| ||
| ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΕΕ Νο.2429 της
26-02-2007
| ||
ΣΤΙΣ 7 ΤΟΥ ΜΑΡΤΗ, ΣΤΗ Γ.Σ. ΤΩΝ ΜΕΤΟΧΩΝ,
ΟΛΟΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΤΤΙΚΗΣ!!!
Δεν έχουμε κουραστεί να λέμε και να ξαναλέμε ότι η ψήφιση του αντιασφαλιστικού νόμου 3518/06 για το ΤΣΜΕΔΕ, κάθε άλλο παρά σήμανε το τέλος της αντιασφαλιστικής επιδρομής. Είναι γνωστή η κυβερνητική απόφαση να πωληθεί το 35% περίπου των μετοχών της Τράπεζας Αττικής, που κατέχουν σήμερα το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, σε ιδιώτη στρατηγικό επενδυτή, μαζί με το management. Και όταν μιλάμε για Τράπεζα Αττικής, μιλάμε για το 42% του μετοχικού της κεφαλαίου που κατέχει το ΤΣΜΕΔΕ (χρήματα κλεμμένα από το μόχθο των εργαζόμενων μηχανικών), στα πλαίσια ενός ομίλου με καθαρά κέρδη άνω των 3 εκ. € για το 2006. Ήδη, έχουν πραγματοποιηθεί επαφές με βελγικούς, γαλλικούς και αμερικανικούς ομίλους και όλα δείχνουν ότι το θέμα θα “τρέξει” το επόμενο διάστημα ταχύτατα: ήδη το ΔΣ της Τράπεζας Αττικής ενέκρινε το 3ετές επιχειρησιακό σχέδιο “ανάπτυξης” της επιχείρησης και προχωρά στην επόμενη κίνηση: στις 7 Μάρτη, συγκαλείται έκτακτη ΓΣ των Μετόχων με αντικείμενο την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου κατά 125 εκ. €, ώστε να δρομολογηθεί η διαδικασία της ιδιωτικοποίησης. Την ίδια περίοδο που γίνονται όλα αυτά, φυσικά, η ηγεσία του ΤΕΕ και του ΤΣΜΕΔΕ τηρεί μια πολύ “βολική” σιγή ιχθύος. Που μυαλό – θα πει κανείς – να τοποθετηθεί, τη στιγμή που ο “χορός” των παρασκηνίων για τα νέα όργανα του ΤΕΕ καλά κρατεί. Αλλά, θα περίμενε κανείς κάτι διαφορετικό από την ηγεσία ενός φορέα που παίζει το συγκεκριμένο ρόλο που παίζει το ΤΕΕ; Αυτή η ηγεσία δε συνυπέγραψε ανερυθρίαστα τον κατάπτυστο 3518/06; Τώρα, θα τους μάθουμε;
Οι εργαζόμενοι μηχανικοί, όμως, έχουν κάθε λόγο να συνεχίσουν τον αγώνα! Το Συντονιστικό των Κλαδικών Επιτροπών Αγώνα για το Ασφαλιστικό, που συγκροτήθηκε με πρωτοβουλία της “Πανεπιστημονικής” και, ήδη, έχει πρωτοστατήσει στην πάλη ενάντια στο νέο αντιασφαλιστικό νομοθέτημα, αποτελώντας το βασικό “πνεύμονα” στις πιο κορυφαίες στιγμές της, τις καταλήψεις του ΤΣΜΕΔΕ σε Αθήνα και Θες/κη, ΚΑΛΕΙ όλους τους συναδέλφους και τους μαζικούς φορείς των μηχανικών στις 7 του Μάρτη, σε ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ στο χώρο διεξαγωγής της Γ.Σ., Ακαδημίας 54, στις 10:30 π.μ. ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ! Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ!!!
ΚΑΜΙΑ ΕΠΑΝΑΠΑΥΣΗ – ΚΑΜΙΑ ΑΥΤΑΠΑΤΗ!
Οι εξελίξεις στο μέτωπο της Παιδείας είναι αξιοσημείωτες. Ο τακτικός ελιγμός του ΠΑΣΟΚ για το “θεαθήναι” που, στο “παρά ένα”, εμφανίζεται να υπαναχωρεί από τη θέση του για υπερψήφιση της αναθεώρησης του άρθρου 16, πέρα από τις προφανείς κομματικές σκοπιμότητες, δεν είναι άσχετος με το μαζικό, μαχητικό κίνημα που αναπτύσσεται στους εκπαιδευτικούς χώρους. Θα ήταν τεράστιο λάθος, ωστόσο, τόσο η καλλιέργεια κλίματος επανάπαυσης, όσο και η “άφεση αμαρτιών” στο ΠΑΣΟΚ για τη στάση του. Κανείς καλοπροαίρετος άνθρωπος δε μπορεί και δεν πρέπει να δείξει την παραμικρή εμπιστοσύνη σε ένα κόμμα που: ψήφισε την αναθεώρηση στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, έχει δημόσια εκφραστεί υπέρ των ανταγωνιστικών πανεπιστημίων (είτε είναι δημόσια, είτε ιδιωτικά) και σημαίνοντα στελέχη του, όπως ο γνωστός και μη εξαιρετέος Πάγκαλος, δε σταματούν να επιτίθενται κατά του πανεπιστημιακού ασύλου. Όποιοι θέλουν να ζουν στον κόσμο των – επικίνδυνων – αυταπατών τους καλλιεργώντας, είτε ψευδαισθήσεις “νίκης”, είτε το έδαφος για ανάπτυξη θολών αντικυβερνητικών “μετώπων”, προσφέρουν χείριστες υπηρεσίες. Αντίθετα, η πάλη για την υπεράσπιση και διεύρυνση της δημόσιας-δωρεάν εκπαίδευσης πάει πολύ μακρύτερα από ένα απλό time-out στα σχέδια της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ. Απαιτεί την ανατροπή του συνόλου της πολιτικής της ΕΕ για την παιδεία και την εργασία, είναι δεμένη με συνολικότερες αλλαγές πολιτικών συσχετισμών. Όρος και βασική προϋπόθεση για κάτι τέτοιο είναι ένα παλλαϊκό αγωνιστικό ρεύμα με ξεκάθαρο αντι-ΕΕ πολιτικό προσανατολισμό και καθοριστική τη συμμετοχή του ταξικού εργατικού κινήματος. Το σύνθημα που δονεί τους δρόμους της Αθήνας: ΦΟΙΤΗΤΕΣ-ΕΡΓΑΤΙΑ, ΜΙΑ ΦΩΝΗ ΚΑΙ ΜΙΑ ΓΡΟΘΙΑ, είναι σήμερα ό,τι φοβούνται πιο πολύ οι γαλαζοπράσινοι συνυπηρέτες της αντιλαϊκής πολιτικής. Ας κάνουμε το φόβο τους, πραγματικότητα!
ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ ΤΟΥ Τ.Ε.Ε.
Μετά και την τελική, επίσημη ανακήρυξη των αιρετών αντιπροσώπων, μπήκαμε πια στην τελική ευθεία για τη συγκρότηση των νέων οργάνων του ΤΕΕ, σε κεντρικό και περιφερειακό επίπεδο. Κι επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε, ως συνδυασμός, ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ τη δική μας τοποθέτηση. Η “Πανεπιστημονική”, συνεπής στις διακηρύξεις και θέσεις που έχει διατυπώσει, αλλά και στις πρωτοβουλίες που έχει πάρει στο μαζικό κίνημα, δε θα πάρει μέρος στο άθλιο, παρασκηνιακό “παζάρι” των προσθαφαιρέσεων, των “συνδυασμών” παρατάξεων και ψήφων, των χωρίς αρχές πολιτικών συναλλαγών που χαρακτηρίζει τη διαδικασία συγκρότησης των οργάνων του ΤΕΕ όλα αυτά τα χρόνια και, όπως φαίνεται, θα τη χαρακτηρίσει και αυτή τη φορά. Είμαστε αντίθετοι σε λογικές “θολής ενότητας” που συσκοτίζουν την ανάγκη του ταξικού πολιτικού προσανατολισμού της πάλης των εργαζόμενων μηχανικών, σε αντι-ΕΕ κατεύθυνση, ενάντια στην πολιτική κυβέρνησης-ΠΑΣΟΚ-ΣΕΒ, με σημαία των διεκδικήσεών τους τις ίδιες τους τις ανάγκες και όχι τις αντοχές της καπιταλιστικής οικονομίας. Δε μας αφορά και δε θα συμμετάσχουμε σε κανένα από τα “σενάρια” που και πάλι θα κάνουν την εμφάνισή τους: είτε “αντικυβερνητικό”, είτε “αντιΠΑΣΟΚ”, είτε “λειτουργικό για το ΤΕΕ”, είτε της “ανεξάρτητης αριστεράς” (ανεξάρτητης και από το ΣΥΡΙΖΑ; ουαί υμίν...). Δεν ξεχνάμε ΚΑΝΕΝΑΝ και ΤΙΠΟΤΕ. Δεν ξεχνάμε ποιοι συνυπέγραψαν το νόμο-λαιμητόμο για το ΤΣΜΕΔΕ, ήδη από το 2003. Δεν ξεχνάμε ποιοι ψήφισαν τον Γ. Αλαβάνο για πρόεδρο του ΤΕΕ το 2003. Δεν ξεχνάμε ποιοι ψήφισαν μαζί με την ΠΑΣΚ για την Παιδεία και το Ασφαλιστικό. Δεν ξεχνάμε ποιοι έχουν αναγάγει το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών ως τον υπ’αριθμόν ένα στόχο στην πολεμική τους, “αντιπροτείνοντας” τη διασπαστική και συντεχνιακή λογική της χωριστής “συνδικαλιστικής οργάνωσης των μισθωτών μηχανικών”. Ο διαχωρισμός μας από όλο αυτό το συρφετό, είναι η πιο στέρεα βάση για την οικοδόμηση της αληθινής, αγωνιστικής, ταξικής ενότητας των εργαζόμενων μηχανικών. Είναι καιρός για τον καθένα, να ξεχωρίσει με ποιόν θα πάει και ποιον θ’αφήσει. Οι καιροί, ου μενετοί...