ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ

 

Κρατικός Προϋπολογισμός 2009

Μπροστά στη διεθνή οικονομική κρίση: ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΛΑΪΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

 

Ο προϋπολογισμός του 2009 προωθεί σταθερά τις αντιλαϊκές επιλογές της πολιτικής του ευρωμονόδρομου, την ώρα που γίνονται όλο και πιο ορατές οι αρνητικές συνέπειες της διεθνούς οικονομικής κρίσης για τα λαϊκά στρώματα και ειδικότερα για τους εργαζόμενους μηχανικούς.

Η διεθνής κρίση δεν αφορά μόνο τον χρηματοπιστωτικό τομέα. Είναι κρίση υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου, κρίση υπερπαραγωγής της καπιταλιστικής οικονομίας. Η εκδήλωσή της αποδεικνύει για άλλη μια φορά την ιστορική αδυναμία των διαχειριστικών προτάσεων της αστικής πολιτικής να ματαιώσουν το ξέσπασμα των κρίσεων. Ο καπιταλισμός ούτε εξανθρωπίζεται, ούτε εξυγιαίνεται, είτε κρατικοποιηθούν οι χρεοκοπημένες τράπεζες (ή/και παραγωγικές επιχειρήσεις), είτε πτωχεύσουν ή/και εξαγορασθούν από άλλες. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις τα βάρη πέφτουν στους εργαζόμενους, άμεσα ή ετεροχρονισμένα.

Ο ρυθμός ανάπτυξης του ελληνικού καπιταλισμού επιβραδύνεται συνεχώς. Η πορεία εκδήλωσης της κρίσης στην Ελλάδα, συνδέεται με την αντίστοιχη πορεία στα Βαλκάνια και στη ΝΑ Ευρώπη. Η κυβέρνηση με το κρατικό «πακέτο» ενίσχυσης των ομίλων του χρηματοπιστωτικού τομέα και με την κατάθεση του προϋπολογισμού επιβεβαιώνει την πρόθεσή της να συνεχίσει την αντιλαϊκή επίθεση, χωρίς ημερομηνία λήξης. Τονίζει την αναγκαιότητα εφαρμογής των επιλογών της ΕΕ, την ώρα που η Ευρωζώνη δοκιμάζεται από την κρίση. Συνεχίζει την φοροεπιδρομή στους μισθωτούς και τους αυταπασχολούμενους, τη στιγμή που προχωρά στη νέα φορολογική ελάφρυνση του μεγάλου κεφαλαίου. Ενισχύει πλουσιοπάροχα τους μονοπωλιακούς ομίλους, μέσω των ΣΔΙΤ, των συμβάεων παραχώρησης, τον αναπτυξιακό νόμο. Υποτάσσει το ΠΔΕ στις προτεραιότητες των ομίλων κι όχι των λαϊκών αναγκών. Προχωρά τις ιδιωτικοποιήσεις σε τομείς στρατηγικής σημασίας.

Το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ αθωώνουν την ΕΕ και επιχειρούν να αποδώσουν τις ευθύνες αποκλειστικά στην κυβέρνηση. Το ΠΑΣΟΚ συμφωνεί στην κατεύθυνση των αναδιαρθρώσεων και την κρατική στήριξη των μονοπωλιακών ομίλων, εκφράζοντας δευτερεύουσες διαφωνίες στους όρους διανομής των κρατικών «πακέτων». Ο ΣΥΡΙΖΑ αποπροσανατολίζει συνειδητά τους εργαζόμενους με την αναζήτηση φιλολαϊκής διεξόδου στο πλαίσιο της ΟΝΕ και της ΕΕ. Το ΤΕΕ, χωρίς να προηγηθεί συνεδρίαση της Αντιπροσωπείας, απευθύνεται στη Βουλή και διαπιστώνει προκλητικά τη ...«χαμηλή φορολογία εισοδήματος φυσικών προσώπων» στον προϋπολογισμό του 2009.

 

Οι εργαζόμενοι μηχανικοί,  έχουν  συμφέρον να ενώσουν τους αγώνες τους με τους άλλους εργαζόμενους, γιατί την περίοδο αυτή βιώνουν τη δραματική όξυνση των προβλημάτων τους. Ενδεικτικά, αναφέρουμε:

-          τις εργασιακές σχέσεις, με τα ατέλειωτα ωράρια και το άθλιο καθεστώς του ΔΠΥ

-          τη φοροεπιδρομή, μέσω και του πρόσφατου φοροληστρικού νόμου που καταργεί το αφορολόγητο των 10000 € για τους ελεύθεροεπαγγελματίες, πλήττοντας έτσι κύρια τους αυταπασχολούμενους και μισθωτούς με ΔΠΥ, καθώς και μέσω της μη τιμαριθμοποίησης της φορολογικής κλίμακας που πλήττει συνολικά τους μισθωτούς,

-          τα εισοδήματά τους, με τη συνέχιση της λιτότητας χωρίς τέλος για τους μισθωτούς, με τη μείωση της οικοδομικής δραστηριότητας για τον ιδιωτικό τομέα, ο οποίος όλο το προηγούμενο διάστημα είχε εγκλωβιστεί σχεδιασμένα στα γρανάζια του τοκογλυφικού δανεισμού των νοικοκυριών από το τραπεζικό κεφάλαιο, με τη συρρίκνωση του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων, παράλληλα με τη γοργή προώθηση των αναδιαρθρώσεων στις μελέτες και αναθέσεις των δημοσίων έργων και τη σαρωτική επέκταση των ΣΔΙΤ σε πάσης φύσεως έργα, που αφαιρεί αντικείμενο από όλους τους μικρούς μελετητές και εργολήπτες ΔΕ, συγκεντρώνοντάς τα στα χέρια των μεγάλων κατασκευαστικών  ομίλων,

-          τους όρους άσκησης της επιστήμης και του επαγγέλματός τους, με την υποβάθμιση των πολεοδομιών, των διευθύνσεων τεχνικών υπηρεσιών και βιομηχανίας και γενικότερα των δημόσιων ελεγκτικών μηχανισμών, τη μετακύλιση της ευθύνης στο μελετητή, τη συνέχιση της πολιτικής εμπορευματοποίησης της γης και της χρήσης της, μέσα και από τα Χωροταξικά Σχέδια του ΥΠΕΧΩΔΕ.

Διεκδικούμε:

·         Ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς, στη βάση των σύγχρονων μεγάλων αναγκών της λαϊκής οικογένειας. Βασικό μισθό 1.400 ευρώ, 1.120 κατώτερη σύνταξη, επίδομα ανεργίας 1.120 ευρώ (80% του βασικού μισθού) για όλο το διάστημα της ανεργίας, υπαλληλική αποζημίωση για όλους. Για το μηχανικό, η παραπάνω βάση, σημαίνει κατώτερο μισθό 1840 €, κατώτερη σύνταξη 1472 €. Στήριξη του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών, στην προσπάθεια για υπογραφή ΣΣΕ σε αυτή την κατεύθυνση.

·         Αποκλειστικά δημόσια καθολική υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση. Φραγμός σε κάθε μορφή ληστείας των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, μέσω του Χρηματιστηρίου κλπ. και όχι μόνο αποφυγή των επενδύσεων σε «δομημένα ομόλογα». Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων 3655/2008, 3518/2006 και όλων των αντιασφαλιστικών νόμων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ (Σιούφα, Ρέππα). Μετατόπιση των ασφαλιστικών βαρών στην εργοδοσία και το κράτος.

·         35ωρο-5θήμερο-7ωρο, με άμεση εφαρμογή στις επιχειρήσεις που δέχονται κρατική ενίσχυση.

·         Κατάργηση του νέου φορολογικού νόμου. Αύξηση του ατομικού (χωρίς παιδί) αφορολόγητου ορίου στα 20.000 € για όλους τους φορολογούμενους. Κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, στα καύσιμα θέρμανσης και κίνησης για τα αγροτικά νοικοκυριά και τη λαϊκή κατανάλωση.

·         Τη μείωση των επιτοκίων χορηγήσεων (για στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια) σε βάρος των κερδών των τραπεζικών ομίλων. Το πάγωμα όλων των δανείων που έχουν λάβει οι σημερινοί άνεργοι και όσοι χάνουν τη δουλειά τους. Την κατάργηση του ανατοκισμού σε όλα τα δάνεια. Τη διακοπή κάθε πλειστηριασμού και κατάσχεσης περιουσιακών στοιχείων των εργαζομένων για χρέη στεγαστικών δανείων που αφορούν την κύρια κατοικία. Άτοκα στεγαστικά δάνεια για νέα ζευγάρια για απόκτηση κύριας κατοικίας.

·         Ριζική αύξηση των άμεσων κατασκευαστικών προγραμμάτων του ΟΕΚ και αναβάθμιση της ΔΕΠΟΣ. Διασφάλιση ευνοϊκών όρων δανειοδότησης για όσους εργαζόμενους δε μπορεί να καλύψει άμεσα το συγκεκριμένο κατασκευαστικό πρόγραμμα.

·         Αύξηση του φορολογικού συντελεστή για το μεγάλο κεφάλαιο, κατάργηση των εξοπλιστικών δαπανών για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ, καμιά κρατική ενίσχυση στους μονοπωλιακούς ομίλους.

·         Πραγματική αύξηση των νομικά κατοχυρωμένων κατώτατων αμοιβών μελετών και επιβλέψεων ιδιωτικών έργων. Όχι στην υποχρεωτική ασφάλιση των μελετών. Καμία μετακύλιση της κρατικής και εργοδοτικής ευθύνης στις πλάτες των μελετητών, επιβλεπόντων και τεχνικών ασφάλειας.

·         Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία - Πρόνοια - Παιδεία. Καμμιά εφαρμογή των αντιδραστικών κοινοτικών οδηγιών, όπως η 2005/36, που υποβαθμίζουν τους τίτλους σπουδών και ισοπεδώνουν τα μορφωτικά δικαιώματα των εργαζόμενων μηχανικών. Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση, χωρίς διακρίσεις ΑΕΙ-ΤΕΙ, 5ετούς διάρκειας, ανά βασική ειδικότητα μηχανικού. Το δίπλωμα, μοναδική προϋπόθεση για την άσκηση του επαγγέλματος.

·         Ενιαίοι, αποκλειστικά κρατικοί φορείς ενέργειας, μεταφορών και τηλεπικοινωνιών, που θα αποτελούν λαϊκή περιουσία και θα υπηρετούν τις λαϊκές ανάγκες, στον αντίποδα της ευρωενωσιακής πολιτικής της «απελευθέρωσης» στρατηγικών τομέων της οικονομίας.

·         Ενιαίος κρατικός φορέας κατασκευών για όλες τις φάσεις παραγωγής των έργων, που θα κατοχυρώνει το δημόσιο έργο και τη λαϊκή κατοικία σαν κοινωνικά αγαθά και όχι σαν εμπορεύματα και θα αξιοποιεί σχεδιασμένα το σύνολο του παραγωγικού δυναμικού. Θα κατανέμει σχεδιασμένα τους υλικούς και ανθρώπινους πόρους για την ολοκλήρωση των αναγκαίων υποδομών με κριτήριο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, π.χ. υλοποίηση προγραμμάτων λαϊκής στέγης, για τη δημιουργία ασφαλών, σύγχρονων και φθηνών κατοικιών, προγραμμάτων αντιπλημμυρικών έργων και έργων αντισεισμικής θωράκισης κλπ.

·         Απόσυρση-Κατάργηση των Χωροταξικών Σχεδίων (Γενικού και Ειδικών) που υποτάσσουν τη χρήση γης στην κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων και επιταχύνουν την ιδιωτική πολεοδόμηση στις εκτός σχεδίου περιοχές.

 

Οι εργαζόμενοι μηχανικοί πρέπει να εκφράσουν την κατηγορηματική άρνησή τους να συμμετέχουν στο «προσκλητήριο ομοψυχίας» που τους απευθύνει η άρχουσα τάξη, καλώντας τους να φορτωθούν για μια ακόμα φορά τα βάρη της κρίσης. Πρέπει και μπορούν να συμβάλλουν στη λαϊκή αντεπίθεση για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής του ευρωμονόδρομου.