ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ
Να ανατραπεί η πολιτική της ΕΕ για την «Απελευθέρωση» του Επαγγέλματος του Μηχανικού σε όφελος του μεγάλου κεφαλαίου
Το σχέδιο της Κυβέρνησης για την προώθηση της «απελευθέρωσης» του επαγγέλματος του Μηχανικού δεν είναι καινούργιο. Έχει στόχο την επιτάχυνση της διαδικασίας συγκέντρωσης της παραγωγής έργων και μελετών στα χέρια μια μικρής χούφτας μονοπωλίων σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της ΕΕ. Το Μνημόνιο, η τρόικα και η κρίση που εμφανίζονται ως αιτίες, είναι απλά η πρόφαση. Ο ίδιος ο Πρωθυπουργός απερίφραστα δήλωσε πως η «απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων ήταν προεκλογική δέσμευση του ΠΑΣΟΚ», ενώ οι ίδιες δεσμεύσεις αποτυπώθηκαν σχεδόν πανομοιότυπα και στο πρόγραμμα της ΝΔ. Στην πραγματικότητα, η «απελευθέρωση» του επαγγέλματος του Μηχανικού είναι μια διαδικασία που ξεκίνησε ήδη από το 1989 με μια σειρά από ευρωπαϊκές οδηγίες (οδηγία 89/48, 2005/36, Μπολκενστάιν, Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Προσόντων), ενώ, στην ίδια κατεύθυνση κινήθηκε και το σύνολο της νομοθεσίας για την παραγωγή δημοσίων έργων και μελετών, αλλά και η διαδικασία της Μπολόνια, με την αποσύνδεση πτυχίου-επαγγέλματος και τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στις εργασιακές σχέσεις.
Ποιος κερδίζει από την «απελευθέρωση»;
Υπάρχει ήδη πλούσια πείρα απ’ τις συνέπειες τις «απελευθέρωσης»:
· Οδηγεί στη συγκέντρωση της παραγωγής μελετών και έργων στα χέρια μονοπωλίων του κλάδου των κατασκευών και έχει ως αποτέλεσμα την τεράστια αύξηση του κόστους τους για το λαό με την όποια «εξοικονόμηση» να καταλήγει στις τσέπες των μονοπωλίων. Τα έργα ιεραρχούνται και κατασκευάζονται εκεί και στο βαθμό που αυτό μεγιστοποιεί την κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων και όχι με γνώμονα τις λαϊκές ανάγκες…
· Συμβαδίζει με τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις και τους «οιονεί μισθωτούς» με ΔΠΥ και οδηγεί στην προλεταριοποίηση μιας μεγάλης μάζας μηχανικών που θα εργάζονται πλέον ως μισθωτοί με άθλιους όρους εργασίας, οδηγώντας έτσι τις απολαβές των εργαζόμενων μηχανικών, μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων σε ακόμα χαμηλότερα επίπεδα.
Οι εργαζόμενοι μηχανικοί βγαίνουν χαμένοι από την προώθηση της πολιτικής της απελευθέρωσης. Εξαναγκάζονται να πωλούν την εργατική τους δύναμη με ολοένα και χειρότερους όρους, ενώ η συγκέντρωση της παραγωγής έχει ως προαπαιτούμενο την καταστροφή χιλιάδων αυτοαπασχολούμενων μηχανικών. Εξίσου χαμένα βγαίνουν τα λαϊκά στρώματα που πληρώνουν τη γιγάντωση του κόστους των τεχνικών έργων, αλλά και την ευθυγράμμιση των προτεραιοτήτων των τεχνικών έργων με τις ανάγκες των κατασκευαστικών ομίλων. Η κυβέρνηση υποκρίνεται ότι ενδιαφέρεται για την προστασία του λαϊκού εισοδήματος ενώ την ίδια στιγμή ενισχύει τα καρτέλ των δομικών υλικών, του σιδήρου και του τσιμέντου, τους μονοπωλιακούς ομίλους στις κατασκευές, στις τράπεζες, σε κάθε τομέα της οικονομίας.
Το ΤΕΕ στο ρόλο του πλασιέ της «απελευθέρωσης»
Ο σημερινός ρόλος της ηγεσίας του ΤΕΕ στην κατάργηση των κατώτατων αμοιβών αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της δράσης του ΤΕΕ ως μοχλού προώθησης της αντιλαϊκής πολιτικής σε όλα τα μέτωπα της «απελευθέρωσης». Η κυβέρνηση προτείνει στην ουσία το σύστημα που εφαρμόζει ήδη το ΤΕΕ με νομιμοποίηση της ελεύθερης διαπραγμάτευσης που ως σήμερα γινόταν «άτυπα», κάτι που θα οδηγήσει σε ασφυξία την πλειοψηφία των αυτοαπασχολούμενων και μικρών επαγγελματιών μηχανικών. Έτσι εξηγείται και η σπουδή της ηγεσίας του ΤΕΕ να αποδεχθεί το κυβερνητικό σχέδιο ως βάση για συζήτηση και «διαπραγμάτευση»: στην πράξη, έχει ήδη συμφωνήσει από τα πριν και οι «κινητοποιήσεις»-μαϊμού που εξήγγειλε είναι για τα μάτια του κόσμου.
Ο δρόμος της λαϊκής αντεπίθεσης
Η παραπέρα προώθηση της απελευθέρωσης είναι βέβαιο ότι θα χειροτερεύσει ακόμα περισσότερο την κατάσταση, τόσο για τους εργαζόμενους του κλάδου, όσο και τα λαϊκά στρώματα γενικότερα. Και γι’ αυτό είμαστε αντίθετοι και θα παλέψουμε να μην προχωρήσουν οι νέες αντιδραστικές ρυθμίσεις που προετοιμάζονται, στα έργα, τις μελέτες, τις αμοιβές, τα επαγγελματικά δικαιώματα. Δε θα παραιτηθούμε από το αυτονόητο δικαίωμα – ανάγκη του αυτοαπασχολούμενου να ζει αξιοπρεπώς από τη δουλειά του. Η ικανοποίηση αυτής της απαίτησης δεν είναι μόνο θέμα των αμοιβών αλλά συνδέεται άμεσα και με την πάλη ενάντια στη φοροεπιδρομή, με την πάλη ενάντια στην κατεδάφιση του ασφαλιστικού κ.ά.
Ωστόσο, είναι αυταπάτη να πιστεύει κανείς ότι τα ερείπια του προστατευτισμού που έχουν απομείνει μπορούν να ανακόψουν τη δράση των νόμων της καπιταλιστικής οικονομίας. Στα πλαίσια του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, η πορεία συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης της παραγωγής και του κεφαλαίου, η μονοπώληση και του κλάδου των κατασκευών είναι αντικειμενική διαδικασία. Η μοναδική διέξοδος προοπτικής βρίσκεται στη ένταξη του αγώνα ενάντια στην πολιτική της ΕΕ για την «απελευθέρωση» στην πάλη για τη συνολική ανατροπή της πολιτικής του ευρωμονόδρομου και τη διεκδίκηση ενός άλλου ριζικά διαφορετικού δρόμου ανάπτυξης, με κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής και λειτουργία τους με κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο, και βέβαια με την αποδέσμευση της χώρας από τις δεσμεύσεις της ΕΕ, του ΔΝΤ και των άλλων ιμπεριαλιστικών οργανισμών (ΝΑΤΟ κ.λπ.). Σε αυτή την πορεία και με αυτόν τον προσανατολισμό, καλούμε τους εργαζόμενους μηχανικούς να αγωνιστούν, μαζί με την ΠΑΣΕΒΕ, το ΠΑΜΕ και την «Πανεπιστημονική», για τη λαϊκή αντεπίθεση και την ελπιδοφόρα προοπτική.
Ανατροπή του νομοσχεδίου για την Απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων!
Ανατροπή της πολιτικής της ΕΕ για την «Απελευθέρωση» των επαγγελμάτων σε όφελος του μεγάλου κεφαλαίου!
ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΨΗΦΙΣΗΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ «ΚΛΕΙΣΤΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ,
Πέμπτη 17.2 18.00 Στη Βουλή!
ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΟΥ ΠΑΜΕ,
Τετάρτη 23.2 11.00 στην Ομόνοια!