| ||
| ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΕΕ Νο.2620
της 14-02-2011
| ||
ΓΗ ΚΑΙ ΥΔΩΡ ΣΤΙΣ «ΠΡΑΣΙΝΕΣ» ΜΠΙΖΝΕΣ…
Το σχέδιο νόμου του ΥΠΕΚΑ με τον ψευδεπίγραφο τίτλο «για την προστασία της βιοποικιλότητας» κινείται ευθέως στη λογική της εναρμόνισης του κείμενου νομοθετικού πλαισίου με το κοινοτικό δίκαιο και τις αρχές της «βιώσιμης», «πράσινης» κλπ. καπιταλιστικής σε κάθε περίπτωση, ανάπτυξης. Βασική του στόχευση είναι η διαμόρφωση ενός θεσμικού πλαισίου ευέλικτου και λειτουργικού, προκειμένου να γίνει ακόμα πιο γρήγορα και απρόσκοπτα η παράδοση των «φιλέτων» του ελληνικού περιβαλλοντικού πλούτου στους μονοπωλιακούς ομίλους. Παρά την «πράσινη» ρητορική και τις κορώνες για την ανάγκη προστασίας του περιβάλλοντος και των περιοχών ειδικού κάλλους, σπάνιων βιότοπων, υγρότοπων κλπ. μέσα από τις διατάξεις του – όπως θα δούμε – προκύπτουν σωρεία από «κερκόπορτες» (για να μην πούμε ορθάνοιχτες πόρτες), μέσω των οποίων θα προωθηθεί η παραπέρα εμπορευματοποίηση του περιβαλλοντικού πλούτου της χώρας. Ορισμένα από τα πιο χαρακτηριστικά σημεία που τεκμηριώνουν αυτή τη γενική μας εκτίμηση, είναι:
· Με τις διατάξεις των άρθρων 7 και 17 δίνεται η δυνατότητα ανάθεσης με απευθείας σύναψη συμβάσεων διαχείρισης, της ευθύνης διαχείρισης των προστατευμένων περιοχών όλων των διαβαθμίσεων σε νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου, χωρίς καν την έκδοση ΠΔ όπως για την περίπτωση σύστασης φορέων διαχείρισης σε επίπεδο ΝΠΔΔ ή δημόσιων υπηρεσιών. Στα ίδια πρόσωπα, μπορούν να ανατίθενται, όχι μόνο σχέδια επιστημονικής παρακολούθησης των υπό προστασία περιοχών και οικοσυστημάτων, αλλά και τα έργα απογραφής, απολογισμού και εκτίμησης της κατάστασης, με ορίζοντα 10ετίας. Δηλαδή μπορεί να ανατίθεται στον ιδιώτη που διαχειρίζεται μια προστατευμένη ζώνη να …αξιολογεί ο ίδιος την ποιότητα της διαχείρισής του(!)
· Με τις διατάξεις των άρθρων 16 και 20 η κυβέρνηση, πιστή στο πρότυπο της «πράσινης» ανάπτυξης, εισηγείται τη θέσπιση ενός πλαισίου οικονομικών ενισχύσεων για τους ιδιώτες επιχειρηματίες για την τήρηση από τους τελευταίους «υποδειγματικών πρακτικών προστασίας της βιοποικιλότητας». Δηλαδή, θα επιδοτούνται με κρατικό χρήμα οι μονοπωλιακοί όμιλοι για να εγκαταστήσουν «πράσινες» τεχνολογίες στις μονάδες τους(!)
· Με τη διάταξη της παρ. 5 του άρθρου 9, επιτρέπεται η χωροθέτηση έργων και η έγκριση επενδυτικών σχεδίων με σημαντικά αρνητικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις (όπως προβλέπονται στις οικείες μελέτες περιβαλλοντικών όρων), με την επίκληση λόγων «επιτακτικού δημοσίου οικονομικού ή κοινωνικού συμφέροντος». Μέσω της διάταξης αυτής, ανοίγει διάπλατα ο δρόμος για επενδύσεις τύπου fast track (βλ. Αστακό, Γράμμο κλπ.), στο όνομα της «ανάπτυξης». Στην παρ. 2, η αύξηση της αρτιότητας στα 10 στρέμματα είναι αφενός υποκριτική, αφού εξαιρούνται τα συνοδά έργα των σταθμών ΑΠΕ, αφετέρου υποκρύπτει σκοπιμότητες: στις συνθήκες εμπορευματοποίησης της γης, θα οδηγήσει σε πτώση της αξίας της γης στις περιοχές αυτές για οικόπεδα μικρότερα του ορίου αρτιότητας, συμβάλλοντας στη συγκέντρωση της γης στα χέρια των μεγάλων ομίλων.
· Με τις διατάξεις των άρθρων 9 και 21 εξαιρούνται οι σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής από ΑΠΕ από τους περιορισμούς χρήσεων γης και αδειοδότησης εγκαταστάσεων σε περιοχές προστασίας, ακόμα και μετά την ψήφιση του νόμου, εφόσον δεν έχουν εκδοθεί τα ΠΔ οριοθέτησης και χαρακτηρισμού των ζωνών προστασίας. Με το άρθρο 5, προβλέπεται η ελεύθερη εγκατάστασή τους σε όλες τις άλλες προστατευμένες περιοχές (πλην των υγρότοπων RAMSAR, του δικτύου NATURA 2000 και των ζωνών απόλυτης προστασίας).
· Στο ίδιο άρθρο, το 21, προβλέπεται η απρόσκοπτη εκτέλεση των οικοδομικών αδειών που έχουν εκδοθεί «νομίμως» (δηλαδή η νομιμοποίηση των καταπατήσεων δημόσιας δασικής γης) μέχρι την ψήφιση του νόμου. Ακόμα και μετά από αυτήν, όμως, οι αιτήσεις έκδοσης οικοδομικών αδειών θα εξετάζονται με βάση το προ του νόμου καθεστώς(!), εφόσον δεν έχουν ακόμα εκδοθεί τα ΠΔ χαρακτηρισμού των ζωνών προστασίας(!). Στο άρθρο 29, στις λοιπές διατάξεις του σχεδίου νόμου, εισάγεται άλλη μια εξαίρεση από την αναστολή ισχύος των οικοδομικών αδειών στα καμένα της Αττικής του 2009, φτάνει να έχει προκύψει στο μεταξύ τελεσίδικη διοικητική πράξη χαρακτηρισμού των οικοπέδων ως «μη-δασικών»…
Θα μπορούσε κανείς να συνεχίσει επί μακρόν την παράθεση διατάξεων που κινούνται πολιτικά στο ίδιο μήκος κύματος. Θεωρούμε, ωστόσο, ότι ήδη από τα παραπάνω τεκμηριώνεται η βασική μας πολιτική εκτίμηση επί του σχεδίου νόμου και αιτιολογείται το γιατί είμαστε συνολικά αντίθετοι με αυτό και ζητάμε την άμεση απόσυρσή του.
Το παραπάνω κείμενο αποτελεί μέρος της εισήγησης που κατέθεσε η «Πανεπιστημονική», τόσο στη ΔΕ, όσο και στην Αντιπροσωπεία. Ειδικά σε ό,τι αφορά την τελευταία, καταγγέλλουμε την απαράδεκτη στάση του προεδρείου της Αντιπροσωπείας του ΤΕΕ το οποίο μεθόδευσε, παραβιάζοντας ακόμα και τον κανονισμό συνεδριάσεών της, τη μη συζήτηση επί του θέματος στη συνεδρίαση της 5-6 Φλεβάρη, προσφέροντας κι αυτό – όπως και γενικότερα η ηγεσία του ΤΕΕ – τις «καλές υπηρεσίες» του στην κυβέρνηση και ειδικότερα στο ΥΠΕΚΑ, με το οποίο άλλωστε έχει «ανοίξει» και αρκετές προσοδοφόρες «μπίζνες», όπως τα σεμινάρια πιστοποίησης του ΚΕΝΑΚ, η πώληση του λογισμικού του κλπ. Αλλά στο θέμα της αντιδημοκρατικής κατρακύλας της ηγεσίας του ΤΕΕ και επειδή τα κρούσματα πληθαίνουν με ρυθμούς χιονοστιβάδας, θα αναφερθούμε αναλυτικά σε ξεχωριστό δημοσίευμα σε επόμενο τεύχος.