ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ

Τ.Ε.Ε.: ΣΤΟΝ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΜΠΟΛΩΝΙΑ...

Το τελευταίο διάστημα, οι ενδείξεις ότι «κάτι παίζεται» σχετικά με τα θέματα της Παιδείας και των επαγγελματικών δικαιωμάτων έχουν πυκνώσει επικίνδυνα. Στο σημερινό μας μίνι-αφιέρωμα, σταχυολογούμε μερικές από αυτές – τις πιο χαρακτηριστικές – και επισημαίνουμε την ανάγκη για επαγρύπνηση και αγωνιστική ετοιμότητα, από πλευράς εργαζόμενων μηχανικών... 

Τα διπλώματα-master και οι παγίδες τους...

Ξεκινάμε τη σημερινή μας «περιήγηση» από την περίφημη συζήτηση για τη σχέση του διπλώματος των ελληνικών πολυτεχνείων με τα master της αλλοδαπής. Είναι σαφές ότι η ηγεσία του ΤΕΕ επικαλείται μια υπαρκτή και κατάφωρη αδικία σε βάρος των πρώτων: πρόκειται για την άνιση μεταχείριση (μισθολογικά, μοριοδοτικά κλπ.) των τίτλων σπουδών των ελληνικών πολυτεχνείων, έναντι τίτλων master της αλλοδαπής. Όμως, εδώ αρχίζει το «δούλεμα» και είναι και χοντρό: αν η ηγεσία του ΤΕΕ ήθελε πραγματικά να αντιμετωπίσει το πρόβλημα που επικαλείται, θα έκανε, απλώς, λόγο για εξομοίωση μισθολογικά και μοριοδοτικά των ελληνικών διπλωμάτων με εκείνα του εξωτερικού που αντιστοιχούν σε ίσο χρόνο σπουδών, δηλ. 5 έτη. Όμως, «πονηρά» η ηγεσία του ΤΕΕ δε μιλά γι αυτό, αλλά κάνει λόγο για «αναγνώριση των διπλωμάτων των ελληνικών πολυτεχνείων ως master», κάτι που είναι εντελώς διαφορετικό. Και δεν πρόκειται καθόλου, δυστυχώς, για παιχνίδι λέξεων. Η «αναγνώριση ως master» αποτελεί de facto αναγνώριση των πτυχίων των 3ετών και των 4ετών σπουδών ως bachelor και, επομένως, αναγνώριση του ότι τους ανήκουν πλήρη επαγγελματικά δικαιώματα, μιας και παντού όπου έχει γίνει αποδεκτή η διάσπαση σε δύο κύκλους σπουδών, τα επαγγελματικά δικαιώματα αποδίδονται στον πρώτο κύκλο, στο βασικό πτυχίο δηλαδή. Δεν είναι τυχαία, άλλωστε, η «προθυμία» με την οποία κύκλοι της κυβέρνησης (όπως και παλιότερα επί ΠΑΣΟΚ) σπεύδουν να υιοθετήσουν το «αίτημα» και να υποσχεθούν την άμεση ή σε μικρό βάθος χρόνου, ικανοποίησή του. Φυσικά, κάτι τέτοιο θα αποτελέσει την απαρχή της πλήρους αποσύνδεσης των επαγγελματικών δικαιωμάτων από τα πτυχία (βλέπε και το σχόλιο παρακάτω), μέσα από τη μεθοδολογία των εξετάσεων για την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Το να μιλά κανείς, λοιπόν, όπως η ηγεσία του ΤΕΕ, για δήθεν «υπεράσπιση» της αξίας του διπλώματος του Μηχανικού μέσω του αιτήματος για την αναγνώρισή του ως Master, αποτελεί, στην πιο καλή εκδοχή, επικίνδυνη αυταπάτη και στη χειρότερη, απροκάλυπτη κοροιδία. Οι εργαζόμενοι μηχανικοί δε θα «τσιμπήσουν»... 

Μέλη του ΤΕΕ από το «παράθυρο», οι πτυχιούχοι ΤΕΙ;

Με το «νέο σύστημα υπολογισμού αμοιβών» (στην ουσία Δούρειο Ίππο για την κατάργησή τους, αλλά σ’αυτό θα επανέλθουμε σε επόμενο τεύχος) που εφαρμόζει το ΤΕΕ, είναι γνωστό ότι υποχρεώνει, πλέον, και φυσικά πρόσωπα που είναι Πτυχιούχοι ΤΕ και ασκούν ελεύθερο επάγγελμα, να εγγράφονται στο Μητρώο Τεχνικών Επωνυμιών του. Επιπλέον, πρόσφατα η ΔΕ αποφάσισε (η «Πανεπιστημονική» μειοψήφησε) η συνδρομή των 55 € να είναι ετήσια από εφάπαξ και να αποστέλλεται το Ενημερωτικό Δελτίο και σε αυτά τα πρόσωπα. Στην ίδια συνεδρίαση, η ΔΕ συζήτησε (χωρίς ακόμα να έχει αποφασίσει οριστικά) το ενδεχόμενο εγγραφής των Πτυχιούχων ΤΕ Πληροφορικής στο e-TEE (δηλ. στο Τμήμα Πληροφορικής που ίδρυσε πρόσφατα), υποτίθεται σε ξεχωριστό μητρώο από τους Διπλωματούχους.

Για να τριτώσει το «κακό», εντελώς πρόσφατα δόθηκε στη δημοσιότητα ένα κατάπτυστο πόρισμα Ομάδας Εργασίας του ΤΕΕ/Τμήματος Κεντρικής Μακ/νίας το οποίο, ούτε λίγο-ούτε πολύ προτείνει τα εξής καταπληκτικά: (α) την εγγραφή στο ΤΕΕ ως μελών «γ’ επιπέδου» τόσο των πτυχιούχων ΤΕ, όσο και των αποφοίτων των 3ετών Bachelor της αλλοδαπής, (β) τη διάσπαση των διπλωματούχων μηχανικών σε «β’ επίπεδο» (οι απόφοιτοι των πολυτεχνικών σχολών μέχρι την επιτυχία τους σε επαγγελματικές εξετάσεις και «α’ επίπεδο» (οι έχοντες επιτύχει στις εξετάσεις αυτές). Τα μέλη «β» και «γ» επιπέδου θα έχουν ελάχιστα δικαιώματα, στην ουσία θα μπορούν μόνο να εργάζονται ως υπάλληλοι υπό την επίβλεψη κάποιου μηχανικού «α» επιπέδου και θα έχουν δικαίωμα να δώσουν τις περιβόητες επαγγελματικές εξετάσεις μετά από 4 και 8 έτη αντίστοιχα, από την εγγραφή τους στο ΤΕΕ, εξετάσεις τις οποίες θα μπορούν να δώσουν μόνο δύο φορές (!!!) στη διάρκεια της σταδιοδρομίας τους. Εννοείται, η κατηγοριοποίηση αυτή συνεπάγεται σωρεία περιορισμών στα δικαιώματα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι, ενώ τα όργανα του ΤΕΕ προτείνεται να απαρτίζονται και από τις τρεις κατηγορίες μελών, με ποσοστώσεις.

Επειδή όλα αυτά είναι και πολύ σοβαρά και δεν είναι διόλου η πρώτη φορά που έρχονται στο προσκήνιο τέτοια «σχέδια», ιδιαίτερα στη σημερινή συγκυρία που συμπίπτει με την γενίκευση της εφαρμογής και στη χώρα μας της ντιρεκτίβας-οδοστρωτήρα 36/2005 της ΕΕ, για τις ακαδημαϊκές και επαγγελματικές ισοτιμίες, είναι ανάγκη για τη μέγιστη επαγρύπνηση και ετοιμότητα. Δεν έχουμε αυταπάτες για τις θέσεις της ηγεσίας του ΤΕΕ. Έχει αποδείξει την προσήλωσή της, στις κατευθύνσεις της ΕΕ. Σήμερα, επιλέγει μια τακτική «σαλαμωτής» διεύρυνσης του ΤΕΕ με «οιονεί μέλη» με πτυχία 3 και 4 ετών σε τρόπο ώστε, στη συνέχεια, να «εκβιάσει» μια «λύση πολλών ταχυτήτων» ως δήθεν «ασπίδα» των διπλωματούχων απέναντι στην πλήρη εξομοίωση. Αλλά αυτό ακριβώς το μοντέλο, του ΤΕΕ «πολλών βαθμίδων» είναι στον πυρήνα της κοινοτικής πολιτικής, της αποσύνδεσης των ακαδημαϊκών τίτλων από τα επαγγελματικά δικαιώματα και εδώ, πλέον, πέφτουν οι μάσκες της δήθεν αντιπαράθεσης που ισχυρίζεται ότι ασκεί η ηγεσία του ΤΕΕ με την κατεύθυνση αυτή.

Η συνέχεια, όπως πάντα, στους δρόμους των αγώνων...