ΤΑ ΤΥΜΠΑΝΑ ΤΟΥ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΧΤΥΠΟΥΝ ΞΑΝΑ: ΩΡΑ
ΕΥΘΥΝΗΣ ΚΑΙ ΕΠΑΓΡΥΠΝΗΣΗΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ!
Έστω και με καθυστέρηση, η σελίδα της "Πανεπιστημονικής" αισθάνεται
την ανάγκη να ενώσει και τη δική της φωνή, με τις φωνές - που όλο και
πυκνώνουν - ενάντια στο νέο, σχεδιαζόμενο "τρομοχτύπημα" των ΗΠΑ στο λαό
του Ιράν και, γενικότερα, στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς στην περιοχή
μας και ευρύτερα. Η παραπέρα όξυνση - και μάλιστα παράλληλη, αν όχι και
ταυτόχρονη - της οικονομικής κρίσης στα ιμπεριαλιστικά κέντρα, η όξυνση
των αντιθέσεών τους για τη διεύρυνση των αγορών και των σφαιρών επιρροής,
για την κατοχύρωση και τον έλεγχο των οδών μεταφοράς των ενεργειακών και
άλλων πλουτοπαραγωγικών πηγών, είναι ολοφάνερο ότι αποτελούν τις βαθύτερες
αιτίες (και) αυτής της κρίσης με το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. Μιας κρίσης
που την παρακολουθούν οι λαοί με κομμένη την ανάσα, καθώς η ιμπεριαλιστική
επιθετικότητα προοιωνίζεται νέα πολεμικά δεινά για αυτούς και, φυσικά, νέα
εκτίναξη της κερδοφορίας του μονοπωλιακού κεφαλαίου.
Η επίσκεψη-αστραπή της Κοντολίζας Ράϊς στη χώρα μας, την Τρίτη 25/4/2006 ήταν, ασφαλώς, ενταγμένη στους
γενικότερους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς για την αποσταθεροποίηση και την αλλαγή συνόρων, ιδιαίτερα στην περιοχή
των Βαλκανίων. Τίποτε το καλό για τους λαούς δεν προμηνύει η επίσκεψη αυτή. Αντίθετα, είναι πολλοί οι λόγοι για να μην
εφησυχάζουν, να επαγρυπνούν. Οι αναφορές του γερακιού της Ουάσιγκτον στη "λύση" που προετοιμάζει το ΝΑΤΟ στο
Κόσσοβο, οι "προτάσεις" των ΗΠΑ για την ονομασία της FYROM, οι υποτιμητικές αναφορές στην υπερήφανη στάση του
κυπριακού λαού στο δημοψήφισμα για το σχέδιο Ανάν και οι διχοτομικές κραυγές για "Βόρεια Κύπρο", είναι από μόνες
τους αποκαλυπτικές για τα ιμπεριαλιστικά σχέδια που εγείρουν ανοιχτά θέμα αλλαγής συνόρων. Επιπλέον, η κα Ράϊς
απαίτησε τη στήριξη της χώρας - διπλωματική επί του παρόντος και γενικότερη, αν και όταν αποφασίσουν τα
ιμπεριαλιστικά αφεντικά - στη βρώμικη επιχείρηση κατά του λαού του Ιράν, ενώ δε δίστασε να κάνει ευθείες υποδείξεις -
εν μέσω κροκοδείλιων δακρύων για την ανάγκη "μείωσης της ενεργειακής εξάρτησης" - αξιώνοντας τη συρρίκνωση των
εισαγωγών ρωσικού φυσικού αερίου και την υποκατάστασή του από προμηθευτές αμερικανικών συμφερόντων...
Απέναντι στις αμερικανικές απαιτήσεις, η στάση της κυβέρνησης
δια των δηλώσεων της ΥΠΕΞ κ. Μπακογιάννη, ήταν η στάση της
αναμενόμενης εκ των προτέρων συμφωνίας και συμπόρευσης. Η ένοχη
σιωπή της στις προκλητικές και διχοτομικές αναφορές της κ. Ράϊς για
την Κύπρο, είναι ένα πολύ επικίνδυνο προηγούμενο. Οι ανέξοδες φραστικές
διαφοροποιήσεις, για τα μάτια του κόσμου, δε μπορούν να κρύψουν τη πλήρη
σύμπλευση της κυβέρνησης στο όργιο των εκβιαστικών πιέσεων που ασκούν
ΗΠΑ-ΕΕ στο Ιράν, είτε μέσα από τις δήθεν "διπλωματικές" πιέσεις στο
Συμβούλιο Ασφαλείας, είτε μέσω των "κινήτρων" που προσφέρει η ΕΕ στο
Ιράν για να παύσει το πυρηνικό του πρόγραμμα. Σε πρόσφατη τηλεφωνική
συνομιλία της με τον Ιρανό ΥΠΕΞ κ. Μοτακί, η κ. Μπακογιάννη ουσιαστικά
τον κάλεσε να αποδεχθεί τα δήθεν "κίνητρα" για να "αποκλιμακωθεί" η
κρίση, στηρίζοντας τον ιμπεριαλιστικό εκβιασμό. Την ίδια στιγμή,
ο ΥΕΘΑ κ. Μεϊμαράκης απερίφραστα δηλώνει ότι η χώρα "έχει αναλάβει
δεσμεύσεις έναντι των ‘φίλων και συμμάχων’ της" και θα τις τιμήσει,
πράγμα που επιβεβαιώνει για μια ακόμη φορά, ότι η βάση της Σούδας θα
χρησιμοποιεί εκ νέου σαν ορμητήριο των γερακιών του πολέμου - και πάλι
με την κυβερνητική συναίνεση, όπως και στην περίπτωση του Ιράκ. Η
κυβέρνηση της ΝΔ, όπως και η προκάτοχός της του ΠΑΣΟΚ, συζητά με τους
ιμπεριαλιστές παζαρεύοντας, για λογαριασμό των συμφερόντων της ντόπιας
πλουτοκρατίας, το "δωράκι" που θα λάβει η τελευταία ως μερίδιο από την
λεία, με αντίτιμο την ενεργό συμμετοχή της στα πολεμοκάπηλα ιμπεριαλιστικά
σχέδια. Από το παζάρι αυτό, μόνο νέα δεινά μπορούν να προκύψουν για τον
ελληνικό λαό, όπως και για τους λαούς της ευρύτερης περιοχής.
Καμία επανάπαυση! Καμιά εμπιστοσύνη στους κυβερνητικούς χειρισμούς,
ούτε στις δήθεν "φιλειρηνικές" κορώνες του ΠΑΣΟΚ, που σαν κυβέρνηση έκανε
τα ίδια και χειρότερα! Η αγωνιστική επαγρύπνηση και η ένταση της λαϊκής,
αντιϊμπεριαλιστικής δράσης είναι όσο ποτέ αναγκαία. Το παλλαϊκό αίτημα
να βγει η Ελλάδα έξω από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, να γυρίσουν
πίσω όλα τα ελληνικά στρατεύματα που βρίσκονται εκτός συνόρων συμμετέχοντας
στις ληστρικές ιμπεριαλιστικές επιδρομές, να κλείσει ΤΩΡΑ η βάση της Σούδας,
πρέπει να ακουστούν πιο δυνατά, πιο αποφασιστικά! Δεν υπάρχει άλλος δρόμος.
