2. Η αιματοβαμμένη έξοδος του Πάσχα

Το αυτοκίνητο έλυσε φυσικά προβλήματα αλλά η απόκτηση ενός Ι.Χ. ήταν και είναι μέσο κοινωνικής προβολής και επιβολής. Μια φορά κι έναν καιρό σκοπός ήταν η απόκτηση ενός μεταχειρισμένου Ι.Χ., σήμερα ενός πολυτελούς αυτοκινήτου. Η νοοτροπία αυτή καλλιεργήθηκε έντεχνα από τις αυτοκινητοβιομηχανίες οι οποίες κατάφεραν και εκτόπισαν ή περιόρισαν τους τροχιοδρόμους και σιδηροδρόμους σ' όλες σχεδόν τις χώρες μ' έναν μακροχρόνιο βρώμικο πόλεμο.

Η αλματώδης αύξηση των κυκλοφορούντων Ι.Χ. οχημάτων, σε συνδυασμό με τον τριπλασιασμό του επιτρεπόμενου ύψους των οικοδομών σ' όλες τις πόλεις της χώρας, έφεραν το γνωστό σ' όλα τα αστικά κέντρα, κυκλοφοριακό χάρος με πρώτη την Αθήνα, εμπλουτισμένο με καυσαέριο υψηλών προδιαγραφών.

Το κακό συνεχίζεται γιατί ο αριθμός των εισαγομένων Ι.Χ. συνεχώς αυξάνει και το πλάτος των οδών των νεοεντασσομένων περιοχών στο Σχέδιο Πόλης είναι αυτό που είχαν οι οικισμοί πριν ανακαλυφθούν τα αυτοκίνητα. Καιρός είναι να γίνει ο επαναπροσδιορισμός των δεδομένων για το αυτοκίνητο και κυρίως το Ι.Χ. Το ΤΕΕ μπορεί να ξεκινήσει αυτόν τον διάλογο. Οι αυτοκινητοβιομηχανίες καλύπτουν μαζί με τα συναφή επαγγέλματα το 20% περίπου της οικονομικής δραστηριότητας των χωρών που ανήκουν και έχουν κάθε λόγο να είναι η ζωή μας πλήρως εξαρτημένη από το Ι.Χ. και γενικά το αυτοκίνητο.

Πολλές οι διαστάσεις του προβλήματος αλλά όλα τα δυσάρεστα ξεκινούν από τη λεγόμενη ανταγωνιστικότητα των προϊόντων που οδήγησε την ανθρωπότητα σε δύο παγκοσμίους πολέμους και σε πλήθος τοπικών, και για αυτούς που ζουν απ' αυτούς οι εκατόμβες των τροχαίων ατυχημάτων είναι μια αστεία υπόθεση.