| ||
| ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΕΕ Νο.2510
της 03-11-2008
| ||
Ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ
για το εργατικό και λαϊκό κίνημα στις συνθήκες της οικονομικής κρίσης
Η συζήτηση ανάμεσα στις άλλες πολιτικές δυνάμεις και στις κυβερνήσεις της ΕΕ για τις αιτίες και την έξοδο από την κρίση συνειδητά κατευθύνει τον κοινωνικό και πολιτικό προβληματισμό σε λάθος δρόμο και ψεύτικο δίλημμα: Ανάμεσα στην αποδόμηση του δήθεν «ακραίου φιλελευθερισμού» και του «ακραίου κρατισμού», που δήθεν ανατράπηκε στην ΕΣΣΔ. Οι «εγκέφαλοι» του καπιταλισμού επεξεργάζονται μια νέα μορφή της λεγόμενης «εργασιακής ειρήνης» γιατί γνωρίζουν πολύ καλά ότι σε συνθήκες κρίσης είναι δυνατόν, υπό προϋποθέσεις, να επιταχυνθεί η διαδικασία ενότητας και μαχητικοποίησης του εργατικού κινήματος, της αντιμονοπωλιακής συμμαχίας του με τους αυτοαπασχολούμενους ενάντια στην εξουσία τους. Θέλουν να προλάβουν και να ματαιώσουν την λαϊκή αντεπίθεση. Σήμερα εμφανίζουν τον πρωθυπουργό της Μ. Βρετανίας ως «μάγο» για τη «σωτηρία» από την κρίση γιατί πρότεινε την κρατική συμμετοχή στο μετοχικό κεφάλαιο των υπό πτώχευση τραπεζών, ενώ σύσσωμες οι «σοσιαλδημοκρατικές» και οι «φιλελεύθερες» ηγεσίες της ΕΕ είχαν υιοθετήσει και υλοποιήσει την αρχή της «αποκρατικοποίησης» για να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα, η παραγωγικότητα και η κεφαλαιακή συγκέντρωση στην ευρωενωσιακή αγορά.
Το ΚΚΕ δεν αιφνιδιάσθηκε από την εκδήλωση της κρίσης στις ΗΠΑ, στην ΕΕ, από την επιβράδυνση στην Ελλάδα. Από καιρό και σταθερά αποκάλυψε τις αιτίες της, πρώτ’ απ’ όλα αυτήν που μεθοδικά κρύβουν οι αστοί αναλυτές και πολιτικοί: τη σχέση εκμετάλλευσης της μισθωτής εργατικής δύναμης από το κεφάλαιο. Όλα όσα σήμερα αναγκαστικά αναγνωρίζουν ως αντιθέσεις και αποπροσανατολιστικά αποδίδουν στο λεγόμενο «νεοφιλελεύθερο μοντέλο», είναι σύμφυτα της καπιταλιστικής παραγωγικής διαδικασίας: Δηλαδή η αναρχία και η ανισομετρία, η μεγάλη μείωση της σχέσης ίδιων βιομηχανικών κεφαλαίων προς ξένα (τραπεζικά), η ποικιλία μορφών, η έκταση και η ταχύτητα στην αγοραπωλησία τίτλων ιδιοκτησίας με στόχο την απόσπαση υπεραξίας - κέρδους κατά την κυκλοφορία του χρηματικού κεφαλαίου. Όταν τα οπορτουνιστικά ρεύματα της τελευταίας δεκαετίας του 20ου αιώνα έδωσαν αριστερό άλλοθι στη νεοφιλελεύθερη διαχείριση στο όνομα της «παγκοσμιοποίησης» και του ευρωμονόδρομου, το ΚΚΕ προειδοποιούσε για την όξυνση των αντιθέσεων, την εμφάνιση νέων ιμπεριαλιστικών πολέμων, τις αναμενόμενες γενικευμένες κρίσεις, φαινόμενα που χαρακτήρισαν τον καπιταλισμό και κατά τη μεταπολεμική κεϋνσιανή διαχείρισή του. Γι’ αυτό άλλωστε είναι «άδειες» από πραγματικό αντιπολιτευτικό περιεχόμενο οι σημερινές γενικόλογες θέσεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ για επανεξέταση της απελευθέρωσης των αγορών σε τομείς στρατηγικής σημασίας, για έλεγχο στην κίνηση των κεφαλαίων κλπ., αφού αποδέχεται την ευρωενωσιακή συγκρότηση. Οι δυνάμεις του δικομματισμού και του οπορτουνισμού για να αποπροσανατολίσουν την εργατική και λαϊκή συνείδηση και δράση χρησιμοποιούν εναλλακτικά όλα τα μέσα: Την κινδυνολογία - εκφοβισμό αλλά και την απατηλή αισιοδοξία περί ανάκαμψης με λαϊκό όφελος, την απόρριψη προηγούμενων μορφών κρατικού παρεμβατισμού και την υιοθέτηση εκείνων που είχαν απορρίψει σε προηγούμενη φάση. Π.χ. στην ΕΕ σχετικά με τους όρους ενός «Συμφώνου Σταθερότητας», σήμερα ξαναυιοθετούν την ευελιξία των κυβερνήσεων ως προς τις κρατικές επενδύσεις - επιδοτήσεις ενώ οι ίδιοι ιθύνοντες την είχαν απορρίψει.
Ανεξάρτητα αν έχει «πιάσει πάτο» ή όχι η κρίση που εκδηλώθηκε στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα και στα χρηματιστήρια, ανεξάρτητα από το μέγεθος συρρίκνωσης της καπιταλιστικής παραγωγής στις ΗΠΑ και την ΕΕ, από το χρόνο εκδήλωσης της στασιμότητας και συρρίκνωσης του ΑΕΠ στην Ελλάδα, το ΚΚΕ καλεί μισθωτούς και αυτοαπασχολούμενους να πάρουν θέση μάχης και να συμβάλουν στην ανασύνταξη του εργατικού λαϊκού κινήματος. Πιο αποφασιστικά να απεγκλωβιστούν από την αστική πολιτική επιρροή και τις συμβιβαστικές ψευτο-αντιπολιτευτικές παγίδες. Να περάσουν στην αντεπίθεση. Η βαρβαρότητα του καπιταλισμού ούτε εξανθρωπίζεται ούτε εξυγιαίνεται είτε κρατικοποιούνται χρεοκοπημένες τράπεζες ή και παραγωγικές επιχειρήσεις είτε πτωχεύουν ή απευθείας εξαγοράζονται από άλλες. Σε κάθε περίπτωση τα βάρη πέφτουν στους εργαζόμενους, άμεσα ή ετεροχρονισμένα. Η σύγχρονη φτώχεια και ανεργία δεν αντισταθμίζεται με έκτακτα επιδόματα που αντιστοιχούν από 1,3 έως 3,6 ευρώ την ημέρα, όπως το υποσχόμενο από το ΠΑΣΟΚ, ούτε με τη συμμετοχή των εργαζομένων στα όργανα της καπιταλιστικής διοίκησης και άλλες αναπαλαιωμένες «καινοτομίες» του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ.
(την επόμενη εβδομάδα το δεύτερο μέρος της ανακοίνωσης)