Παρασκευή 19 Φλεβάρη 2016

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Σελίδα 11

ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗ (ΤΕΤΡΑΣΕΛΙΔΟ)

ΚΟΒ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙΟΥ - ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑΣ ΤΟΥ ΚΚΕ

 

Εκδήλωση για τους σχεδιασμούς στο χώρο των «Λιπασμάτων»

 

 

Από την εκδήλωση των ΚΟΒ Κερατσινίου - Δραπετσώνας

Από την εκδήλωση των ΚΟΒ Κερατσινίου - Δραπετσώνας

Ο σχεδιασμός της άρχουσας τάξης για την καπιταλιστική ανάπτυξη, που προβλέπει ως έναν από τους βασικούς πυλώνες της τις συνδυασμένες μεταφορές και τη διαμετακόμιση εμπορευμάτων, αποτυπώνεται στο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αττικής και επηρεάζει μεταξύ άλλων την ευρύτερη περιοχή του Πειραιά, με επίκεντρο το λιμάνι του.

Η ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ, παρεμβαίνοντας στο λαό με αφορμή αυτές τις εξελίξεις, αναδεικνύει τον αντιλαϊκό χαρακτήρα των αστικών σχεδιασμών, αλλά και την αγωνιστική απάντηση που πρέπει να δώσει το εργατικό - λαϊκό κίνημα.

Οι σχεδιασμοί δεν είναι ταξικά ουδέτεροι

Με αφορμή τη διαδικασία παραπέρα ιδιωτικοποίησης του ΟΛΠ, αλλά και τις φιέστες και τις περιοδείες του πρωθυπουργού στη Δραπετσώνα, προκειμένου να βαφτιστεί το μαύρο - άσπρο για τις επιπτώσεις των αστικών σχεδιασμών στη ζωή των κατοίκων, οι ΚΟΒ Κερατσινίου - Δραπετσώνας της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ διοργάνωσαν την Τετάρτη 10/2 εκδήλωση με θέμα «Οι σχεδιασμοί στο χώρο των "Λιπασμάτων" της Δραπετσώνας και οι θέσεις του ΚΚΕ», με ομιλητή τον Γρηγόρη Λιονή, μέλος της Επιτροπής Περιοχής της ΚΟ Αττικής και του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ του Κόμματος.

Ακολουθούν εκτενή αποσπάσματα της ομιλίας του στελέχους του ΚΚΕ:

«Μερικούς μήνες πριν, ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε πως το νέο σχέδιο για τα "Λιπάσματα" λύνει τα προβλήματα των κατοίκων. Δεν δίστασε, με τη γνωστή αμετροέπεια που τον χαρακτηρίζει, να ανακηρύξει πως πλέον "στη Δραπετσώνα έχουμε ζωή"...

Αλλά, τι εννοεί όταν μιλά για "ζωή";

Με βάση τον αστικό σχεδιασμό, η Αττική προορίζεται ν' αποτελέσει τον κατεξοχήν κόμβο συνδυασμένης μεταφοράς εμπορευμάτων και διαχείρισής τους και το βασικό ναυτιλιακό κέντρο, με βασικό κέντρο το λιμάνι του Πειραιά. Μέσα σ' αυτό, η παραλία της Δραπετσώνας θα αναπτυχθεί για να γίνει το ευρύτερο ναυτιλιακό "cluster" που έχει ανάγκη ένα λιμάνι.

Αυτόν το σχεδιασμό υπηρετεί και το νέο κυβερνητικό σχέδιο, που τελικά είναι ένας ανασχεδιασμός του προηγούμενου.

Οι όποιες αλλαγές στη Δραπετσώνα δε σταματούν τις γενικότερες αντιλαϊκές εξελίξεις, απ' την προώθηση του συνολικού σχεδιασμού για τον Πειραιά και την Αττική γενικότερα, αλλά αντίθετα αξιοποιούνται για να "ξεπλυθούν" οι συνέπειες απ' την παράδοση στο μεγάλο κεφάλαιο πρακτικά ολόκληρου του Παράκτιου Μετώπου της Αττικής.

Το νέο σχέδιο για τη Δραπετσώνα δεν είναι ούτε "ήπιο" ούτε ταξικά ουδέτερο. Το νέο κυβερνητικό σχέδιο κατοχυρώνει τον ιδιοκτησιακό χαρακτήρα της έκτασης ως ιδιωτική έκταση.

Η κυβέρνηση, επίσης, στην ουσία, μας λέει πως θα βαφτίσει τους "ακάλυπτους" από τις κατασκευές εκατοντάδων στρεμμάτων που θα φτιάξουν οι μεγαλοϊδιοκτήτες της περιοχής ως πάρκο.

Δεν πρόκειται για σχέδια επί χάρτου. Η προώθηση της ιδιωτικοποίησης του ΟΛΠ, η παράδοση στο μεγάλο κεφάλαιο μιας τεράστιας έκτασης με δύο λιμάνια, δρομολογεί τις εξελίξεις στην κατεύθυνση που προαναφέραμε. Στόχος είναι να φτιάξουν ένα τεράστιο λιμάνι. Και κάθε λιμάνι στον κόσμο είναι "κλειστό". Το σχέδιό τους δεν είναι να φτιάξουν μια μεγάλη παραλία για να βολτάρετε εσείς και να σουλατσάρουν τα παιδιά σας. Οι όροι χρήσης γης που προβλέπει το νέο σχέδιο, φωτογραφίζουν την ανάπτυξη στην περιοχή δραστηριοτήτων αναψυχής και διασκέδασης που χρειάζεται ένα μεγάλο λιμάνι, σε ουσιαστική αντιδιαστολή με τις ανάγκες των κατοίκων της περιοχής.

Το κρίσιμο είναι πως και το νέο σχέδιο, όπως και το προηγούμενο, επιδεινώνουν την κατάσταση των λαϊκών στρωμάτων της περιοχής και βρίσκονται στον αντίποδα των αναγκών τους και της αντικειμενικής δυνατότητας κάλυψής τους.

Ανάπτυξη για ποιον;

Η καπιταλιστική ανάπτυξή τους δε συμβαδίζει και δεν μπορεί να συμβαδίσει με τις δικές μας ανάγκες. Προϋποθέτει φτηνή εργατική δύναμη, ιδιωτικοποιήσεις, τσάκισμα των αυτοαπασχολούμενων, προώθηση αναδιαρθρώσεων στην Υγεία και στην Παιδεία.

Ομως, οι ανάγκες μας δεν πατάνε στον αέρα. Σήμερα υπάρχουν οι δυνατότητες κάλυψής τους από αυτά που παράγουμε. Η Ελλάδα είναι μια πλούσια χώρα και μπορούν να λυθούν τα προβλήματα των εργαζομένων. Αυτό που εμποδίζει τη λύση τους είναι το κέρδος των μονοπωλίων. Επομένως, το πραγματικό δίλημμα είναι "Ανάπτυξη για ποιον; Για τα μονοπώλια ή για το λαό;".

Το παράδειγμα της παραλίας της Δραπετσώνας είναι χαρακτηριστικό. Η δυνατότητα αξιοποίησης του συνόλου της έκτασης για τις ανάγκες των κατοίκων της Δραπετσώνας και της ευρύτερης περιοχής, για την αναψυχή, την άθληση, την υγεία των κατοίκων, είναι μπροστά μας. Εμπόδιο μπαίνει η κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων που βρίσκονται στην περιοχή, αλλά και γενικότερα ο σχεδιασμός για την καπιταλιστική ανάπτυξη της περιοχής και της Αττικής.

Γι' αυτό και πραγματικός μας αντίπαλος είναι οι μονοπωλιακοί όμιλοι και η ανάπτυξή τους, το κράτος τους, οι αστικές κυβερνήσεις που υλοποιούν την αναπτυξιακή πολιτική που έχουν ανάγκη, η ΕΕ που στηρίζει την εξουσία τους.

Στην άλλη όχθη του ποταμού βρίσκεται η μοναδική λύση για τα προβλήματά μας: Η εργατική - λαϊκή εξουσία, με την κοινωνική κρατική ιδιοκτησία του συνόλου των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής και τη λειτουργία τους, με επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο, αναπτύσσει την παραγωγή με γνώμονα τις λαϊκές ανάγκες. Στο πλαίσιο αυτό, ο ενιαίος κρατικός φορέας κατασκευών που συγκεντρώνει το σύνολο των κατασκευαστικών μέσων, επιτρέπει το σχεδιασμό, τη μελέτη, την κατασκευή και συντήρηση των υποδομών, με αποτελεσματικότητα και ελαχιστοποίηση των δαπανών στη βάση των κοινωνικών αναγκών.

Σ' αυτές τις συνθήκες, ο χωροταξικός σχεδιασμός αντανακλά τις νέες σχέσεις παραγωγής και γίνεται με γνώμονα τις λαϊκές ανάγκες. Χώροι όπως της παραλίας της Δραπετσώνας, μπορούν να αξιοποιηθούν για την κάλυψη των αναγκών των κατοίκων, για αθλητισμό, για αναψυχή ή και για ορισμένες εγκαταστάσεις που ενδέχεται να χρειάζονται για την περιοχή, όπως το παιδιατρικό νοσοκομείο. Η χρήση όλων των υποδομών αυτών δεν θα καθορίζεται απ' τη δυνατότητα πληρωμής των εισιτηρίων, αλλά στη βάση των αναγκών των κατοίκων, χωρίς ανταποδοτικά τέλη. Οι αντικειμενικές σύγχρονες σημερινές δυνατότητες της παραγωγής αλλά και η τεράστια δυνατότητα επέκτασής τους, αξιοποιώντας το έμπειρο και καταρτισμένο εργατικό δυναμικό και τις πρώτες ύλες στη χώρα μας, δείχνουν το δρόμο που μπορεί πραγματικά να καλύψει τις ανάγκες μας.

Τα δικαιώματα του λαού δεν συμβαδίζουν με τα δικαιώματα των μονοπωλίων

Αυτή η ανάπτυξη είναι δικός μας μονόδρομος. Η ανάπτυξη που προϋποθέτει την ανατροπή του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος. Τα δικαιώματά μας και τα δικαιώματα των μονοπωλίων δεν συμβαδίζουν. Είναι ανειρήνευτα.

Γι' αυτό, με άξονα την πάλη για την ανατροπή του συνολικού σχεδιασμού για την καπιταλιστική ανάπτυξη Αττικής και Πειραιά, την άμεση απαλλοτρίωση του συνόλου της έκτασης χωρίς αποζημίωση, την αξιοποίηση του συνόλου της έκτασης για την κάλυψη των διευρυμένων αναγκών των κατοίκων της περιοχής, την αποκλειστικά κρατική χρηματοδότηση των υποδομών φορολογώντας το μεγάλο κεφάλαιο, την απόκρουση των ανταποδοτικών τελών και κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας στην περιοχή, τη μοναδική γραμμή πάλης που μπορεί σήμερα να οδηγήσει στην ανάκτηση των απωλειών και σε κάποια ανακούφιση, συγκεντρώνουμε δυνάμεις και οργανώνουμε την αντεπίθεσή μας σε κατεύθυνση ρήξης με τις ανάγκες των μονοπωλιακών ομίλων, σε κατεύθυνση σύγκρουσης με τις επιταγές τους, το κράτος τους, την ΕΕ που τους οργανώνει.

Την ίδια μάχη δίνουμε αυτές τις μέρες, στους δρόμους, με τους αγρότες και τα ταξικά σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, για να αποσυρθεί το ασφαλιστικό έκτρωμα της κυβέρνησης, για να ηττηθεί η κυβέρνηση και για να αποκρουστεί η κλιμάκωση της επίθεσης της άρχουσας τάξης, παλεύοντας για αποκλειστικά κρατική, υποχρεωτική και καθολική Κοινωνική Ασφάλιση στη βάση των αναγκών μας.

Η ιστορία μάς έχει διδάξει πως όταν ο λαός θέλει, αντιστέκεται και νικά! Πως οι συσχετισμοί είναι για να αλλάζουν και πως εμείς με την πάλη μας έχουμε καθήκον να τους αλλάξουμε. Γι' αυτό και απαντάμε στον Αλ. Τσίπρα: Δεν μας αρκεί η ζωή που μας υπόσχεται, γιατί "εμείς δεν βολευόμαστε με λιγότερο ουρανό"».