| ||
| ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΕΕ Νο.2280 της 26-1-2004
| ||
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Κάτω από την πίεση των οξυμένων προβλημάτων και την ανάδειξη, από τα κάτω, της ανάγκης αντίστασης του κλάδου στην αντιϋπαλληλική κυβερνητική πολιτική της λιτότητας και της ακρίβειας, ξεκίνησαν πάλι από την 1η Οκτώβρη οι κινητοποιήσεις των μηχανικών δημοσίων υπαλλήλων, με απόφαση της Π.Ο. ΕΜΔΥΔΑΣ. Η απόφαση όμως αυτή, καθώς και οι μετέπειτα αποφάσεις της Ομοσπονδίας, είναι ξεκομμένες από τις σύγχρονες ανάγκες, αποσπασματικές, απροετοίμαστες και χωρίς την αναγκαία υποστήριξη των συναδέλφων που μπορεί να εξασφαλιστεί μέσα από ενημέρωση και διεκδίκηση ουσιαστικού πλαισίου αιτημάτων. Έτσι, με εξαίρεση ορισμένα «θεσμικά» αιτήματα (Νομική κάλυψη, τοποθέτηση αποκλειστικά Διπλ. μηχανικών ως προϊσταμένων στις Τ.Υ. του Δημοσίου κ.λ.π.), η συμβιβασμένη πλειοψηφία της Ομοσπονδίας επιδιώκει να περιορίσει τις οικονομικές διεκδικήσεις του κλάδου στην οριστική διευθέτηση του ειδικού επιδόματος 7ο/οο. Η τακτική αυτή όμως είναι ανώδυνη για την κυβερνητική πολιτική, αφού δεν αντιπαρατίθεται ούτε στην ακρίβεια, ούτε και στους παράγοντες που την προκαλούν, ούτε απαντά στις αυξημένες δαπάνες για παιδεία, υγεία, ασφάλιση κ.λπ. που βασανίζουν κάθε λαϊκή οικογένεια. Καμιά επίπτωση δεν θα έχει στην αντιστροφή της πορείας ιδιωτικοποίησης στους χώρους του κλάδου και στην αναμενόμενη εφαρμογή του προγράμματος ΠΟΛΙΤΕΙΑ, που οδηγεί σε πελατειακή αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων μηχανικών και την σύνδεση μισθού με τη δήθεν «παραγωγικότητα» που προετοιμάζεται μέσα από το νέο μισθολόγιο. Καμιά αναγνώριση της «ιδιαιτερότητας» των μηχανικών δημοσίων υπαλλήλων δεν θα εξασφαλιστεί με το «ειδικό» επίδομα του 7ο/οο, όταν η οικονομική κατάσταση μας, όπως και των υπόλοιπων λαϊκών στρωμάτων, πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο, η επιστημονική μας προσφορά υποβαθμίζεται συνεχώς, και το σύνολο των μελετών και έργων παραδίδεται στις μεγάλες ιδιωτικές μελετητικές και εργοληπτικές εταιρίες αφαιρώντας από τον κλάδο το φυσικό αντικείμενο του.
Από την άποψη αυτή, η συνδικαλιστική ηγεσία του κλάδου (Αγωνιστική Συνεργασία, ΔΚΜ καθώς και η ΠΑΣΚ), όπως και οι ηγεσίες των αντίστοιχων παρατάξεων στην ΑΔΕΔΥ, έχουν τεράστιες ευθύνες, γιατί όλα αυτά τα χρόνια στηρίζουν τις βασικές κατευθύνσεις της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης, του κεφαλαίου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εναντιώνονται σε αιτήματα και μορφές πάλης, που συσπειρώνουν και κινητοποιούν δυνάμεις και συμβάλουν σε αποτελεσματική αντίσταση και αντεπίθεση του κινήματος απέναντι σ' αυτή την πολιτική. Ταυτόχρονα περιορίζουν τις συνδικαλιστικές διεκδικήσεις σε ανώδυνα αιτήματα επιδοματικού χαρακτήρα που δεν λύνουν ουσιαστικά κανένα πρόβλημα. Σε τελευταία ανάλυση, αυτή η τακτική αντικειμενικά εξυπηρετεί τα κυβερνητικά σχέδια και επιδιώξεις.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Είναι καιρός πια, μπροστά σ' αυτή την κατάσταση, να βγάλουμε τα δικά μας συμπεράσματα για τις σημερινές
πλειοψηφίες στα όργανα του συνδικαλιστικού κινήματος γενικά και ειδικά στο «κινημάτων μηχανικών του
δημοσίου». Ταυτόχρονα είναι πλέον αναγκαίο να κατανοήσουμε ότι για την αλλαγή αυτής της κατάστασης δεν
αρκεί ετούτη ή η άλλη χορήγηση επιδομάτων κάθε κατηγορίας. Αλλά ότι απαιτείται ριζικός
αναπροσανατολισμός των διεκδικήσεων μας στην κατεύθυνση συνολικής αντιπαράθεσης με τις
κυβερνητικές επιλογές στο χώρο της Δημόσιας Διοίκησης, της μελέτης και υλοποίησης των Δημοσίων
Έργων, καθώς και την ακολουθούμενη πολιτική ανάπτυξης της χώρας μας.
Η ΔΗΜΟΣΙΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ κάνοντας την κριτική της στη συνδικαλιστική ηγεσία του κλάδου και προσπαθώντας να πείσει τους συναδέλφους για τα παραπάνω, δεν μπερδεύεται, ούτε χάνει το κύριο: Συμμετέχει με όλες τις δυνάμεις της στις κινητοποιήσεις και ταυτόχρονα επιδιώκει να αναδείξει την αναγκαιότητα ανατροπής συνολικότερα αυτής της ανάλγητης πολιτικής.
Καλεί τους συναδέλφους μαζί με τη διεκδίκηση κάλυψης των σύγχρονων αναγκών τους (σε οικονομικό επίπεδο), μέσα από ενωτικούς ταξικούς αγώνες μαζί με τους άλλους εργαζόμενους, να παραμερίσουν δυναμικά αυτήν την πολιτική, ανεξάρτητα από το ποιος την εκφράζει ή την υποστηρίζει. Σταθμό, σ' αυτήν την κατεύθυνση, αποτελούν και οι επερχόμενες βουλευτικές εκλογές, όπου αφενός πρέπει να καταδικαστεί αυτή η πολιτική και οι πολιτικοί / συνδικαλιστικοί φορείς της, αφετέρου να ισχυροποιηθούν με την ψήφο μας οι μοναδικοί συνεπείς υπερασπιστές των συμφερόντων μας και στις σημερινές συνθήκες αλλά και σε μια άλλη κοινωνία.