Όταν για να βρεις, δεν υπάρχει πια καμιά δουλειά

      πρέπει ν’ αντισταθείς! πρέπει ολάκερο το κράτος                                                                            τα πάνω κάτω ανάποδα να φέρεις…..

Συναδέλφισσα, Συνάδελφε Άνεργε Μηχανικέ, Δεν Πάει Άλλο!

Είμαστε ανασφάλιστοι, χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, χωρίς επίδομα ανεργίας. Μας απολύουν και δεν μας δίνουν ούτε καν  την αποζημίωση απόλυσης, ενώ όλοι τους εν χορώ προωθούν την απελευθέρωση των απολύσεων ως «αναγκαίο εκσυγχρονισμό». Δεν μας αναγνωρίζουν ούτε καν τα ισχνά τυπικά δικαιώματα του ανέργου, γιατί τα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων απαιτούν εργασία με μπλοκάκι (ΔΠΥ) και χωρίς δικαιώματα, απαιτούν να μην πληρώνουν δεκάρα στα ασφαλιστικά ταμεία και να μετακυλύουν όλα τα βάρη στις πλάτες μας.

Η μόνη ρεαλιστική προοπτική που μας προτείνουν είναι  να ακολουθήσουμε τα βήματα των παππούδων μας, να μεταναστεύσουμε. 

Πόσο ακόμα θα τους ανεχόμαστε;

Η κυβέρνηση, οι πολιτικοί υπηρέτες της ΕΕ και της άρχουσας τάξης, μας λένε: «κάντε υπομονή, έχουμε κρίση, έχουμε υψηλό χρέος». Όμως, η ανεργία δεν «ξεφύτρωσε» ξαφνικά μέσα στην κρίση, αλλά υπήρχε από τη φάση της ανάπτυξης. Οι αντιασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις που εκτόξευσαν τις εισφορές κρατάνε από το 1992 (νόμο Σιούφα), το 2000 (νόμο Ρέππα) και το 2006 (νόμο 3518/Τσιτουρίδη)  – τότε που δεν ήταν μεγάλο το χρέος. Τα έργα τα πήραν μια χούφτα όμιλοι από τη δεκαετία 1995-2005, με στοχευμένο νομοθετικό πλαίσιο. Όλα αυτά έγιναν επί «ανάπτυξης» και όχι επί «κρίσης». Η κρίση τους σκοτώνει ό,τι άφησε όρθιο η «ανάπτυξή» τους… Οι νέες αυξήσεις στις εισφορές του ΤΣΜΕΔΕ απλά αποτελειώσουν ότι έχει μείνει όρθιο, θα οδηγήσουν χιλιάδες μηχανικούς στο να καταθέσουν τις σφραγίδες τους, θα εκτινάξουν το ποσοστό ανεργίας στον κλάδο. 

Άλλοι φορτώνουν την ευθύνη στις πλάτες μας…

Μας λένε:  Χρειάζεται πιστοποίηση, για να αποκτήσει ξανά το «επάγγελμα του μηχανικού» αξιοπιστία.

Και εννοούν: Κάποιοι, ελάχιστοι, θα έχουν δικαιώματα υπογραφής και λίγο καλύτερους μισθούς. Όλοι οι υπόλοιποι θα δουλεύουμε χωρίς δικαιώματα.

Μας λένε: Είστε πολλοί. Είναι καλό που βρίσκετε δουλειά σε άλλες χώρες τις ΕΕ.

Και εννοούν: Με ελαστικές εργασιακές σχέσεις, εντατικοποίηση της εργασίας, 50 και 60 ώρες την εβδομάδα και δουλειά τα Σαββατοκύριακα, «μέχρι να βγει το project», ο ένας στους δύο είναι περιττός, αφού κάνουμε διπλή δουλειά. Οι άλλοι ας γίνουν μετανάστες.

…άλλοι μας δουλεύουν…

Η σημερινή συγκυβέρνηση λέει ότι πρέπει να έρθει ανάπτυξη για να έρθουν καλύτερες μέρες, για να έχουμε δουλειά και ευημερία. Και εννοούν: πρέπει να δεχτούμε  να γίνουμε ακόμα πιο φτηνοί, να ζούμε για να δουλεύουμε όλη μέρα, για να μπορούν οι μονοπωλιακοί όμιλοι να βρουν νέες ευκαιρίες για να επενδύουν με όρους Κίνας και Ινδίας και να τους λες κι ευχαριστώ που παίρνουν εσένα κι όχι κάποιον άλλο στη θέση σου, ή που δεν παίρνουν το εργοστάσιο ή το γραφείο να το πάνε στη Βουλγαρία. Αυτή είναι η «ανάπτυξή» τους, μονόδρομος για τους ομίλους, κόλαση για το λαό! Με μνημόνιο ή χωρίς, με χρέος ή όχι, ανάλογα μέτρα παίρνονται σε βάρος και του Γερμανού και του Βρετανού εργαζόμενου, γιατί αυτό έχουν ανάγκη τα μονοπώλια και γι’ αυτό κωδικοποιείται ως βασική στρατηγική της ΕΕ για την επόμενη δεκαετία μέσα από το «Σύμφωνο για το Ευρώ» και την «Ευρώπη 2020». Η καπιταλιστική ανάπτυξη δεν εξαλείφει την ανεργία. Το παράδειγμα της Ισπανίας όπου το επίσημο ποσοστό ανεργίας ήταν πάνω από 10% την περίοδο 2000-2008 παρά την οικονομική ανάπτυξη που μεσοσταθμικά κινήθηκε στο 3,5% είναι αποκαλυπτικό. Στη φάση του ψηλού ρυθμού ανάπτυξης οι μονοπωλιακοί όμιλοι ζητούν θυσίες απ’ τους εργαζόμενους για να αυξηθούν τα κέρδη. Η υπερσυσσώρευση  κερδών και κεφαλαίων οδηγεί περιοδικά στην καπιταλιστική κρίση που αυξάνει την ανεργία. Στην Ελλάδα φθάσαμε στη πιο βαθειά μεταπολεμική κρίση μετά από μια δεκαετία που ο ρυθμός ανάπτυξης ήταν διπλάσιος απ’ την Ευρωζώνη. 

Τόσο η συγκυβέρνηση, όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ, μας λένε πως τάχα μπορούμε να δούμε άσπρη μέρα μέσα στην ΕΕ, φτάνει να γίνει μια «σκληρή» επαναδιαπραγμάτευση. Πέρα από το «περιτύλιγμα» (απαγκίστρωση, σταδιακή αποδέσμευση απ’ το μνημόνιο κ.λπ.), προσπαθούν να μας εξαπατήσουν: οι μονοπωλιακοί όμιλοι απομυζούν τον πλούτο που παράγουμε, και η ΕΕ αποτελεί τον οργανωτή και θεματοφύλακα αυτής της ληστείας. Οι ανάγκες των μονοπωλίων για φθηνότερη εργατική δύναμη, για νέα πεδία κερδοφόρας επένδυσης των υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων αποτελούν τον πυρήνα της πολιτικής της ΕΕ. Κωδικοποιούνται σε όλες τις συνθήκες και τις αποφάσεις, από τη συνθήκη του Μάαστριχτ μέχρι κάθε λογής κοινοτικές δεσμεύσεις όπως της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής και της Οδηγίας ότι τα ναυπηγεία μπορούν να παράγουν μόνο πολεμικό υλικό. Διαπραγμάτευση με τα μονοπώλια και την ΕΕ τους είναι σαν να διαπραγματεύονται τα πρόβατα με τους λύκους για τη συνταγή με την οποία θα τα μαγειρέψουν οι λύκοι. Δεν τους ενοχλεί αν η ψήφος σου μετακινείται από τον έναν πολιτικό υπάλληλο των ομίλων στον άλλο, ανεξάρτητα του αν το ψηφοδέλτιο γράφει ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ ή ΔΗΜΑΡ. Δε φοβούνται αν η κυβέρνηση θα λέγεται «κεντροαριστερή», «αριστερή», «κεντροδεξιά» ή «λαϊκή δεξιά». Φτάνει να μη θίγει τα ιερά και τα όσια της εξουσίας τους, την ιδιοκτησία και την εξουσία των μονοπωλίων.

Η στάση των κυρίαρχων δυνάμεων στο ΤΕΕ είναι εξίσου επαίσχυντη. Η απάντησή τους στην αδυναμία αποπληρωμής από τους άνεργους και τους υποαπασχολουμένους μηχανικούς της «εισφοροκαταιγίδας», για την οποία έχουν δεσπόζουσα ευθύνη με την προώθηση της πολιτικής της ΕΕ, για την ανταποδοτικότητηα και το ν.3518/2006 για το ΤΣΜΕΔΕ, είναι η θεσμοθέτηση της «μαύρης εργασίας» των μηχανικών, με την επίσημη διακοπή του επαγγέλματος για 6 μήνες ανά χρόνο, δηλαδή από  τη μία η μείωση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων στο μισό, «κλείνοντας  από την άλλη  το μάτι» στα μονοπώλια του κλάδου που θα μπορούν να απασχολούν για 6 μήνες το χρόνο τους μηχανικούς «μαύρους», χωρίς ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα.

τους απαντάμε…

«Η ανεργία θα λείψει μοναχά τη μέρα όπου θα μπείτε εσείς σε ανεργία!»

Είναι καθήκον και υποχρέωση μας τα πάνω κάτω ανάποδα να φέρουμε. Τίποτα δεν χαρίζεται, όλα κατακτιούνται. Όσο παραμένουμε παθητικοί θεατές των εξελίξεων η κατάσταση συνεχώς θα επιδεινώνεται. Τα επιδόματα ανεργίας θα μειωθούν και άλλο, τόσο σε πλήθος, όσο και σε μέγεθος, θα γίνουν επιδοτήσεις προς τους εργοδότες ακολουθώντας την ευρωπαϊκή συνταγή των «παραγωγικών επιδοτήσεων» . Η ανεργία θα αυξηθεί, γιατί θα κλείσουν χιλιάδες ακόμα αυτοαπασχολούμενοι, γιατί οι πιο αδύναμες επιχειρήσεις θα κλείσουν για να γιγαντωθούν οι μεγαλύτερες. Οι εργασιακές σχέσεις θα επιδεινωθούν και οι μισθοί θα μειωθούν γιατί τα μονοπώλια το έχουν ανάγκη, μπορούν να το κάνουν  και θα το κάνουν όσο πορευόμαστε σαν «πρόβατα επί σφαγή».  

Έχουμε ευθύνη,  για να γυρίσει η ρόδα της ιστορίας μπροστά, για να μη σκύψει ο λαός το κεφάλι για δεκαετίες. Να βγούμε στον αγώνα, να μην υποταχθούμε, να μην υποκύψουμε  στην τρομοκρατία των μηχανισμών του συστήματος, να μην «τσιμπήσουμε» στις αυταπάτες για λύσεις χωρίς σύγκρουση, ξεκούραστες και ανέξοδες, από τον καναπέ και την τηλεόραση.

Δεν μας αξίζει ο ρόλος του θεατή στη συντελούμενη καταστροφή μας, η μιζέρια της παραίτησης από το αυτονόητο δικαίωμα–ανάγκη να ζεις αξιοπρεπώς από τη δουλειά σου. Κανένας συμβιβασμός. Ο αγώνας για την απόκρουση των νέων μέτρων που έρχονται και για την ακύρωση αυτών που έχουν ήδη ληφθεί πρέπει να γίνει ακόμα πιο σκληρός, ακόμα πιο αποφασιστικός, να σημαδεύει τον πραγματικό αντίπαλο, τα μονοπώλια και την ΕΕ τους.  

Η επίθεση στα δικαιώματα μας δεν αφορά μόνο τους άνεργους μηχανικούς, αφορά την μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας, είναι καθολική. Καθολική πρέπει να είναι και η αντεπίθεση, στοχεύοντας στο πραγματικό αντίπαλο, τα μονοπώλια και την άρχουσα τάξη. Γι’ αυτό πρέπει να δοθεί σε συντονισμό με τις υπόλοιπες δυνάμεις που οργανώνουν την πάλη τους μ’ αυτό το περιεχόμενο, με τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ και της ΠΑΣΕΒΕ, με τον ταξικό πόλο του εργατικού κινήματος.

Η ανεργία δεν είναι φυσικό φαινόμενο. Είναι κοινωνικό φαινόμενο, προέρχεται από την ίδια τη φύση του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής που έχει ανάγκη έναν εφεδρικό στρατό άνεργων που αξιοποιώντας τον ρίχνει τους μισθούς και τα δικαιώματα των εργαζόμενων. Δεν χάνουν όλοι απ’ την ανεργία. Ας θυμηθούμε την πασίγνωστη φράση που  βρίσκεται στο στόμα κάθε εργοδότη «ξέρεις πόσοι άνεργοι περιμένουν για να δουλέψουν με αυτά που σου φαίνονται λίγα» .

ΕΛΑ ΜΑΖΙ ΜΑΣ να διεκδικήσουμε την ικανοποίηση των αναγκών μας που θυσιάζονται σήμερα στο βωμό της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων, να συμβάλλουμε στην οργάνωση  της αντεπίθεσης του εργατικού λαϊκού κινήματος προς τη μοναδική διέξοδο προοπτικής, το δρόμο της αποδέσμευσης απ’ την ΕΕ, της διαγραφής του χρέους, της κοινωνικοποίησης των μονοπωλίων.

ΕΛΑ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΝΑ ΠΑΛΕΨΟΥΜΕ

ΞΕΔΙΠΛΩΝΟΝΤΑΣ  ΤΗΝ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΠΑΙΤΩΝΤΑΣ

§ Πλήρη σταθερή εργασία για όλους, κατάργηση των ελαστικών μορφών απασχόλησης. 7ωρο-5νθημερο-35ωρο, κλαδικές ΣΣΕ που να ικανοποιούν τις σύγχρονες ανάγκες. Πάλη για αξιοπρεπείς μισθούς και συντάξεις με αυξήσεις για την ικανοποίηση όλων των αναγκών των εργαζομένων. Να μην απολυθεί κανείς συμβασιούχος σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων.

§ Πλήρη, δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στους άνεργους και υποαπασχολούμενους μηχανικούς-τεχνικούς με ανανέωση των βιβλιαρίων υγείας (ΤΣΜΕΔΕ, ΟΑΕΕ, ΙΚΑ) χωρίς όρους και προϋποθέσεις, με κάλυψη από το κράτος με χρηματοδότηση 100% συμπεριλαμβανομένων και των οικογενειών τους. Ο χρόνος ανεργίας να υπολογίζεται ως συντάξιμος χρόνος ασφάλισης χωρίς καμία επιβάρυνση των ανέργων.

§ Επίδομα ανεργίας για τους άνεργους συναδέλφους ανεξάρτητα από τρόπο αμοιβής τους (μισθό, ΔΠΥ) χωρίς όρους και προϋποθέσεις στο 80% του βασικού μισθού μέχρι να βρουν δουλειά. Απλοποίηση των προϋποθέσεων και των διαδικασιών χορήγησής του. Δε θα επιτρέψουμε τη μείωση και αυτών ακόμη των πενιχρών επιδομάτων. Έκτατο επίδομα σε όλους τους ανέργους. Καμία μείωση των δικαιούχων επιδόματος ανεργίας. Να θεωρούνται άνεργοι και οι αυτοαπασχολούμενοι που έχουν αναγκαστεί να διακόψουν την επαγγελματική τους δραστηριότητα, έχουν αποδεδειγμένα καταστραφεί ή το εισόδημα τους βρίσκεται σε εξευτελιστικό επίπεδο, οι εργαζόμενοι με μερική απασχόληση ή εκ περιτροπής εργασία, για το διάστημα που δεν εργάζονται. Επίδομα ανεργίας δικαιούται και αυτός που αναζητεί εργασία μέσω ΟΑΕΔ και δεν βρίσκει ανάλογη με τα προσόντα του και δεν ασκεί άλλη επαγγελματική δραστηριότητα.

§ Μείωση 30% των τιμολογίων ΔΕΚΟ, απαγόρευση της διακοπής παροχής νερού, ρεύματος και σταθερού τηλεφώνου. Χορήγηση δωρεάν κάρτας απεριόριστων διαδρομών στις αστικές συγκοινωνίες. Διαγραφή χρεών από τόκους και πάγωμα αποπληρωμής δανείων για όσο διαρκεί η ανεργία. Κατάργηση ανατοκισμού για όλα τα δάνεια. Αναστολή κάθε πράξης αναγκαστικής εκτέλεσης σε βάρος της κύριας και δευτερεύουσας κατοικίας που ανήκει κατά κυριότητα στον άνεργο, καθ' όλη την διάρκεια της ανεργίας. Επιδότηση ενοικίου στο 100% της αξίας του. Να γίνονται δεκτά όλα τα παιδιά των ανέργων στους βρεφονηπιακούς σταθμούς. Τα παιδιά των ανέργων να σπουδάζουν στον τόπο κατοικίας τους. Πλήρη κάλυψη του κόστους σπουδών για φοιτητές οι γονείς των οποίων είναι άνεργοι. Κρατική αγορά, συγκέντρωση και διάθεση τροφίμων σε ανέργους και χαμηλοσυνταξιούχους. Δημιουργία κρατικών πρατηρίων για ανάγκες ένδυσης, υπόδησης, ατομικής υγιεινής σε τιμές κόστους. Δωρεάν παροχή πακέτου απαραίτητων σχολικών ειδών για τα παιδιά των ανέργων.

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΝΕΡΓΩΝ

ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ - ΤΕΧΝΙΚΩΝ

Ιστοσελίδα: http://www.dpk.tee.gr, Εmail: anergoi.texnikoi@gmail.com, Tηλ: 6977227152, 6946799833