ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΕΕ Νο.2152 της 28-5-2001
Ενημερωτικό Δελτίο 2001	Τεύχος 2151	Τεύχος 2153

Η ΠΡΟΜΕΛΕΤΗΜΕΝΗ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗ ΤΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΤΑΜΕΙΩΝ

Βασικός σκοπός της Κυβέρνησης του κ. Σημίτη είναι να περάσει η Κοινωνική Ασφάλιση στα χέρια Ιδιωτικών Ασφαλιστικών Εταιρειών και επειδή αυτό δεν είναι εύκολο να γίνει μια κι έξω προσπαθεί να το πετύχει με κλιμάκωση της επίθεσής της σε φάσεις.

Πρώτη φάση κατάφερε και πέρασε με τη λεγόμενη μέθοδο του Κοινωνικού Διαλόγου, το νόμο για την κατάργηση των εργασιακών σχέσεων που ίσχυαν μέχρι την ψήφιση του σχετικού Νόμου.

Ο νόμος δεν θα περνούσε αν οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ έλεγαν ΟΧΙ στο στημένο διάλογο. Δεύτερη φάση. Μείωση των συντάξεων σχεδόν στο μισό, αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης και των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων, απαλλαγή της εργοδοσίας από την υποχρέωση καταβολής ασφαλιστικών εισφορών για τον εργαζόμενο, κατάργηση της θεσμοθετημένης υποχρέωσης του Δημοσίου στην Κοινωνική Ασφάλιση, μπαχαλοποίηση των Ασφαλιστικών Ταμείων μέσω των ενοποιήσεών τους, και μη καταβολή των οφειλομένων στα Ασφαλιστικά Ταμεία από το Κράτος τα οποία τους πήρε με βάση τον Ν. 1611/1950 και φυσικά να μην καταβάλει ούτε η εργοδοσία αυτά που οφείλει στους ασφαλιστικούς οργανισμούς των εργαζομένων. Τρίτη φάση. Μόλις πετύχει η Δεύτερη φάση, έστω και κατά πάρα πολύ μεγάλο ποσοστό, το πέρασμα του κλάδου Υγείας και Περίθαλψης της Κοινωνικής Ασφάλισης κατεδαφίζεται εύκολα και περνά άνετα στα χέρια των Ιδιωτικών Ασφαλιστικών Εταιρειών.

Βεβαίως, κατά τη διάρκεια των τελευταίων είκοσι χρόνων δεν έγινε καμιά προσπάθεια για την εξουδετέρωση των λειτουργικών προβλημάτων των Ασφαλιστικών Ταμείων που είχαν συσσωρευθεί ούτε μηχανοργανώθηκαν ώστε να μην είναι δυνατή η εισφοροαποφυγή, η αξιοποίηση της Ακίνητης Περιουσίας του και η παραμονή των αποθεματικών τους μακριά από τον τζόγο των χρηματιστηρίων.

Οι διπλωματούχοι Μηχανικοί θυμούνται το πάγωμα πίστωσης για την αγορά Η/Υ με σκοπό τη μηχανογράφηση του ΤΣΜΕΔΕ. Αυτά που οφείλουν Κράτος και Εργοδοσία στα Ασφαλιστικά Ταμεία ανέρχονται σε αστρονομικά ποσά (άνω των 25 τρισ.) και ο πιο αδαής περί τα ασφαλιστικά καταλαβαίνει πως αν επιστρέψουν στους Ασφαλιστικούς φορείς τα οφειλόμενα παύει να έχει νόημα ο διάλογος για τον οποίο κόπτεται η κυβέρνηση.

Συμπέρασμα: Άρνηση σε διαλόγους-μαϊμού.
Η Πανεπιστημονική εδώ και χρόνια γράφει στη σελίδα της για τη θύελλα που θα αντιμετωπίσουν τα Ασφαλιστικά Ταμεία με βάση τις συμφωνίες του Μάαστριχτ και της Λευκής Βίβλου. Ξανά δημοσιεύουμε πιο κάτω σημείωμά μας από το 1728/21-9-1992 Ενημ. Δελτίο με τίτλο «Για τα Ασφαλιστικά Ταμεία».

Για τα ασφαλιστικά Ταμεία

Όταν θα δημοσιευθούν αυτές οι γραμμές μπορεί να έχει ψηφισθεί ο νόμος για τα ασφαλιστικά Ταμεία με κάποιες τροποποιήσεις από την κυβερνητική πλειοψηφία, μπορεί όμως η κυβέρνηση να το έχει αποσύρει, μετά τις έντονες αντιδράσεις των ενδιαφερομένων.

Ανεξάρτητα από το τι θα γίνει μπορούμε να πούμε μερικά πράγματα για τα Ασφαλιστικά Ταμεία. Ο βασικός στόχος του νομοσχεδίου είναι ο περιορισμός της αυτοτέλειας των Ταμείων, η κατακόρυφη αύξηση των εισφορών, η μείωση των συντάξεων και στο βάθος όλων αυτών το πέρασμα σιγά-σιγά της κοινωνικής ασφάλισης στα χέρια ιδιωτών.

Όλα αυτά είναι το αποτέλεσμα των επιταγών των συμφωνιών του Μάαστριχτ. Το πρόσχημα για την έφοδο κατά των Ταμείων την έδωσε η κακή κατάσταση στην οποία είναι ο μεγαλύτερος ασφαλιστικός φορέας της χώρας, δηλαδή το ΙΚΑ. Κανείς ασφαλισμένος δεν έχει την παραμικρή ευθύνη για τα χάλια του ΙΚΑ κ.λπ.

Και όμως η ευθύνη αποδόθηκε σ' αυτούς.
Μας λένε ότι υπάρχει μεγάλος αριθμός συνταξιούχων. Δηλαδή προτείνουν τη μείωση του μέσου όρου ζωής. Η κακή κατάσταση του ΙΚΑ κ.λπ., οφείλεται αποκλειστικά στην κακή διαχείρισή τους και την ευθύνη την έχουν οι εκάστοτε υπουργοί Κοινωνικών Υπηρεσιών, οι οποίοι προίστανται των Ασφαλιστικών Ταμείων. Η σύγκριση με τα Ασφαλιστικά Ταμεία που δεν είναι προβληματικά, δίνει αποστομωτική απάντηση. Αν γίνει μια σύγκριση σε διοικητικό προσωπικό, δυνατότητα διορισμών, έξοδα διοίκησης, μηχανογράφησης κ.λπ. τότε θα βλέπαμε πως δε στέκεται τίποτα από τη φιλοσοφία του νομοσχεδίου. Ο καθένας καταλαβαίνει ότι ο κόμπος για τη γενική οικονομική κατάσταση του τόπου είναι αυτό που λέμε προς τα πού πάει η οικονομική ανάπτυξή του. Όποιος γνωρίζει μια χώρα που ξεπούλησε τις κερδοφόρες δημόσιες επιχειρήσεις της και ανέβηκε το βιοτικό της επίπεδο, ας μας την πει για να την πάρουμε σαν υπόδειγμα.

Σημ. Ο δαίμων του Τυπογραφείου
Ο τίτλος του σημειώματός μας στο 2150/14-5-01 Ενημ. Δελτίο «Η αντεπίθεση των εργαζομένων κατά της κατεδάφισης της κοινωνικής ασφάλισης» έγινε «Η αντιμετώπιση κτλ».