ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΕΕ Νο.2530 της 30-03-2009
Ενημερωτικό Δελτίο 2009	Τεύχος 2529	Τεύχος 2531

«ΠΡΑΣΙΝΕΣ ΤΑΡΑΤΣΕΣ» ΚΑΙ ΠΡΑΣΙΝΑ ΑΛΟΓΑ...

 Στο προηγούμενο τεύχος του ΕΔ αναφερθήκαμε και πάλι στο θέμα της λεγόμενης «νομιμοποίησης» των ημιυπαίθριων χώρων, αναδεικνύοντας το γεγονός ότι πρόκειται για άλλο ένα μέτρο, καθαρά εισπρακτικού χαρακτήρα, που πλήττει άμεσα τα λαϊκά στρώματα και τους μικροϊδιοκτήτες, αφήνοντας στο απυρόβλητο τις πολιτικές ευθύνες των κομμάτων που κυβέρνησαν διαχρονικά, για τη στήριξη της καπιταλιστικής κερδοσκοπίας στον κλάδο των ιδιωτικών έργων και τη αποδιάρθρωση των δημόσιων ελεγκτικών μηχανισμών. Στο ίδιο εκείνο σημείωμα, καλούσαμε την ηγεσία του ΤΕΕ να καταδικάσει απερίφραστα τα κυβερνητικά σχέδια, αλλά και την πολιτική που τα γεννά και της οποίας αυτά είναι το φυσικό επακόλουθο, δηλαδή την πολιτική της εμπορευματοποίησης της γης. Αντί αυτού, διαβάσαμε μαζί με χιλιάδες άλλους πολίτες τα δημοσιεύματα στον Τύπο, στα οποία διαρρέει ως θέση της ηγεσίας του ΤΕΕ το να μελετηθεί η τυχόν «νομιμοποίηση» με αντιστάθμισμα τη λήψη «περιβαλλοντικών μέτρων» ή και άλλων μέτρων «ώστε να μην υπάρξει μια νέα γενιά αυθαιρέτων». Ως παράδειγμα τέτοιων μέτρων, διαβάσαμε π.χ. τη μετατροπή της ταράτσας σε «πράσινη», την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών συστημάτων κλπ., ενώ στη ΔΕ ήρθαν και προτάσεις μέτρων όπως η «νέα χωροθέτηση των πολεοδομιών», η προώθηση της «ηλεκτρονικής πολεοδομίας» και διάφορα άλλα παρόμοια.

Λαμπρά λοιπόν! Επιτέλους, μάθαμε γιατί έχουμε στην Ελλάδα περίπου 1.5 εκατομμύριο παράνομα κλεισμένους ημιυπαίθριους χώρους. Προφανώς, γιατί δεν υπήρχε σωστή χωροθέτηση των πολεοδομιών και δεν είχε εγκατασταθεί ένα ηλεκτρονικό σύστημα. Φαντάζεστε κάτι άλλο; Θεός φυλάξοι! Και, πλάι σ’αυτά, να και η ευαισθησία της ηγεσίας του ΤΕΕ για το περιβάλλον, μόνο που είναι με τα χρήματα άλλων και συγκεκριμένα των μικροιδιοκτητών. Ας μας πει η ηγεσία του ΤΕΕ ποια είναι η διαφορά από το να πληρώσει κανείς ένα απευθείας πρόστιμο στο κράτος (ούτε καν για «νομιμοποίηση», αλλά για «τακτοποίηση»), από το να πληρώσει τα έξοδα μετρατροπής μιας ταράτσας σε «πράσινη», ή της εγκατάστασης ενός φωτοβολταϊκού συστήματος; Σωστά... το πρώτο είναι «εισπρακτικό» μέτρο, ενώ το δεύτερο είναι μια ...ευγενική προσφορά, από το υστέρημα των εργαζόμενων, προς τις εταιρείες παραγωγής και εμπορίας τέτοιων τεχνολογιών. Δε φτάνει, δηλαδή, που είναι πολλά από τα σπίτια αυτά υποθηκευμένα στις τράπεζες, πρέπει, μέρες κρίσης που είναι, στο πνεύμα της συναίνεσης και της «συμμετοχής όλων για να κινηθεί η αγορά» να ...συνδράμουν και οι μικροιδιοκτήτες το «κατιτίς» τους. «Γλυκός» ο φόρος, που θα’λεγε κι ο κύριος Καρατζαφέρης (τον οποίο, κατά τα λοιπά, χωρίζει «άβυσσος» με το ΠΑΣΟΚ και την ΠΑΣΚ, η οποία και εισηγήθηκε αυτά τα «πράσινα ανδραγαθήματα»)...

 Οι εργαζόμενοι δεν έχουν κανένα λόγο να μπουν στο εφιαλτικό δίλημμα ποιές από τις ανάγκες τους θα δεχθούν να θυσιάσουν για να σωθούν οι υπόλοιπες (π.χ. το περιβάλλον ή την φτηνή κατοικία, την εξοικονόμηση ενέργειας ή ένα κεραμίδι παραπάνω για τα παιδιά τους κλπ.). Δεν έχουν κανένα λόγο να μπουν στο ψευτοδίλημμα αν θα πληρώσουν την «τακτοποίηση» (για μια ευθύνη που στη μεγάλη τους πλειοψηφία δεν έχουν) απευθείας στο κράτος ή στους ιδιώτες επιχειρηματίες. Αν το πρόστιμο θα είναι «πράσινο», «μπλε», «ροζ» κλπ. Ό,τι χρώμα και να’χει το πρόστιμο, τα μαντάτα γι αυτούς θα είναι, σταθερά, «μαύρα». Κατάμαυρα. Εκτός και αν βγάλουν τα συμπεράσματά τους και βγουν ορμητικά στο δρόμο της αγωνιστικής αντεπίθεσης, για τη διεκδίκηση της συνδυασμένης ικανοποίησης του συνόλου των αναγκών τους. Δυστυχώς, για άλλη μια φορά, η ηγεσία του ΤΕΕ με τις θέσεις της φανερώνει ότι είναι με την «άλλη πλευρά του ποταμιού». Ας αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του...