διακοπή ρεύματος, άμεση επανασύνδεση σε όσα σπίτια εργατών και ανέργων έχει διακοπεί. Κανένας πλειστηριασμός σε σπίτι λαϊκής οικογένειας. Κατάργηση του νόμου για τους πλειστηριασμούς.

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ MHXANIKΩΝ