ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ

 ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ: Η ΑΥΤΟΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΑΝΟΙΓΕΙ ΚΑΙ ΝΕΟΥΣ «ΑΣΚΟΥΣ ΤΟΥ ΑΙΟΛΟΥ»...

Με αφορμή τις αναθέσεις των μελετών για τη β’ φάση του έργου της κτηματογράφησης, βγήκαν στο φως μερικά πολύ ενδιαφέροντα και ανησυχητικά στοιχεία. Όπως προκύπτει από τη σχετική ενημέρωση, ένα μέρος των μελετών αυτών χαρακτηρίστηκαν από την αναθέτουσα αρχή (ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ Α.Ε.) ως «υποστηρικτικές» και συνεπώς, με βάση την κοινοτική και εθνική νομοθεσία, για αυτές δε θα ισχύσουν τα κατώτερα όρια αμοιβών του Ν.3316/05. Με δεδομένο ότι το μέρος αυτό υπολογίζεται περίπου στο 14% του συνόλου της συνολικής αμοιβής, στην πράξη με το συγκεκριμένο τρόπο ανάθεσης η «νόμιμη» έκπτωση εκτοξεύεται από το 20 έως και στο 34%(!), με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για παρόμοιες περιπτώσεις στο μέλλον. Είναι σαφές ότι η συγκεκριμένη αρνητικότατη εξέλιξη δεν είναι «κεραυνός εν αιθρία», ούτε μια απλή «στρέβλωση» των κανόνων του «υγιούς», τάχα, ανταγωνισμού από την ηγεσία της ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ Α.Ε., όπως διατείνεται η ηγεσία του ΤΕΕ. Αντίθετα, είναι το νομοτελειακό αποτέλεσμα της ταυτόχρονης εφαρμογής της λογικής της ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησης (μέσω του τρόπου υλοποίησης του έργου του Κτηματολογίου, με τα κτηματόσημα, τα χαράτσια και τη διευκόλυνση των μεγαλοκαταπατητών) από τη μια και των αναδιαρθρώσεων στις κατασκευές, μέσα από το νομοθετικό πλαίσιο για τις μελέτες και τις αναθέσεις, από την άλλη. Η ηγεσία του ΤΕΕ τα κάνει «γαργάρα» όλα αυτά (και πως να μην τα κάνει όταν η αυτοχρηματοδότηση του έργου και το «κτηματόσημο» των 35€ ήταν ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΘΕΣΗ που αποδέχθηκε και επεξέτεινε η κυβέρνηση) και το μόνο που βλέπει είναι η παραβίαση του Ν.3316/05. Ένα νόμο τον οποίο είχε υποστηρίξει επίσης και ο οποίος δεν είναι διόλου «αποτυχημένος» όπως σήμερα ισχυρίζεται υποκριτικά. Το αντίθετο, είναι εξαιρετικά αποτελεσματικός στο στόχο του, την παραπέρα συγκέντρωση και συγκεντροποίηση της παραγωγής και του κεφαλαίου στον τομέα των κατασκευών και των έργων και το χτύπημα των μικρών και μεσαίων αυταπασχολούμενων και μικροεπαγγελματιών.

Το θέμα είναι πολύ σοβαρότερο από όσο αντιστοιχεί σε ένα απλό σχόλιο και γι αυτό θα το παρακολουθούμε και σίγουρα θα επανέλθουμε στη συνέχεια. Ωστόσο, είναι ενδεικτικό του πως οι διάφορες πλευρές της αντιλαϊκής πολιτικής «δένονται» η μια με την άλλη, αλληλοτροφοδοτούνται και πλήττουν με ενιαίο τρόπο το σύνολο των εργαζομένων. Δε χωράει καμιά αυταπάτη στους εργαζόμενους μηχανικούς, ιδιαίτερα στους μικρούς επαγγελματίες και αυταπασχολούμενους, ότι μπορεί να υπάρξουν στα πλαίσια αυτά οδοί ατομικής ή κλαδικής «σωτηρίας». Μόνο η συγκρότηση ενός πλατιού αγωνιστικού μετώπου των εργαζομένων (μισθωτών, μικροεπαγγελματιών κλπ.) ενάντια στο σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής της ΕΕ και των κομμάτων του ευρωμονόδρομου, μπορεί να αποτελέσει αποτελεσματικό «αντίπαλο δέος», να υπερασπιστεί τα συμφέροντά τους και να ανοίξει το δρόμο για τις ριζικές, φιλολαϊκές λύσεις που έχουν ανάγκη οι εργαζόμενοι και ο τόπος.