Πανελλήνιος Σύλλογος Διπλωματούχων
Μηχανολόγων - Ηλεκτρολόγων (ΠΣΔΜ-Η)
ΕΚΛΟΓΕΣ ΚΥΡΙΑΚΗ 7-5-2006
Ψηφοδέλτιο Πανεπιστημονικής
Υποψήφιοι για το Δ.Σ.
| ΓΑΡΑΝΤΖΙΩΤΗΣ | Κων/νος | ΠΡΕΒΕΖΑ |
| ΖΕΠΑΤΟΣ | Χαράλαμπος (Χάρης) | ΣΥΡΟΣ |
| ΖΩΚΑΣ | Νικόλαος | ΘΕΣ/ΚΗ |
| ΛΑΪΝΑΣ | Δημήτριος | ΑΛΕΞ/ΠΟΛΗ |
| ΛΙΟΓΚΑΣ | Βασίλειος | ΚΑΒΑΛΑ |
| ΛΙΟΝΗΣ | Γρηγόριος | ΑΘΗΝΑ |
| ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΥ | Αικατερίνη (Κάτια) | ΑΘΗΝΑ |
| ΝΤΟΥΡΟΣ | Ιωάννης | ΑΘΗΝΑ |
| ΞΥΛΟΥΡΗΣ | Κων/νος | ΗΡΑΚΛΕΙΟ |
| ΠΑΛΑΒΟΣ | Παναγιώτης | ΑΘΗΝΑ |
| ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ | Ευριπίδης | ΑΘΗΝΑ |
| ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ | Μιχαήλ | ΑΘΗΝΑ |
| ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ | Γεράσιμος (Μάκης) | ΑΘΗΝΑ |
| ΠΑΠΑΝΙΚΗΤΑΣ | Ανδρέας | ΠΑΤΡΑ |
| ΠΑΠΑΧΑΤΖΗΣ | Νικόλαος | ΛΑΡΙΣΑ |
| ΠΕΤΡΟΥ | Δημήτριος | ΒΟΛΟΣ |
| ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ | Χαράλαμπος | ΘΕΣ/ΚΗ |
| ΣΤΟΛΤΙΔΗΣ | Λεωνίδας | ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑ |
| ΣΤΡΟΥΖΑΣ | Ιωάννης | ΑΘΗΝΑ |
| ΤΣΙΛΙΓΚΙΡΙΔΗΣ | Γεώργιος | ΘΕΣ/ΚΗ |
| ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ | Χαράλαμπος | ΑΘΗΝΑ |
| ΧΑΡΗ | Φωτεινή (Φωφώ) | ΑΘΗΝΑ |
Υποψήφιοι για την Ε.Ε
| ΓΕΩΡΓΙΛΑΚΗΣ | Εμμανουήλ | ΑΘΗΝΑ |
| ΓΟΥΝΑΡΗΣ | Απόστολος | ΑΓΡΙΝΙΟ |
| ΘΑΝΟΣ | Γεώργιος | ΛΑΡΙΣΑ |
| ΚΟΥΡΣΑΡΗΣ | Παύλος | ΚΕΡΚΥΡΑ |
| ΚΥΡΙΑΚΟΥ | Ευάγγελός | ΑΘΗΝΑ |
| ΠΑΠΑΡΗΓΑΣ | Δημήτριος | ΑΘΗΝΑ |
| ΣΤΡΑΤΗΣ | Γεώργιος | ΧΑΝΙΑ |
| ΤΖΙΜΑΣ | Χαράλαμπος | ΑΘΗΝΑ |
| ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΙΔΗΣ | Λουκάς | ΑΘΗΝΑ |
|
Οι ανοιχτοί εχθροί και οι
"ανεξάρτητοι" "φίλοι"...
Είναι γεγονός ότι η πλειοψηφία των
συναδέλφων μηχανικών είναι, με το δίκιο της
"ψυλλιασμένη": κάτι το νομοσχέδιο για το
ασφαλιστικό, κάτι οι νόμοι για τα έργα, κάτι το
χάλι των εργασιακών σχέσεων, κάτι οι χιλιάδες
απολύσεις, η εργασιακή ανασφάλεια, το φάσμα
της ανεργίας, όλα αυτά έχουν για τα καλά
θρυμματίσει την ειδυλλιακή εικόνα που
προσπαθούσαν επιμελώς να φτιάξουν τα
"εξαπτέρυγα" των μονοπωλιακών ομίλων και οι
κολλαούζοι τους στο ΤΕΕ και τους Συλλόγους,
περί δήθεν "ρετιρέ", υψηλών αμοιβών, χρυσής
εποχής των Ολυμπιακών έργων κλπ. Ο καθένας
πια, βλέπει όλο και πιο καθαρά ότι ο ρόλος των
παρατάξεων των δύο "μονομάχων" του
δικομματισμού (σε όλες τους τις "παραλλαγές",
επίσημες και "αντάρτικες") δεν είναι άλλος από
την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των
μεγαλοκαπιταλιστών μηχανικών, των στελεχών
ων μονοπωλιακών ομίλων, η προώθηση της
πολιτικής των αναδιαρθρώσεων. Και η
διαπίστωση αυτή γεννά, όπως είναι επόμενο,
τεράστια αγανάκτηση.
Στο έδαφος της αγανάκτησης αυτής, της
εύλογης ανησυχίας για το μέλλον, εμφανίζονται
και οι διάφοροι αυτόκλητοι "σωτήρες": εκείνοι
που διαλαλούν πως δήθεν το πρόβλημα είναι ο
...κομματισμός, που δεν αφήνει τους μηχανικούς
να ασχοληθούν με το πραγματικά τους
συμφέροντα, δηλ. την κατοχύρωση των
επαγγελματικών δικαιωμάτων του κλάδου. Οι
"ανεξάρτητοι" σωτήρες, από την άλλη,
υπόσχονται ότι θα ...αφοσιωθούν στο ύψιστο
αυτό καθήκον, απερίσπαστοι από κομματικές
δεσμεύσεις και θα πετύχουν το επιθυμητό: την
ευημερία του κλάδου, σε βάρος των υπολοίπων.
Πάντα, βέβαια, υπάρχουν και "επιχειρήματα": η
"ασφάλεια" του κοινού, η επιστημονική "μας"
επάρκεια έναντι των "άσχετων" του δίπλα
κλάδου και πάει λέγοντας. Και η μέθοδος,
αλάνθαστη: έρποντας, γλύφοντας και... ας μην το
πούμε, όλοι καταλαβαίνουν τι εννοείται εδώ...
Η αλήθεια, βέβαια είναι πολύ διαφορετική και
δε "συμφέρει" καθόλου τους δήθεν
"ανεξάρτητους φίλους" των μηχανικών.
Πρώτον, ο βασικός κίνδυνος για τους
αυταπασχολούμενους και μικρούς επαγγελματίες
δεν είναι τα δικαιώματα των ομοίων τους του
διπλανού κλάδου, αλλά η βίαιη επίθεση που
δέχονται όλοι από τα μονοπώλια - ας
θυμηθούμε το σχέδιο ΠΔ για το ΜΗΚΙΕ, τους
νόμους για τις μελέτες και τις αναθέσεις των δημ.
έργων. Βέβαια, οι ανεξάρτητοι "φίλοι" μας είναι
έτοιμοι να αποδεχτούν τα πιο αντιδραστικά
νομοσχέδια, φτάνει να κάνουν τα "καλά παιδιά"
στα υπουργεία, με αντάλλαγμα κάποια
μικροεύνοια "για το καλό του κλάδου" που δε θα
αφορά, στην πραγματικότητα, παρά μια φούχτα
μεγαλομηχανικούς.
Δεύτερον, η συζήτηση για το
ποιός έχει το δικαίωμα της "υπογραφής" στο
σημερινό καθεστώς, ισοδυναμεί με το κουίζ:
ποιός θα πάει πρώτος στη φυλακή! Οι επιλογές
των νυν και τέως κυβερνητών για μετακύλιση
της τεχνικής ευθύνης στο μηχανικό, η απουσία ή
οι ανεπάρκειες των προδιαγραφών, η
υποβάθμιση των δημόσιων ελεγκτικών αρχών
(πολεοδομίες, δ/νσεις βιομηχανίας κλπ.) ωθούν
προς την πλήρη ασυδοσία, από την οποία μόνοι
κερδισμένοι θα είναι - ποιοι άλλοι? - οι ιδιωτικοί
μονοπωλιακοί όμιλοι.
Τρίτον, αν τους
πιστέψουμε, θα κοντέψουμε να ξεχάσουμε ότι σε
λίγο η ΕΕ θα καταργήσει πλήρως κάθε έννοια
επαγγελματικού δικαιώματος, προωθώντας την
πολιτική της απελευθέρωσης των "κλειστών"
επαγγελμάτων. Αλλά, αν κρίνουμε από τις θέσεις
τους (έ, κύριοι της Ενωτικής Κίνησης ΧΜ, ή της
Ανεξ. Κίνησης Μ-Η-Ν?), οι άνθρωποι
υπερθεματίζουν! Ας γράφονται, λένε, οι
απόφοιτοι 3ετούς κύκλου στο ΤΕΕ κι ας γίνουν
σκληρές και "επαγγελματικές" οι εξετάσεις.
Καμαρώστε "φίλους" των μηχανικών! Είναι
αυτοί που δίνουν μαθήματα νομιμοφροσύνης
στην εκάστοτε γαλαζοπράσινη κυβέρνηση, για
να παίρνουν δουλειές για τα γραφεία τους και τα
γραφεία των πελατών τους... Οι μισθωτοί και οι
αυταπασχολούμενοι, τι δουλειά έχουν με όλα
αυτά? ¨Όση ο φάντης με το ρετσινόλαδο,
προφανώς...
|
