ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΕΕ Νο.2313 της 4-10-2004
Ενημερωτικό Δελτίο 2004	Τεύχος 2312	Τεύχος 2314

ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗΣ

Το επίσημο επιχείρημα είναι ότι το κράτος δεν έχει χρήματα και συνεπώς με τη συγκεκριμένη μέθοδο θα αντληθούν πόροι από το τραπεζικό (κυρίως) κεφάλαιο, ώστε να μην υπάρξει κάμψη της κατασκευαστικής δραστηριότητας.

Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική.

Η μέθοδος της αυτοχρηματοδότησης είναι ληστρική για το λαό και το δημόσιο συμφέρον, οι όροι των συμβάσεων παραχώρησης είναι αποικιοκρατικοί:

• Οι κατασκευαστικές εταιρίες βάζουν ελάχιστο ποσοστό των απαιτουμένων κεφαλαίων. Το μεγαλύτερο μέρος τους είναι δάνει με εγγύηση του ελληνικού δημοσίου και χρήματα του ελληνικού δημοσίου και της Ε.Ε. Το κράτος επιπλέον διαθέτει στις κατασκευαστικές εταιρίες την αξία της γης, το κόστος των αναγκαίων για την κατασκευή υποδομών, φοροαπαλλαγές.
• Οι κατασκευαστικές εταιρίες αναλαμβάνουν για μεγάλο χρονικό διάστημα τη διαχείριση των έργων επιβάλλοντας πανάκριβα τέλη, τα οποία είναι εγγυημένα, καθώς το ελληνικό δημόσιο δεσμεύεται να καταβάλλει επιπλέον χρήματα σε περίπτωση που τα έσοδα από τα τέλη χρήσης δεν φτάνουν ένα συγκεκριμένο ποσό που καθορίζεται στη σύμβαση.
• Οι συμβάσεις υπερέχουν παντός ελληνικού νόμου.
• Οι εταιρίες διαχείρισης δεν ελέγχονται από το ελεγκτικό συνέδριο.
• Σε πολλές περιπτώσεις μπαίνουν δεσμεύσεις για να μην γίνουν άλλα έργα σε ορισμένες αποστάσεις.

Συνεπώς η περιβόητη αυτοχρηματοδότηση δεν είναι τίποτα άλλο από μια διασφαλισμένη κρατική ενίσχυση της κερδοφορίας του τραπεζικού και κατασκευαστικού κεφαλαίου, θα ενισχύσει την μονοπώληση του κατασκευαστικού κλάδου και την συνύφανση τους μεγάλου κατασκευαστικού κεφαλαίου με το τραπεζικό.

Το κόστος ο λαός το πληρώνει πολλαπλά.

ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ: ΠΑΛΙ ΑΝΟΙΓΕΙ Ο ΦΑΚΕΛΟΣ ΠΟΥ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΚΛΕΙΣΕ

Άνοιγμα ασφαλιστικού, όμως σημαίνει ακόμα χειρότερα αντισφαλιστικά μέτρα, που έχουν ήδη προαναγγελθεί: Αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, μείωση των εργοδοτικών εισφορών, μικρότερες συντάξεις και μεγαλύτερες εισφορές. Όλα αυτά για να σωθούν τάχα τα ταμεία από την κατάρρευση, μόνο που η κατάρρευση έρχεται επειδή υπάρχει η μαύρη, ανασφάλιστη εργασία, οι «ελαστικές εργασιακές σχέσεις του Δελτίου Παροχής Υπηρεσιών, τα δυσβάσταχτα ωράρια .

Φυσικά νέοι ασφαλιστικοί νόμοι έχουν έναν και μόνο στόχο: Τη μείωση του μη μισθολογικού κόστους της εργασίας για το κεφάλαιο σύμφωνα με τη στρατηγική του Μάαστριχτ της Λισσαβόνας. Κόστος που θα διαφεύγει το κεφάλαιο για να φορτώνεται στις πλάτες μας, μαζί με τη χειροτέρευση των υπηρεσιών που τα ταμεία παρέχουν (συντάξεις, υγειονομική κάλυψη κλπ).

Νέοι ασφαλιστικοί νόμοι σημαίνει τη επιπλέον κλοπή του κόπου μας με την παράδοση των αποθεματικών των ταμείων στους διάφορους αετονύχηδες της «ελεύθερης αγοράς», με την «αξιοποίηση» τους στο Χρηματιστήριο. Γίνονται δηλαδή τα αποθεματικά το «ρευστό» που αξιοποιείται από τους κεφαλαιοκράτες για την ενίσχυση της διαδικασίας συσσώρευσης και την επέκταση του κύκλου εργασιών τους.

Το ΤΣΜΕΔΕ είναι ένα από τα πλουσιότερα ταμεία, καθώς το χρυσοπληρώνουμε, την ίδια στιγμή που οι υπηρεσίες που μας παρέχει είναι άθλιες και κοστίζουν για το ίδιο ελάχιστα.

Αυτά τα αποθεματικά ήδη είναι στην υπηρεσία της κεφαλαιοκρατικής παραγωγής καθώς το ΤΣΜΕΔΕ είναι Τραπεζίτης. Οι εισφορές μας «επενδύονται» και γίνονται ζεστό χρήμα που μόνο στις δικές μας τσέπες δεν ρέει. Προφανώς οι κεφαλαιοκράτες δεν είναι ικανοποιημένοι με τα σημερινά επίπεδα της ληστείας κι επιθυμούν ακόμα περισσότερα. Ας ετοιμαστούμε λοιπόν γιατί ένας νέος γύρος της «μάχης του ασφαλιστικού» έχει αναγγελθεί. Μόνο που αυτή τη φορά η πλευρά των εργαζομένων πρέπει να είναι πιο συσπειρωμένη, με επιθετικές διεκδικήσεις και αποφασισμένη.