· Μέσω της προτεραιότητας στην κατασκευή και λειτουργία των μεγάλων οδικών αξόνων και γενικότερα των δικτύων μεταφορών και σε συνδυασμό με το νομοθετικό πλαίσιο για τις ΣΔΙΤ και τις συμβάσεις παραχώρησης, επιδιώκεται η ακόμα μεγαλύτερη ενίσχυση της κερδοφορίας και της θέσης των μεγάλων κατασκευαστικών μονοπωλιακών και τραπεζικών ομίλων.
· Η προώθηση των αντιαγροτικών πολιτικών της ΕΕ και του ΠΟΕ για τη συρρίκνωση των επιδοτήσεων, του αριθμού των αγροτών και της αγροτικής παραγωγής, μέσω της ενίσχυσης με λεφτά που κόβονται από τις αγροτικές επιδοτήσεις, εξωγεωργικών δραστηριοτήτων (π.χ. αγροτουρισμού).
· Στους τομείς της βιομηχανίας, των ΑΠΕ και του τουρισμού, η κεντρική λογική είναι η άρση των όποιων περιορισμών και ο καθορισμός χρήσεων γης οι οποίες θα επιτρέπουν την ανεμπόδιστη επενδυτική δραστηριότητα του ελληνικού και ξένου κεφαλαίου, εκεί και όπως ακριβώς διασφαλίζεται η μέγιστη δυνατή κερδοφορία. Έτσι: παρέχεται η δυνατότητα χωροθέτησης εγκαταστάσεων, ακόμα και σε ορεινούς όγκους, παραλίες, δάση και γεωργικές εκτάσεις υψηλής παραγωγικότητας, προβλέπονται και νέα κίνητρα για τη μετεγκατάστασή τους σε οργανωμένους χώρους, οι οποίοι είναι σε άμεση γειτνίαση με κατοικημένες περιοχές (π.χ. Θριάσιο), προβλέπεται η εγκατάσταση αιολικών πάρκων ακόμη και σε πυρήνες εθνικών δρυμών και περιοχών ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, “φωτογραφίζεται” ως παραθεριστικό κέντρο, κυριολεκτικά, η κάθε σπιθαμή γης της χώρας.
· Στον τομέα της ανάπτυξης της υπαίθρου και των ορεινών, παράκτιων και παραμεθόριων ζωνών, είναι εμφανής η πρόταξη των δραστηριοτήτων επιχειρηματικού χαρακτήρα (τουρισμός) την ίδια στιγμή που οι χρήσεις γης αλλάζουν εν μια νυκτί για την παράδοση ολόκληρων περιοχών στο κεφάλαιο, όπως τα καμμένα στην Ηλεία, ο Γράμμος κλπ., με το πρόσχημα της “ήπιας τουριστικής χρήσης” και της “ήπιας ανάπτυξης”.
· Στο τομέα της διοικητικής διαίρεσης της χώρας, σε συνδυασμό και με τα σχέδια για την προώθηση του «Καποδίστριας ΙΙ», βασική λογική είναι η διαμόρφωση, μέσα από συνενώσεις, μεγάλων διοικητικών διαιρέσεων και ΟΤΑ, ώστε να διευκολυνθεί σημαντικά η διείσδυση των μονοπωλιακών ομίλων σε μια σειρά τομείς (π.χ. υγεία, παιδεία, διαχείριση αποβλήτων και βιολογικοί καθαρισμοί, αιγιαλοί κλπ.), και τα γραφειοκρατικά εμπόδια για την αδειοδότηση επιχειρηματικών δράσεων να περιοριστούν.
Στο καυτό πρόβλημα της άναρχης δόμησης, οι μάσκες πέφτουν ολοκληρωτικά. Ουσιαστικά δε λαμβάνεται κανένα μέτρο για να σταματήσει η άναρχη επέκταση του αστικού ιστού και να να τεθεί ένα συγκεκριμένο πλαίσιο στο σχεδιασμό του εξωαστικού χώρου. Δε διατυπώνεται με σαφήνεια, ούτε καν σα στόχος, η κατάργηση της εκτός σχεδίου δόμησης, καθώς και η ανάγκη αύξησης της αρτιότητας και μείωσης της επιτρεπόμενης επιφάνειας σε κρίσιμες ζώνες για την προστασία του περιβάλλοντος. Πουθενά δε προσδιορίζεται πλαίσιο ουσιαστικής προστασίας των υδάτινων πόρων, των δασικών οικοσυστημάτων, της πολιτιστικής κληρονομιάς, των παράκτιων, ορεινών και νησιωτικών περιοχών.
4. Το συγκεκριμένο Σχέδιο του ΥΠΕΧΩΔΕ, αποτελεί έναν ακόμα σημαντικό κρίκο στην ενιαία αλυσσίδα των μέτρων που συνθέτουν την κυβερνητική επίθεση, σε βάρος των δικαιωμάτων των εργαζόμενων (βλέπε π.χ. Επικαιροποιημένο πρόγραμμα Σταθερότητας & Ανάπτυξης, ΕΣΠΑ 2007-2013 κλπ.). Επόμενα, η ουσιαστική αντεπίθεση στην επιχειρούμενη κυβερνητική αναδιάρθρωση, από τη σκοπιά των λαϊκών αναγκών, υπονομεύεται στην πράξη από την ψευδεπίγραφη κριτική που εστιάζει στο μικρό χρόνο διαβούλευσης, στον μη νομικά δεσμευτικό χαρακτήρα του κυβερνητικού Σχεδίου, στο «μοντέλο» σχεδιασμού με άξονες και πόλους ανάπτυξης. Η κυβερνητική πολιτική έχει ήδη δεδομένο αντιλαϊκό, ταξικό προσανατολισμό. Υπηρετεί την καπιταλιστική κερδοφορία στο βωμό της οποίας θυσιάζεται η ισόρροπη ανάπτυξη περιοχών και κλάδων, η δημόσια υγεία, η προστασία του περιβάλλοντος, το σύνολο των Λαικών αναγκών. Ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης οδηγεί στον οικονομικό ανταγωνισμό περιοχών και πόλεων, στην άναρχη επενδυτική δράση των μονοπωλιακών ομίλων. Είναι σύμφωνος με την ανισόμετρη ανάπτυξη περιοχών και κλάδων της οικονομίας.
5. Ο Χωροταξικός Σχεδιασμός μπορεί και πρέπει να στοχεύει στη συνδυασμένη ικανοποίηση του συνόλου των λαϊκών αναγκών, δηλαδή:
* στην προστασία του περιβάλλοντος και ιδιαίτερα των δασών, των παράκτιων και νησιωτικών περιοχών.
* στην ισόρροπη ανάπτυξη περιοχών και κλάδων της οικονομίας,
* στην προστασία της δημόσιας υγείας και ασφάλειας
* στη διεύρυνση του λαϊκού εισοδήματος και των δικαιωμάτων των εργαζόμενων
* στην προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς.
Με βάση αυτά τα κριτήρια, η Αντιπροσωπεία του ΤΕΕ απορρίπτει ως απαράδεκτο το Γενικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού του ΥΠΕΧΩΔΕ. Συμπορεύεται με τους αγώνες των εργαζόμενων για ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής που εφαρμόζεται σήμερα στη χώρα μας.
|
|
|
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ (www.dpk.tee.gr, dpkmix@gmail.com) |
