ΩΡΑ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ!

 

Διακήρυξη για τις εκλογές του Τ.Ε.Ε., Κυριακή, 26.11.2006

 

Συναδέλφισσα, συνάδελφε,

 

·        Μισθωτέ – είτε είσαι στην «τυχερή» θέση να έχεις σύμβαση εργασίας, είτε ανήκεις στους «άτυχους» του Δελτίου Παροχής – που τα εργασιακά, μισθολογικά, δημοκρατικά σου δικαιώματα, μέρα τη μέρα, τσαλαπατιόνται και συρρικνώνονται,

·        Μικροεπαγγελματία, που η προσπάθειά σου να επιβιώσεις με αξιοπρέπεια, συμπιέζεται στις συμπληγάδες των νόμων που αφορούν τον τομέα των κατασκευών (δημόσια έργα, μελέτες κλπ.) προς όφελος των μονοπωλιακών ομίλων και των τραπεζών – εσύ που ασφυκτιάς από το άδικο φορολογικό και ασφαλιστικό καθεστώς,

·        Εργαζόμενε στο δημόσιο τομέα, που βιώνεις το σημερινό μισθολόγιο της λιτότητας, την ανασφάλεια των προσωρινών συμβάσεων, το φόβητρο της αξιολόγησης από μια δημόσια διοίκηση που υπηρετεί τις ανάγκες του κεφαλαίου, τη σταδιακή ιδιωτικοποίηση δημόσιων υπηρεσιών,

·        Νέε συνάδελφε, που πριν καλά-καλά αρχίσεις την επαγγελματική σου σταδιοδρομία βρίσκεσαι με ένα «φέσι» στο Ταμείο πάνω από 2000 €. Που κάνεις ολόκληρο αγώνα δρόμου για να βρεις μισή δουλειά με μπόλικες «άγνωστες λέξεις» όπως ωράρια, αποζημιώσεις, άδειες, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Που, σε λίγο, θα βρίσκεσαι με ένα πτυχίο που θα σου λένε ότι δεν αξίζει περισσότερο από ένα διαβατήριο εξετάσεων – αξιολόγησης και που θα πρέπει κάθε τρεις και λίγο να τους το αποδεικνύεις με νέες εξετάσεις, σε ό,τι ζητάνε κάθε φορά οι εργοδότες,

·        Νέε ερευνητή, που η προσπάθειά σου να συμβάλλεις στην ανάπτυξη της ανθρώπινης γνώσης, γίνεται εμπορεύσιμο είδος στα πλαίσια της «έρευνας-φασόν», όπως τη θέλουν τα μονοπώλια-σπόνσορες και συ ο ίδιος ένα φτηνό, αναλώσιμο μέρος των projects που χρηματοδοτούν το σημερινό πανεπιστήμιο-επιχείρηση.

 

Στις εκλογές της 26^ης Νοέμβρίου, όλες οι παρατάξεις θα επικαλούνται τα προβλήματά σου και το ενδιαφέρον τους για να αντιμετωπισθούν. Ποιοι, όμως σου λένε την αλήθεια και ποιοι σε κοροϊδεύουν, για να υφαρπάξουν την ψήφο σου;

 

ΒΓΑΛΕ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΟΥ ΤΗΝ ΠΕΙΡΑ!

 

Τι στάση κράτησαν και τι δράση ανέπτυξαν στη Διοικούσα Επιτροπή και στην Αντιπροσωπεία του ΤΕΕ οι εκπρόσωποι των παρατάξεων που ζητούν την ψήφο σου, όταν η κυβέρνηση προώθησε αντιδραστικές αλλαγές σε βάρος των δικαιωμάτων σου, υλοποιώντας τη στρατηγική της Λισσαβόνας; Τι στάση κράτησαν μπροστά:

·         Στο Αντιασφαλιστικό Σχέδιο Νόμου της κυβέρνησης που αυξάνει τις εισφορές έως 76 ευρώ το μήνα, μειώνει την κύρια σύνταξη σε σχέση με την πρόσφατη απόφαση του συμβουλίου της Επικρατείας, μεταφέρει τα ασφαλιστικά βάρη στις πλάτες σου, «ξαλαφρώνοντας» το κράτος και την εργοδοσία, μετατρέπει το ασφαλιστικό δικαίωμα σε εμπόρευμα σύμφωνα με την αρχή της ανταποδοτικότητας.

·         Στην αναδιάρθρωση και την επιδείνωση των εργασιακών σχέσεων με την κατάργηση του 8ωρου και των συλλογικών συμβάσεων, τις απλήρωτες υπερωρίες, την ανασφάλιστη εργασία, την κατάργηση της μόνιμης, σταθερής απασχόλησης στις πρώην ΔΕΚΟ (π.χ. ΟΤΕ), την επιβολή του δελτίου παροχής Υπηρεσιών σαν βασικής μορφής μισθωτής εργασίας, τις χιλιάδες απολύσεις συναδέλφων μετά την Ολυμπιάδα 2004.

·         Στις αντιδραστικές κατευθύνσεις της Μπολώνια για την παιδεία και του σχεδίου ΠΔ του ΣΑΤΕ που αποσυνδέουν τα επαγγελματικά δικαιώματα απ΄ τον ακαδημαϊκό τίτλο σπουδών, διασπούν τον ενιαίο πενταετή κύκλο εκπαίδευσης, μετατρέπουν το πτυχίο σε απλή βεβαίωση ατομικής συλλογής γνώσεων και διαβατήριο για συνεχείς εξετάσεις αξιολόγησης από μηχανισμούς της αγοράς και του κεφαλαίου, διαμορφώνουν δηλαδή στρατιά δια βίου εξεταζόμενων εργαζομένων (αποφοίτων ΑΕΙ και ΤΕΙ) χωρίς δικαιώματα.

·         Στην ποινικοποίηση του επαγγέλματος με τη μετακύλιση της εργοδοτικής και κρατικής ευθύνης στις πλάτες του εργαζόμενου μηχανικού (π.χ. του Τεχνικού Ασφάλειας).

·         Στην πορεία ιδιωτικοποίησης των δημόσιων ελεγκτικών αρχών (π.χ.πολεοδομικά γραφεία).

·         Στη ραγδαία αναδιάρθρωση του τομέα κατασκευών μέσα απ΄τη διανομή της κρατικής χρηματοδότησης και τις νομοθετικές ρυθμίσεις (δημόσια έργα, μελέτες, ΣΔΙΤ, ΜΗΚΙΕ κλπ) που στοχεύουν στην αποδυνάμωση των μικρών επαγγελματιών, ιδιαίτερα των αυτοαπασχολούμενων και την ενίσχυση μιας μικρής ομάδας μονοπωλιακών ομίλων. Στην κυβερνητική πολιτική που διαμορφώνει νέα πεδία επενδυτικής δράσης του ιδιωτικού κεφαλαίου (π.χ. κοινωνικές υπηρεσίες), ενώ την ίδια στιγμή υποχρεώνει τον εργαζόμενο να πληρώνει διπλά σαν φορολογούμενος και σαν χρήστης για τα δημόσια έργα και τις δημόσιες υπηρεσίες που υλοποιούνται μέσω συμπράξεων (ΣΔΙΤ).

·         Στο σχεδιασμό και την υλοποίηση των δημόσιων έργων με γνώμονα το κέρδος του μεγάλου κεφαλαίου και όχι τις λαϊκές ανάγκες (π.χ. οι καθυστερήσεις στα αναγκαία έργα αντισεισμικής θωράκισης και αντιπλημμυρικής προστασίας.

·         Στην «απελευθέρωση» τομέων στρατηγικής σημασίας (ενέργεια, τηλεπικοινωνίες κλπ) που επιδεινώνει τη θέση των εργαζομένων στους συγκεκριμένους κλάδους, προσθέτει νέα βάρη στη λαϊκή κατανάλωση, εμπορευματοποιεί πλήρως τα λαϊκά δικαιώματα στην επικοινωνία και στην ενέργεια.

·         ΣΤΗΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ της κυβερνητικής πολιτικής του ευρωμονόδρομου που θυσιάζει τα δικαιώματα μας στο βωμό της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου.

 

«ΠΟΛΥΧΡΩΜΗ» ΜΟΝΟΦΩΝΙΑ

 

Είναι γεγονός ότι η ηγεσία του ΤΕΕ όχι απλά αποδέχθηκε, αλλά προώθησε ενεργά την κυβερνητική επίθεση. Ομόφωνα στήριξε η Διοικούσα Επιτροπή του ΤΕΕ το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο, τις κατευθύνσεις για «απελευθέρωση» της ενέργειας και των τηλεπικοινωνιών, τις νομοθετικές ρυθμίσεις για τα δημόσια έργα. Ευρύτατη είναι η συμφωνία των παρατάξεων για τη μετατροπή του ΤΕΕ σε εξεταστικό κέντρο συνεχούς αξιολόγησης των επαγγελματικών δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Φυσικά αυτή η συμφωνία δεν μας εκπλήσσει. Δεν πρέπει να ξεχνάμε τις δυνάμεις του δικομματισμού που κυριαρχούν στις αποφάσεις του ΤΕΕ. Η κυριαρχία των δυνάμεων της αντιλαϊκής επίθεσης δεν είναι συγκυριακή, εδράζεται στο θεσμικό χαρακτήρα του ΤΕΕ σα τεχνικού συμβούλου του αστικού κράτους και στη λειτουργία του σαν μηχανισμού ταξικής συνεργασίας και ενσωμάτωσης, όπου καλούνται να δράσουν μαζί συνάδελφοι εργαζόμενοι με τους μεγαλοεργοδότες και τους εκπροσώπους των μονοπωλιακών ομίλων.

Φυσικά η συμφωνία της πλειοψηφίας των παρατάξεων του ευρωμονόδρομου στις βασικές αντιλαϊκές κατευθύνσεις επιχειρείται να συγκαλυφθεί με δευτερεύουσες ψευδεπίγραφες αντιπαραθέσεις. Εμφανίζονται διάφορες παρατάξεις να «διαφωνούν» για το σύγχρονο ρόλο, την αποτελεσματικότητα και τη λειτουργία των οργάνων του ΤΕΕ, αποκρύβοντας το πραγματικό ζήτημα: ποια ταξικά συμφέροντα και ανάγκες υπηρετεί; Των εργαζόμένων μηχανικών ή της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλιακών ομίλων; Η πρακτική αυτή δεν είναι τυχαία. Αντίστοιχη είναι η συμπεριφορά των συγκεκριμένων δυνάμεων στη ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, κλπ.

 

«Ήρθαν ντυμένοι φίλοι, αμέτρητες φορές οι εχθροί μου…»

 

Στην ουσία αυτός ο πολύχρωμος θίασος της αστικής τάξης που ζητά την ψήφο σου, έχει προσυπογράψει όλες τις βασικές αντιλαϊκές κατευθύνσεις της αστικής τάξης και της ΕΕ, της στρατηγικής της Λισσαβόνας. Όμως σε κάθε θίασο υπάρχουν ρόλοι. Από τη μια βρίσκονται οι σημαιοφόροι της κυβερνητικής πολιτικής, οι δυνάμεις της ΝΔ (ΔΚΜ και ΔΚΜη-ΔΑΠ), του ΣΥΝ (Συμπαράταξη για το ΤΕΕ), των ψευτοανεξάρητων ακολούθων τους (ΑΚΜΗΗΝ, Ενωτική κίνηση Χημικών Μηχ-κων) και της ΔΗΠΑΜ (πρόσφατη διάσπαση της ΠΑΣΚ). Θέλουν να βελτιώσουν τη συνεργασία του ΤΕΕ με τα Υπουργία, να συμμετέχουν στη διαχείριση του Δ ΚΠΣ, να επιταχύνουν την προώθηση των κατευθύνσεων της Μπολώνια. Χειροκρότησαν ένα σχέδιο νόμου που δίνει συντάξεις μικρότερες και από αυτές της απόφασης του ΣτΕ και αποσυνδέει τη σταθερή βάση υπολογισμού τους απ΄την εξέλιξη οποιουδήποτε μισθού. Έτσι θα χειροκροτήσουν στη συνέχεια την είσοδο ιδιώτη στρατηγικού επενδυτή στην τράπεζα Αττικής και τη ληστεία των αποθεματικών του ΤΣΜΕΔΕ με την αξιοποίηση των ΣΔΙΤ.

Οι δυνάμεις του ΣΥΝ – Συμπαράταξη - ανταμείφθηκαν για το ρόλο τους με τη θέση του Προέδρου του ΤΕΕ ύστερα από συμφωνία συναλλαγής με τις δυνάμεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού.

Οι ψευτοανεξάρτητες παρατάξεις (πχ. ΕΛΕΜ) επιμένουν στον αδιέξοδο δρόμο του συντεχνιασμού, στην ψευδεπίγραφη διεκδίκηση επαγγελματικών δικαιωμάτων στα χαρτιά, αποσυνδεδεμένων από την κατάσταση των εργασιακών σχέσεων, τον ταξικό προσανατολισμό της ανάπτυξης και τις ανάγκες του λαού. Ετσι το επαγγελματικό γραφείο μετατρέπεται στο πραγματικό σπίτι μας όπου μέρα-νύχτα ²απολαμβάνουμε² τα επαγγελματικά μας δικαιώματα. Ενώ ταυτόχρονα μετακυλίονται στην πλάτη μας οι ποινικές ευθύνες του κράτους και της εργοδοσίας.

Από την άλλη έχουμε τους οπαδούς του «ευρωμονόδρομου» με ανθρώπινο πρόσωπο, δηλαδή τον αστερισμό του ΠΑΣΟΚ. Πρώτη και καλύτερη η ΠΑΣΚ που αφού οι εκπρόσωπόι της στα όργανα του ΤΕΕ στήριξαν για τρία χρόνια τις βασικές επιλογές του κυβερνητικού συνδικαλισμού, τώρα στο «παρα πέντε» τους αποκηρύττει και μας υπόσχεται να συμβάλλει σε αποκαλύψεις και ανατροπές! Η ιστορία της αρκεί για να ακυρώσει το κόλπο της «επανίδρυσής»  της. Άνοιξε το δρόμο στην κατεδάφιση των ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων, ψηφίζοντας τις αποφάσεις της αντιπροσωπείας του 2003 και του 2005 που είναι σύμφωνες με την αρχή της ανταποδοτικότητας και την πρόσδεση του ΤΣΜΕΔΕ στην τράπεζα Αττικής. Οι «ανατροπές» στις οποίες μας καλεί τώρα είναι το πάγωμα των δυσβάστακτων εισφορών που πληρώνουμε και οι προτάσεις για το θεσμικό πλαίσιο του ΤΕΕ, τον τρόπο ανάδειξης των οργάνων κλπ.

Από κοντά η Συσπείρωση (ΣΑΜ), που αγωνιά για την τύχη του ΣΥΡΙΖΑ (στον οποίο μετέχουν γνωστά στελέχη της), την οποία ταυτίζει στην πράξη με την πρόοδο του μαζικού κινήματος. Συμπορεύτηκε με τις δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ σε όλα τα κρίσιμα μέτωπα (Αποφάσεις Αντιπροσωπείας για το ασφαλιστικό, συζήτηση για το νόμο πλαίσιο για τα ΑΕΙ). Ήταν απούσα από όλες τις αγωνιστικές πρωτοβουλίες του σωματείου μισθωτών τεχνικών. Προβάλει διεκδικητικά πλαίσια που αφήνουν στο απυρόβλητο τις επιλογές της ΕΕ, για να διασφαλισθεί τάχα η «ανάπτυξη του μαζικού κινήματος» , δηλαδή της εύκολης ενσωμάτωσης της διαμαρτυρίας στο σύστημα. Εχει αναδείξει σε βασικό της αντίπαλο το ΚΚΕ και την ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ. Η διάσπαση της μπροστά σε κάθε εκλογική αναμέτρηση στο ΤΕΕ, είναι συνέπεια του ρόλου της.

Η μία πτέρυγα της διάσπασης ο Αριστερός Αντίλογος (ΑΡΑΝ) αποτελεί μηχανισμό ενσωμάτωσης της δυσαρέσκειας στο σύστημα, αφού συγκαλύπτει τον ταξικό χαρακτήρα και το ρόλο του ΤΕΕ, αναγορεύοντάς τον σε ²αντιφατικό χώρο² και προτάσσει ανώδυνους στόχους διαχείρισης του καπιταλισμού π.χ. την υπεράσπιση των μηχανισμών ελέγχου της επιθετικότητας του κεφαλαίου.

Η Ανεξάρτητη Αριστερή κίνηση, παρά τις φραστικές κριτικές της στην πορεία της Συσπείρωσης, αδυνατεί να συγκροτήσει μια συνολική στρατηγική προοπτική αντιμονοπωλιακής αντιιμπεριαλιστικής διεξόδου λόγω του χαρακτήρα των πολιτικών ομάδων που τις συγκροτούν (ΝΑΡ, κλπ.) και της εναντίωσής της  στον ταξικό πόλο του εργατικού κινήματος, το ΠΑΜΕ.

 (στο επόμενο τεύχος το δεύτερο και τελευταίο μέρος)

 

 

ΤΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ ΤΗΣ “ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ” ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑ ΤΟΥ ΤΕΕ – ΝΟΜΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ