| ||
| ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΕΕ Νο.2375 της 16-01-2006
| ||
Οι συγκεκριμένες επιστολές είναι αποκαλυπτικότατες όχι τόσο όσον αφορά αυτή καθεαυτή τη συμφωνία, όσο για την φυσιογνωμία και την πολιτική που έχει χαράξει η σημερινή ηγεσία του ΤΕΕ και ιδιαίτερα για την ίδια την παράταξη που πρόσκειται στον Συνασπισμό.
Η συμφωνία ΔΚΜ και «Ενότητας» ήταν εμφανής από την πρώτη στιγμή. Άλλωστε οι δηλώσεις και των δυο αυτών δυνάμεων μετά την ολοκλήρωση των διαδικασιών εκλογής προεδρείων των ανώτατων σωμάτων- οργάνων του ΤΕΕ που χαιρέτιζαν το «πλειοψηφικό ρεύμα», παρέπεμπαν ευθέως στην ύπαρξη συμφωνίας. Οι λεπτομέρειες της συμφωνίας εμάς τουλάχιστον δεν μας απασχολούν και ούτε μας απασχολεί καμιά αθέτηση συμφωνημένων υποσχέσεων, υποτιθέμενη ή πραγματική. Είναι θέμα των συγκεκριμένων παρατάξεων. Όμως έχουμε κάθε δικαίωμα να κρίνουμε τις πολιτικές τους πράξεις και διακηρύξεις. Να ασκούμε κριτική και πολεμική σε δυνάμεις που οι πράξεις και οι αντιλήψεις τους βλάπτουν τα συμφέροντα της μεγάλης πλειοψηφίας των μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων μηχανικών, των λαϊκών στρωμάτων ευρύτερα. Πολύ περισσότερο έχουμε το δικαίωμα να ασκούμε πολιτική στην παράταξη του Συνασπισμού που με την πολιτική της, κάνει ζημιά στην ανάπτυξη του λαϊκού κινήματος προτάσσοντας το συμβιβασμό με την κυρίαρχη πολιτική και ιδεολογία, σπέρνοντας την ηττοπάθεια, δρώντας στην κατεύθυνση της ενσωμάτωσης του λαϊκού κινήματος στο άρμα των επιδιώξεων της αστικής τάξης.
Η παράταξη του Συνασπισμού δικαιολογεί τη συμμαχία της με την παράταξη της ΝΔ στο όνομα της «ανεξαρτησίας του ΤΕΕ», της «υπεράσπισης των συλλογικών του διαδικασιών», του κεκτημένου «παραταξιακού πολιτισμού». Έτσι, ουδέτερα, άχρωμα-άοσμα. Προτάσσεται το «κοινό καλό». Η συμφωνία σε πρόσωπα που θα στελεχώσουν τα προεδρεία των ανωτάτων οργάνων-σωμάτων, τάχα δεν συνδυάζεται με συμφωνία επί της πολιτικής. Γιατί εάν συνδυάζεται με τέτοιου είδους συμφωνία σε πολιτικές, τότε θα έπρεπε και ανοιχτά, οι δυνάμεις που συνθέτουν τη σημερινή πλειοψηφία να δημοσιοποιήσουν αυτή τους τη συμφωνία όπως ακριβώς δημοσιοποίησαν και τη συμφωνία για τις «καρέκλες». Όμως εάν τα πράγματα έχουν έτσι, εάν οι παρατάξεις δηλαδή δεν έχουν τόσο μεγάλες ουσιαστικές πολιτικές διαφορές και μπορούν «να τα βρουν» στα ζητήματα πολιτικής (έστω και για το κοινό «καλό» των μηχανικών) τότε ποιος ο λόγος της ξεχωριστής τους παραταξιακής καθόδου στις εκλογές; Η καταμέτρηση της κομματικής δύναμης;
Φυσικά οι παρατάξεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του Συνασπισμού δεν έχουν και τόσο μεγάλες διαφορές καθώς στα στρατηγικής σημασίας ζητήματα δεσμεύονται από την κοινή τους πολιτική συναντίληψη της συμφωνίας με τη Στρατηγική της Λισσαβόνα. Όμως αυτή η θεώρηση περί «κοινού καλού» είναι ανυπόστατη και τελευταίο χαράκωμα υπεράσπισης μιας πολιτικής που έχει «ξεπουληθεί» προκειμένου να διατηρήσει στη ζωή έναν πολιτικό μηχανισμό. Κρύβει συνειδητά ότι όλοι οι μηχανικοί δεν είναι το ίδιο, δεν έχουν κοινά ταξικά συμφέροντα. Υπάρχει ο μηχανικός σήμερα εντάσσεται (τόσο από την πλευρά της θέσης του στην παραγωγή όσο και από το ύψος των αποδοχών του) στην εργατική τάξη, υπάρχει και ο μηχανικός που ανήκει στην αστική τάξη (και φυσικά όλη η γκάμα των ενδιάμεσων θέσεων στην παραγωγή). Το να μιλάς για κοινά συμφέροντα σε συμμαχία μάλιστα με την παράταξη της ΝΔ σημαίνει πολύ απλά το να ταυτίζει και να υποτάσσει τα συμφέροντα των εργαζόμενων τάξεων στα συμφέροντα των κυρίαρχων. Τα συμφέροντα των μηχανικών δεν είναι κοινά ούτε από τη σκοπιά της γενικής κοινωνικής προόδου την οποία έχει σκοπό να υπηρετεί η επιστήμη μας και η συγκεκριμένη εργασία μας. Η αξιοποίηση της επιστήμης και της τεχνολογίας γίνεται με ταξικό τρόπο σε μια ταξική κοινωνία, συνεπώς το ενδιαφέρον για αυτήν (που είναι έντονο) είναι ανταγωνιστικό.
Όλα αυτά η παράταξη του Συνασπισμού τα διαγράφει με μια μονοκονδυλιά. Τα ισοπεδώνει και τις όποιες διαφορές τις εμφανίζει σαν διαφορές απλά… προβληματισμών και γιαυτό, έτσι απλά, οι διαφοροποιήσεις που εμφανίζονται στα όργανα του ΤΕΕ, είναι «ανά θέμα».
Τα τελευταία χρόνια η ηγεσία του ΤΕΕ κράτησε συγκεκριμένη στάση στα μεγάλα ζητήματα που κάνει κου- ρέλια τα όσα η παράταξη του Συνασπισμού επικαλείται περί «ανεξαρτησίας του ΤΕΕ», «υπεράσπισης των συλλογικών του διαδικασιών», «παραταξιακού πολιτισμού», «κοινού καλού». Να θυμίσουμε τα πιο βασικά:
| Στο δελτίο 2371 η ΔΑΠ υπαινίσσεται ότι υπάλληλος του ΤΕΕ έτυχε ευνοϊκής μεταχείρισης μετά από παρέμβαση του «Περισσού». Φυσικά είναι δικαίωμα του καθένα να λαϊκίζει και πολύ περισσότερο της ΔΑΠ. Επειδή όμως πάει πολύ να κατηγορούν τον «Περισσό» για ρουσφέτια, ας κάνει τον κόπο η ΔΑΠ να μιλήσει συγκεκριμένα για ΠΡΟΣΩΠΑ και ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ, για να πάρει αν χρειαστεί τις απαντήσεις της. Αυτά και περιμένουμε ... |