Παρασκευή 6 Μάη 2011

Σελ. 6

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΗΜΕΡΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΩΝ

Με ενιαίο κρατικό φορέα έργα για τις λαϊκές ανάγκες

Ιδιαίτερα χρήσιμα συμπεράσματα από την εκδήλωση που διοργάνωσε η Δημοκρατική Πανεπιστημονική Κίνηση Μηχανικών

Από τη χτεσινή ημερίδα στην αίθουσα του ΤΕΕ

Για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών είναι απαραίτητη η συνολική θεώρηση όλων των φάσεων του συστήματος παραγωγής των έργων (από το σχεδιασμό και τη μελέτη μέχρι την κατασκευή και τη συντήρηση) και απαιτείται η υπαγωγή όλων των έργων σε έναν ενιαίο κρατικό φορέα κατασκευών που θα κατέχει το σύνολο των μέσων παραγωγής και θα διευθύνει το σύνολο των παραγωγικών δυνάμεων του κλάδου, θα σχεδιάζει επιστημονικά τα έργα και θα κατανέμει τη χρηματοδότηση, το εργατικό δυναμικό και τους διαθέσιμους πόρους, στο πλαίσιο του κεντρικού σχεδιασμού της οικονομίας.

Αυτό είναι το βασικό συμπέρασμα της ημερίδας που οργάνωσε χτες το απόγευμα η Δημοκρατική Πανεπιστημονική Κίνηση Μηχανικών στην αίθουσα εκδηλώσεων του ΤΕΕ με θέμα: «Κρίση στον τομέα των κατασκευών - Διέξοδος από τη σκοπιά των λαϊκών αναγκών». Στην ημερίδα παραβρέθηκαν η Ελένη Μπέλλου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και ο Μάκης Παπαδόπουλος, μέλος της ΚΕ και υπεύθυνος του Οικονομικού Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ.

Οπως επισήμανε στην κεντρική εισήγηση ο Ηλίας Τσιμπουκάκης, μέλος του ΔΣ του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών, «η εκδήλωση της κρίσης στον κλάδο των κατασκευών, προηγήθηκε της εκδήλωσης της κρίσης στο σύνολο της οικονομίας. Τα ιδιωτικά έργα βρίσκονται σε κρίση ήδη από το 2005. Για τους εργαζόμενους του κλάδου οι συνέπειες είναι οξύτατες, με τον αριθμό των απολύσεων να υπολογίζονται σε εκατοντάδες χιλιάδες, με τους επίσημα καταγεγραμμένους ανέργους στον κλάδο μόνο τη διετία 2008 - 2010 να υπολογίζονται σε 80.000 περίπου, ενώ με βάση τα στοιχεία, πάνω από το 12% των κατασκευαστικών επιχειρήσεων έχει βάλει λουκέτο».

Οπως σημείωσε ο ομιλητής «πρόκειται για χαρακτηριστικό παράδειγμα της εκδήλωσης κρίσης υπερπαραγωγής και υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου, κρίσης ενός συστήματος όπου σκοπός της παραγωγής είναι το κέρδος και όριό της το κεφάλαιο. Πρόκειται για υπερπαραγωγή με βάση τις ανάγκες του κεφαλαίου για κερδοφορία και όχι με βάση τις λαϊκές ανάγκες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι 200.000 απούλητες κατοικίες που δεν μπορούν να πουληθούν εξασφαλίζοντας ικανοποιητική κερδοφορία στους κατασκευαστικούς ομίλους, ενώ την ίδια στιγμή οι κοινωνικές ανάγκες στέγασης εκτοξεύονται».

«Μοναδική διέξοδος από την καπιταλιστική βαρβαρότητα, από τις αναπόφευκτες καπιταλιστικές κρίσεις, από την εξαθλίωση των εργατών - τόνισε ο ομιλητής - είναι η ανατροπή του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, είναι ο δρόμος της λαϊκής εξουσίας και οικονομίας, που θα φέρει στο προσκήνιο την παραγωγή με κριτήριο τις κοινωνικές ανάγκες. Σε αυτό το πολιτικοοικονομικό πλαίσιο, το τεχνικό έργο θα σταματήσει να αντιμετωπίζεται ως εμπόρευμα. Θα αντιμετωπίζεται ως μια σχεδιασμένη δραστηριότητα με σκοπό την ικανοποίηση των συνδυασμένων, διαρκώς διευρυνόμενων λαϊκών αναγκών για έργα ποιοτικά, φθηνά, που σέβονται το περιβάλλον, που προτάσσουν ως πρώτο και βασικό την ασφάλεια χρήσης και κατασκευής τους, ανάγκες που στον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής είναι αντικρουόμενες».

«Στον προγραμματισμό υλοποίησης των έργων από τον ενιαίο κρατικό φορέα - επισήμανε ο Η. Τσιμπουκάκης - θα ιεραρχούνται οι επείγουσες ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων, θα δίνεται βάση στην κατασκευή μεγάλων έργων ανάπτυξης της λαϊκής οικονομίας, της αγροτικής παραγωγής, της μεταποίησης, της ενέργειας. Ο ενιαίος κρατικός φορέας κατασκευών, θα εκπονεί ολοκληρωμένες και επικαιροποιημένες μελέτες, εξασφαλίζοντας τους όρους και την υποδομή για την υλοποίησή τους, θα επιβλέπει τα έργα, ενώ σε συνεργασία με τις Πολυτεχνικές σχολές και ερευνητικά κέντρα θα προχωρά σε έρευνες και μελέτες για τη διάγνωση νέων αναγκών, για νέες τεχνικές μεθόδους. Θα προαχθεί η συνεργασία και η αλληλοστήριξη με τους άλλους κλάδους της οικονομίας (π.χ. συνεργασία με τον κλάδο παραγωγής οικοδομικών υλικών). Ο ενιαίος κρατικός φορέας κατασκευών θα εξασφαλίζει στους εργαζόμενους του κλάδου μόνιμη, σταθερή δουλειά, συνεχή αναβάθμιση των συνθηκών διαβίωσης και τέλος τη δυνατότητα να βάλουν τις παραγωγικές ικανότητές τους, τις γνώσεις τους, στην υπηρεσία του κοινωνικού συνόλου και των αναγκών του».

Στην ημερίδα έγιναν οι εξής θεματικές παρεμβάσεις: «Πρόγραμμα Αθήνα 2014. Γραμμή επίθεσης στα Λαϊκά Δικαιώματα» με ομιλήτρια την Αφροδίτη Αυγερινού, μέλος ΔΣ ΣΑΔΑΣ. «Δύο δρόμοι για το μέλλον του Ελληνικού», με ομιλήτρια την Αρετή Καραμπούκαλου, πολεοδόμο - χωροτάκτη. «Η προσφορά της Σοβιετικής Αρχιτεκτονικής» με ομιλήτρια την Κέλυ Παπαϊωάννου, μέλος αντιπροσωπείας ΣΑΔΑΣ. «Μεταπολεμική Αρχιτεκτονική Εξέλιξη: Αθήνα - Βουδαπέστη» με ομιλητή τον Πραξιτέλη Κονδύλη, αρχιτέκτονα.

Επίσης, έγινε συζήτηση για την οργάνωση της λαϊκής αντεπίθεσης με παρεμβάσεις από: τον Μάνθο Ιμπριάλο, μέλος του ΔΣ του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών, τον Νίκο Μακρόπουλο, από την Επιτροπή Αγώνα αυτοαπασχολούμενων μηχανικών, την Δανάη Γκούμα, μέλος αντιπροσωπείας ΣΑΔΑΣ και τον Κώστα Ζιώγα, στέλεχος του ΠΑΜΕ, μέλος ΔΣ Ομοσπονδίας Οικοδόμων Ελλάδας.