Κατατέθηκε στη Βουλή του κείμενο του Εθνικού Χωροταξικού Πλαισίου. Σε αυτό περιέχονται οι γενικές κατευθύνσεις και στρατηγικές που θα εφαρμοστούν τα επόμενα 15 χρόνια και αφορούν τομείς, όπως των μεταφορών, του τουρισμού, της ενέργειας, του αγροτικού τομέα, της πολεοδόμησης, της βιομηχανίας, της διοικητικής δομής της χώρας, του περιβάλλοντος κ.ά. Κατά συνέπεια, ο τίτλος “χωροταξικό” καλύπτει ένα μέρος μόνο από την πραγματική σημασία του συγκεκριμένου πλαισίου το οποίο θίγει, στην ουσία, το σύνολο της κυβερνητικής πολιτικής. 

Οι βασικές στοχεύσεις που αναδεικνύονται μέσα από το κείμενο είναι, από τη μια «η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας», και «η ενίσχυση του ρόλου της χώρας σε διεθνές, ευρωπαϊκό, μεσογειακό και βαλκανικό επίπεδο». Με σαφήνεια στις τοποθετήσεις αυτές δηλώνεται η προσήλωση της κυβέρνησης στη στρατηγική της ανταγωνιστικότητας που αποτελεί τον πυρήνα της Στρατηγικής της Λισσαβώνας και στη χρησιμοποίηση της χώρας ως πύλης για τη διείσδυση του μονοπωλιακού κεφαλαίου της ΕΕ στην περιοχή των Βαλκανίων, σύμφωνα και με τα σχέδια χωρικής ανάπτυξης που έχουν συναποφασιστεί στις Βρυξέλλες από όλες τις κυβερνήσεις της ΕΕ, μαζί και τις ελληνικές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Έτσι, κατά ενότητα, η βασική λογική του Σχεδίου είναι:

·         Ατμομηχανή της καπιταλιστικής ανάπτυξης στη χώρα παραμένει η κατασκευή και λειτουργία των μεγάλων οδικών αξόνων και γενικότερα των δικτύων μεταφορών. Σε συνδυασμό με το νομοθετικό πλαίσιο για τις ΣΔΙΤ και τις συμβάσεις παραχώρησης, είναι σαφές ότι η κατεύθυνση αυτή στοχεύει και θα οδηγήσει στην ακόμα μεγαλύτερη ενίσχυση της κερδοφορίας και της θέσης των μεγάλων κατασκευαστικών μονοπωλιακών και τραπεζικών ομίλων.

·         Η προώθηση των αντιαγροτικών πολιτικών της ΕΕ και του ΠΟΕ για τη συρρίκνωση των επιδοτήσεων, του αριθμού των αγροτών και της αγροτικής παραγωγής, μέσω της ενίσχυσης με λεφτά που κόβονται από τις αγροτικές επιδοτήσεις, εξωγεωργικών δραστηριοτήτων (π.χ. αγροτουρισμού).

·         Στους τομείς της βιομηχανίας, των ΑΠΕ και του τουρισμού, η κεντρική λογική είναι η άρση των όποιων περιορισμών και ο καθορισμός χρήσεων γης οι οποίες θα επιτρέπουν την ανεμπόδιστη επενδυτική δραστηριότητα του ελληνικού και ξένου κεφαλαίου, εκεί και όπως ακριβώς διασφαλίζεται η μέγιστη δυνατή κερδοφορία. Έτσι: παρέχεται η δυνατότητα χωροθέτησης εγκαταστάσεων, ακόμα και σε ορεινούς όγκους, παραλίες, δάση και γεωργικές εκτάσεις υψηλής παραγωγικότητας, προβλέπονται και νέα κίνητρα για τη μετεγκατάστασή τους σε οργανωμένους χώρους, οι οποίοι είναι σε άμεση γειτνίαση με κατοικημένες περιοχές (π.χ. Θριάσιο), προβλέπεται η εγκατάσταση αιολικών πάρκων ακόμη και σε πυρήνες εθνικών δρυμών και περιοχών ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, “φωτογραφίζεται” ως παραθεριστικό κέντρο, κυριολεκτικά, η κάθε σπιθαμή γης της χώρας.

·         Στον τομέα της αστικής πολεοδόμησης, ούτε καν ως πρόθεση δεν αναφέρεται η κατάργηση της εκτός σχεδίου δόμησης, αλλά μόνον “ο περιορισμός” της και η κατεύθυνση της δόμησης σε “οργανωμένους υποδοχείς” αντί να είναι “άναρχη”. Επιπλέον, προκρίνονται φοροεισπρακτικά μέτρα, που θα επιβαρύνουν ακόμα περισσότερο τους εργαζόμενους.

·         Στον τομέα της ανάπτυξης της υπαίθρου και των ορεινών, παράκτιων και παραμεθόριων ζωνών, είναι εμφανής η πρόταξη των δραστηριοτήτων επιχειρηματικού χαρακτήρα (τουρισμός) την ίδια στιγμή που οι χρήσεις γης αλλάζουν εν μια νυκτί για την παράδοση ολόκληρων περιοχών στο κεφάλαιο, όπως τα καμμένα στην Ηλεία, ο Γράμμος κλπ., με το πρόσχημα της “ήπιας τουριστικής χρήσης” και της “ήπιας ανάπτυξης”.

·         Στο τομέα της διοικητικής διαίρεσης της χώρας, βασική λογική είναι η διαμόρφωση, μέσα από συνενώσεις, μεγάλων διοικητικών διαιρέσεων και ΟΤΑ, ώστε να διευκολυνθεί σημαντικά η διείσδυση των μονοπωλιακών ομίλων σε μια σειρά τομείς (π.χ. υγεία, παιδεία, διαχείριση αποβλήτων και βιολογικοί καθαρισμοί, αιγιαλοί κλπ.), και τα γραφειοκρατικά εμπόδια για την αδειοδότηση επιχειρηματικών δράσεων να περιοριστούν.

Συμπερασματικά, στο κείμενο του ΕΧΣ θίγονται, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, σχεδόν όλα τα κρίσιμα ζητήματα της αναπτυξιακής πολιτικής της κυβέρνησης, στα πλαίσια των κατευθύνσεων της ΕΕ. Η επίκληση της αειφορίας και της βιώσιμης ανάπτυξης, της κοινωνικής και περιφερειακής συνοχής, είναι στάχτη στα μάτια των εργαζόμενων. Τίποτε από αυτά δεν είναι εφικτό στα πλαίσια των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής. Πρόκειται για ιδεολογική προπαγάνδα που στοχεύει στην πιο εύκολη αποδοχή από τα λαϊκά στρώματα, ειδικά στις πιο υποβαθμισμένες περιοχές, όλων αυτών των αντιλαϊκών επιλογών. 

Είναι φανερό ότι πρόκειται για ένα πέρα για πέρα αντιλαϊκό κατασκεύασμα, όπως άλλωστε και τα συμπληρώματά του, τα ειδικά σχέδια για Τουρισμό, ΑΠΕ και βιομηχανία και ζητάμε να παρθεί άμεσα πίσω! Οι ευθύνες της ηγεσίας του ΤΕΕ, που νομιμοποίησε με τη συμμετοχή της την κυβερνητική φιέστα του δήθεν διαλόγου (σήμερα διεξάγεται για τα ειδικά σχέδια), είναι τεράστιες! Για μια ακόμη φορά απέδειξε ότι οι δεσμοί της με την κυβερνητική πολιτική του ευρωμονόδρομου, αλλά και την πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΧΩΔΕ πιο ειδικά, είναι πανίσχυροι. Οι εργαζόμενοι μηχανικοί, βγάζουν τα συμπεράσματά τους...