ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΕΕ Νο.2587 της 07-06-2010
Ενημερωτικό Δελτίο 2010	Τεύχος 2586	Τεύχος 2588

Για την «ηλεκτρονική ταυτότητα κτιρίου» και τη ρύθμιση των ημιυπαίθριων χώρων

Ο νέος νόμος με τον πομπώδη τίτλο για την «ηλεκτρονική ταυτότητα κτιρίων» επιβεβαιώνει πλήρως την εκτίμησή μας, όταν η κυβέρνηση είχε προχωρήσει πέρυσι στην αναστολή της ρύθμισης Σουφλιά (ν. 3775/2009), ότι η κίνηση αυτή είχε ως στόχο την επαναφορά της ρύθμισης σε ακόμα χειρότερη κατεύθυνση, ώστε ο φοροεισπρακτικός χαρακτήρας της να συνδυάζεται καλύτερα και πιο αποτελεσματικά για το μεγάλο κεφάλαιο με τη γενικότερη στρατηγική της «πράσινης», «βιώσιμης» κλπ. ανάπτυξης. Συνοπτικά, στα τρία κεφάλαια του νομοσχέδιου:

• Μέσα από το νέο «εργαλείο» της «ηλεκτρονικής ταυτότητας κτιρίου» γίνεται ένα ακόμα σημαντικό βήμα στην κατεύθυνση της πλήρους μετακύλισης της κρατικής ευθύνης για την λαϊκή κατοικία (και γενικότερα τις υποδομές/κατασκευές κλπ.) στην ιδιωτική επιχειρηματική δραστηριότητα.
• Με τη «νέα» ρύθμιση για τους ημιυπαίθριους ομολογείται απροκάλυπτα ότι τα λαϊκά στρώματα που δεν έχουν την ευθύνη για το πρόβλημα των αυθαιρεσιών στα κτίρια, καλούνται να πληρώσουν το «πράσινο χαράτσι» προκειμένου να έχουν πράσινο, ελεύθερους χώρους κλπ. στους δήμους τους, μιας και το κράτος παραιτείται και τυπικά από τη χρηματοδότησή τους. Αυτή ανατίθεται στο ΕΤΕΡΠΣ το οποίο είναι ΝΠΔΔ μη επιχορηγούμενο από τον κρατικό προϋπολογισμό) και υπέρ του οποίου θα εισπράττεται το χαράτσι. Από την άλλη, οι μεγαλοκατασκευαστές που είναι οι κύριοι υπεύθυνοι για το πρόβλημα των αυθαιρεσιών, παραμένουν στο απυρόβλητο.
• Με τις ρυθμίσεις για το Φαληρικό Όρμο, μέσα από το αντιδραστικό πλαίσιο των «Μητροπολιτικών Παρεμβάσεων», γίνεται ένα ακόμα σημαντικό βήμα στην πλήρη παράδοση της παραλιακής ζώνης στο μεγάλο κεφάλαιο για κερδοφόρες «μπίζνες», αίροντας κάθε περιορισμό στους όρους δόμησης, στα όρια των ζωνών κλπ. Με τις ρυθμίσεις αυτές, η παραλιακή ζώνη μετατρέπεται σε «ξέφραγο αμπέλι» για τις ορέξεις των μονοπωλιακών ομίλων.

Είναι αυτονόητο ότι, τόσο επί της αρχής, όσο και στα επιμέρους άρθρα, ο νόμος είναι πέρα για πέρα αντιλαϊκός και απαράδεκτος και πρέπει να καταργηθεί. Τι θέση πήρε επ’αυτού, όμως, το ΤΕΕ; Στο δελτίο τύπου της 8^ης Απρίλη,

(α) υιοθετεί τη λογική της αιτιολογικής έκθεσης περί «αναξιοπιστίας του κράτους», αθωώνοντας τη συνειδητή πολιτική επιλογή προώθησης της εμπορευματοποίησης της γης η οποία βρίσκεται πίσω από την ανοχή στην πολεοδομική αυθαιρεσία. Η αντίθεση ανάμεσα στην «πολεοδομική νομιμότητα» και το «οικονομικό όφελος» για την οποία κάνει λόγο είναι ψευδεπίγραφη. Η πρώτη υφίσταται και καθορίζεται από το δεύτερο και μάλιστα, το οικονομικό όφελος των μονοπωλιακών ομίλων και του κατασκευαστικού κεφαλαίου.

(β) «σεμνά και ταπεινά» στηρίζει την κυβερνητική ρύθμιση. Συσκοτίζοντας την ουσία του θέματος και θολώνοντας τα νερά, ισχυρίζεται προκλητικά ότι η κυβέρνηση πρέπει να πείσει(!) με τις διατυπώσεις της(!!) ότι θα διασφαλιστεί θετικό περιβαλλοντικό ισοζύγιο(!!!). Δηλαδή, με το ένα χέρι ας καταστρέφει το κεφάλαιο το περιβάλλον και ας στοιβάζει τον εργατόκοσμο σε κτίρια-κουτιά για να βγάζει κέρδος, φτάνει να γίνουν οι πλατείες και τα πάρκα που υπόσχεται η κυβέρνηση κι ας τα πληρώνει και πάλι ο λαός με το «πράσινο χαράτσι»...

(γ) άλλωστε, για να μην κατηγορηθούμε ότι συκοφαντούμε, το ίδιο το ΤΕΕ δηλώνει ότι θεωρεί θετική την διάθεση των πόρων υπέρ του ΕΤΕΡΠΣ. Το μόνο που βρίσκει να πει είναι να είναι κατόπιν «αυστηρής πολεοδομικής μελέτης» και «να μην πάνε αλλού τα λεφτά». Θετική ονομάζει την πρόβλεψη για την ταυτότητα του κτιρίου, την ακόμα μεγαλύτερη δηλ. αποδυνάμωση του δημόσιου ελεγκτικού μηχανισμού. Διαστρεβλώνοντας κάθε έννοια της πραγματικότητας, επιχαίρει μιλώντας για διαρκείς ελέγχους όταν ο ίδιος ο νόμος κάνει λόγο για 10% των δηλώσεων και των αδειών, «ανακαλύπτει» από το πουθενά κάποιο Σώμα Ελεγκτών Μηχανικών που δεν αναφέρεται καν στο νόμο(!) – προφανώς υπάρχει σε κάποια συρτάρια επιτροπών στο ΥΠΕΚΑ για να εμφανιστεί την «κατάλληλη» στιγμή – λες και αν τους Επιβλέποντες τους βαφτίσουμε «Ελεγκτές» θα αλλάξει κάτι. Το μόνο που φαίνεται να ανησυχεί το ΤΕΕ σχετικά με το νόμο είναι μήπως είναι από τις «ορθές νομικές διατάξεις που δεν εφαρμόζονται στην πράξη»...

(δ) εμπαίζει και αποπροσανατολίζει τους εργαζόμενους και την κοινωνία, προβάλλοντας ως τάχα «καίριες προτάσεις» για την πάταξη της αυθαίρετης δόμησης τριτεύουσες τεχνικές βελτιώσεις όπως η κωδικοποίηση της πολεοδομικής νομοθεσίας και η ηλεκτρονική πολεοδομία. Ταυτόχρονα, οι βασικές του θέσεις κινούνται στην κατεύθυνση της ταχύτερης υλοποίησης της κυβερνητικής πολιτικής. Έτσι, κάνει λόγο για «ολοκλήρωση του πολεοδομικού σχεδιασμού» δηλαδή, ολοκλήρωση του ολέθριου για τα λαϊκά συμφέροντα δρόμου που άνοιξαν τα Χωροταξικά Σχέδια του ΥΠΕΧΩΔΕ επί ΝΔ (τα οποία στήριξε) και το σχέδιο για την αναθεώρηση του Ρυθμιστικού Σχεδίου της Αττικής και, επίσης, κάνει λόγο για σύνταξη νομοθετικού πλαίσιου συντελεστών ιδιωτικών έργων, δηλαδή πλαισίου που θα οργανώνει την αγορά ιδιωτικών έργων στο πρότυπο των δημοσίων, ένα πρότυπο που διευκόλυνε το να ελέγχουν σήμερα την πίτα των δημοσίων έργων 3-4 μεγάλοι όμιλοι.

(ε) συντηρεί την αποπροσανατολιστική συζήτηση για το σ.δ. και την μέγιστη επιφάνεια των ημιυπαίθριων και (στ) τηρεί «σιγήν ιχθύος» για τις ρυθμίσεις για το Φαληρικό Όρμο.

Συμπερασματικά, το ΤΕΕ στηρίζει στην ουσία και στο γράμμα την κυβερνητική πολιτική. Οι όποιες επισημάνσεις του είναι στην κατεύθυνση της διευκόλυνσης της προώθησής της και οι ευθύνες που αναλαμβάνει για αυτή του την επιλογή απέναντι στους εργαζόμενους και την πλειοψηφία των εργαζόμενων μηχανικών είναι τεράστιες.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το πλήρες κείμενο κριτικής στο ν/σ αυτό (νόμος πλέον) είναι αναρτημένο στην ιστοσελίδα της «Πανεπιστημονικής» www.dpk.tee.gr