| ||
| ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΕΕ Νο.2567
της 11-01-2010
| ||
Έχουμε πόλεμο... και η πρώτη μάχη κερδήθηκε!
Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε στις 17 Δεκέμβρη η πανεργατική απεργία που προκήρυξαν, με πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ, δεκάδες Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα, πρωτοβάθμια σωματεία και επιτροπές αγώνα. Με τη μαζική συμμετοχή στην απεργία και στις απεργιακές συγκεντρώσεις που διοργανώθηκαν σε όλη τη χώρα, η εργατική τάξη έστειλε ένα ηχηρό μήνυμα προς την κυβέρνηση, τους βιομήχανους, τα κόμματα του ευρωμονόδρομου και τους εργατοπατέρες-απεργοσπάστες των ηγεσιών ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ ότι στον πόλεμο που το μαύρο μέτωπό τους έχει εξαπολύσει κατά των εργαζόμενων, θα συναντήσουν όχι απλά την πιο αποφασιστική αντίσταση, αλλά θα βγουν και ηττημένοι. Η απεργία στις 17 Δεκέμβρη ήταν ένα πρώτο, μεγάλο βήμα στην κατεύθυνση της ταξικής ανασυγκρότησης και της αντεπίθεσης του εργατικού κινήματος. Οι δυνάμεις της «Πανεπιστημονικής», της ΕΣΑΚ Μισθωτών Τεχνικών και της Δημοσιοϋπαλληλικής Ενότητας Μηχανικών συμμετείχαν μαζικά, τόσο στην απεργία, όσο και στη συγκέντρωση στο Πεδίο του Άρεως και στην πορεία που ακολούθησε, με το δικό τους μαχητικό μπλοκ στέλνοντας το μήνυμα ότι και οι εργαζόμενοι μηχανικοί παίρνουν κι αυτοί τη θέση τους στο ενιαίο μέτωπο των εργαζόμενων για να ηττηθεί και να ανατραπεί η αντιλαϊκή πολιτική. Σήμερα, δημοσιεύουμε αποσπάσματα από την ανακοίνωση του ΠΑΜΕ μετά την απεργία, που δίνουν το «στίγμα» της «επόμενης μέρας» για το εργατικό κίνημα. ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ, ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΑ, ΠΙΟ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΑ, ΠΙΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ!
Ανακοίνωση του Π.Α.ΜΕ. για την απεργία της 17ης Δεκεμβρίου 2009 (αποσπάσματα)
Με πρωτοβουλία και ευθύνη του ΠΑΜΕ πολλές ομοσπονδίες, εργατικά κέντρα, εκατοντάδες πρωτοβάθμια σωματεία, επιτροπές αγώνα, οργάνωσαν αυτή τη σημαντική απεργιακή κινητοποίηση, κόντρα στη νέα έφοδο στα εργασιακά, ασφαλιστικά, μισθολογικά δικαιώματα. Η επιτυχημένη απεργία της Πέμπτης 17 Δεκέμβρη είναι σημαντικό γεγονός που αφορά το σύνολο των εργαζομένων και των οικογενειών τους. Βάζει ακόμα πιο ισχυρά θεμέλια για την ανασύνταξη, την ισχυροποίηση του συνδικαλιστικού κινήματος, τον αγωνιστικό και ταξικό προσανατολισμό του. Το καθιστά πιο ικανό και ώριμο να χαράσσει το δικό του δρόμο με βάση τα συμφέροντα του λαού, ξεχωριστά και σε αντίθεση από το δρόμο των δυνάμεων των μονοπωλίων. Χιλιάδες χώροι δουλειάς νέκρωσαν, εργοστάσια, γιαπιά, καράβια, γραφεία. Η απεργία είχε επιτυχία κόντρα σε «θεούς και δαίμονες», στην εργοδοτική και κρατική τρομοκρατία, στην πιο άθλια και αισχρή απεργοσπασία, στην οποία πρωτοστάτησε η ΓΣΕΕ και στις δικαστικές απαγορεύσεις. [...]
Στην απεργία αναμετρήθηκαν δύο κόσμοι, δύο στρατηγικές. Από τη μία ο κόσμος των μονοπωλίων με τα στηρίγματά του και από την άλλη ο κόσμος της δουλειάς με τα συνδικάτα του και τα συνθήματά του, που γράφουν με μεγάλα γράμματα ΚΑΜΙΑ ΥΠΟΤΑΓΗ ΣΤΙΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ. Δίνουμε απάντηση με οργάνωση, αγώνα, αγώνα αντεπίθεσης ως την τελική νίκη του λαού. Αυτός είναι ο δικός μας δρόμος. Καμία επανάπαυση, κανένας εφησυχασμός. Η επίθεση του κεφαλαίου βρίσκεται σε εξέλιξη και θα κλιμακωθεί. Δεν μπορούμε να συμβιβαστούμε με τις απαιτήσεις του κεφαλαίου. Παλεύουμε για τα δικαιώματα που ικανοποιούν τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και των οικογενειών τους. Αντιστεκόμαστε και απορρίπτουμε τα αντεργατικά σχέδια που προωθεί άμεσα η κυβέρνηση με το ολοκληρωτικό χτύπημα της κοινωνικής ασφάλισης, των μισθών, των εργασιακών δικαιωμάτων, της δημόσιας δωρεάν υγείας- πρόνοιας και παιδείας. Τώρα είναι πιο αναγκαία η προετοιμασία της επόμενης απάντησης, της παραπέρα κλιμάκωσης του αγώνα. Οι εργαζόμενοι είναι πιο ώριμοι, μπορούν και πρέπει να κάνουν βήματα στην οργάνωση του αγώνα τους, πρώτα από όλα μέσα σε κάθε χώρο δουλειάς. Με συσπείρωση στα συνδικάτα, με δημιουργία σωματειακών επιτροπών, με έκφραση αλληλεγγύης, πρώτα από όλα εκεί που γίνονται απολύσεις. Η υπεράσπιση των απολυμένων είναι υπόθεση όλων. Το σύνθημα και ο στόχος «δουλειά για όλους με δικαιώματα» αφορά όλους τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα. Να γίνουν βήματα συντονισμού του αγώνα με την αγροτιά, τους μικρούς και αυτοαπασχολούμενους επαγγελματίες, που πλήττονται και αυτοί από την επίθεση των μονοπωλίων. Απαραίτητη προϋπόθεση για την κλιμάκωση του αγώνα είναι να καταδικαστούν και να απομονωθούν παντού από όλους τους εργαζόμενους οι προδοτικές και απεργοσπαστικές ηγεσίες της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ και άλλων συνδικαλιστικών οργανώσεων, που είναι από τα πιο βασικά εμπόδια στην οργάνωση και την ανάπτυξη της πάλης.