ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΕΕ Νο.2531 της 06-04-2009
Ενημερωτικό Δελτίο 2009	Τεύχος 2530	Τεύχος 2532

Η ΑΠΟΘΕΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΤΥΧΟΔΙΩΚΤΙΣΜΟΥ

(αποσπάσματα από ανακοίνωση της Δημοσιοϋπαλληλικής Ενότητας Μηχανικών)

 Η Γενική Συνέλευση της ΕΜΔΥΔΑΣ Αττικής που πραγματοποιήθηκε στις 10 Μάρτη 2009  είχε ουσιαστικά ως κύριο θέμα, πέραν της έγκρισης ή όχι του διοικητικού και  του οικονομικού απολογισμού του Δ.Σ. της Ένωσης την συζήτηση για την ένταξη ή όχι της Π.Ο. ΕΜΔΥΔΑΣ  στην ΑΔΕΔΥ σύμφωνα και το σχετικό χωρίο στην απόφαση του 11^ου Συνεδρίου της Ομοσπονδίας μας.

Η Δημοσιοϋπαλληλική Ενότητα Μηχανικών (Δημ. Εν.) σε πλήρη συνέπεια με τις θέσεις που σταθερά διατυπώνει τα τελευταία χρόνια, καταψήφισε τον διοικητικό απολογισμό. Κατά την άποψή μας είναι ένας απολογισμός που κινήθηκε στα όρια των αποφάσεων των συνεδρίων της Ομοσπονδίας δηλαδή της συρραφής αποσπασματικών – ανερμάτιστων συντεχνιακών διεκδικήσεων που και επαναλαμβάνονται για χρόνια χωρίς να θίγουν στο παραμικρό τον πυρήνα της πολιτικής που θίγει τα ασφαλιστικά, οικονομικά και εργασιακά δικαιώματα των συναδέλφων. Η εκτίμησή μας αυτή ισχύει ανεξάρτητα από την υιοθέτηση από πλευράς ΕΜΔΥΔΑΣ ενός περισσότερο διεκδικητικού προφίλ την περίοδο που τα προεδρεία τόσο στην Αττικής όσο και στην ΠΟ συγκροτούνται στην βάση της παραταξιακής συμφωνίας Αγων. Συνεργασίας και ΔΚΜ, τουλάχιστο σε σύγκριση με την περίοδο της συμφωνίας ΠΑΣΚ – ΔΚΜ.  Ήδη από την Γ.Σ. του Οκτώβρη του 2008 είχαμε καταψηφίσει την κοινή απόφαση χαρακτηρίζοντάς την «αγωνιστική προβιά» που ως μοναδικό στόχο είχε την έκδοση ΚΥΑ που θα διασφαλίζει (προσωρινά) τα επιδόματα. Καταθέσαμε ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο διεκδικήσεων πέρα από την πολιτική του «εφικτού» που συνειδητά στηρίζουν οι υπόλοιπες παρατάξεις στη ΕΜΔΥΔΑΣ.

Για το θέμα της ένταξης στην ΑΔΕΔΥ η Δημ. Εν. κατήγγειλε την τυχοδιωκτική στάση των άλλων παρατάξεων (ΔΚΜ, ΠΑΣΚ, Αγων. Συνεργασία, Συσπείρωση) που ενώ συνεχίζουν να στέκονται στη γραμμή των ατελέσφορων συντεχνιακών «αιτημάτων»  ξαφνικά κόπτονται για την «ενότητα» των εργαζομένων. Η επίκλησή της είναι υποκριτική, γιατί οι μηχανικοί ΔΥ ανήκουν ήδη στην ΑΔΕΔΥ, μιας και συμμετέχουν μαζί με τους υπόλοιπους ΔΥ στα σωματεία των χώρων δουλειάς τους, εκεί δηλαδή που «χτίζεται» η ενότητα. Ίσα-ίσα, η ένταξη της ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ στην ΑΔΕΔΥ θα αδυνάτιζε την ενιαία έκφραση των εργαζόμενων, ανεξάρτητα της ειδικότητάς τους, θα δυνάμωνε τις συντεχνιακές αυταπάτες. Η Δημ. Εν. είναι η παράταξη που ολοκληρωμένα σταθεί απέναντι στον συντεχνιασμό αποκαλύπτοντας ταυτόχρονα ότι η υιοθέτηση για χρόνια τώρα ανερμάτιστων, συντεχνιακών αιτημάτων (π.χ. κλαδικό μισθολόγιο, διυπουργικός κλάδος, επιδοματική πολιτική) και αποπροσανατολιστική είναι και οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο συμβιβασμό και σε νέες ήττες. Αντιπροτείναμε τη συμπόρευση της ΕΜΔΥΔΑΣ με τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ ως την μόνη διέξοδο για όσους πραγματικά ενδιαφέρονται για την ταξική ενότητα των εργαζομένων.

Όταν η επιχειρηματολογία της πλειοψηφίας χρεοκόπησε, ήρθε η «ώρα» της Συσπείρωσης. Με ομιλίες κεντρικών στελεχών της, επέλεξε να επιτεθεί στη Δημ. Εν. και στο ΠΑΜΕ, με χαρακτηρισμούς που διαβαθμίζονται από υβριστικοί έως αήθεις. Κατανοούμε βέβαια ότι η πολιτική ουράς στη γραμμή του συμβιβασμού, δεν είναι εύκολη υπόθεση. Μια παράταξη που αυτοπροσδιορίζεται ως αριστερή είναι δύσκολο να εξηγήσει την για χρόνια συνεπή, παρά την ευλυγισία, στήριξη της γραμμής του ταξικού συμβιβασμού. Η ψήφος της Συσπείρωσης στην απόφαση – ταφόπλακα για το ασφαλιστικό της αντιπροσωπείας του ΤΕΕ δεν ήταν προφανώς «στιγμιαίο αδίκημα» όπως αποκαλύφθηκε με την στάση της συγκεκριμένης παράταξης στην ψήφιση του 3518/06 και τη στήριξη στον Γ. Αλαβάνο για πρόεδρο του ΤΕΕ. Η πλήρης χρόνια συμπόρευση αλλά και συνδιοίκηση με τον συντεχνιασμό στην ΕΜΔΥΔΑΣ, η προβολή της θέσης για διεκδίκηση επιδόματος που θα καταργεί την επιδοματική πολιτική (!!!) δεν είναι απλές συμπτώσεις για την δήθεν «αριστερή» Συσπείρωση. Έτσι, διόλου δε μας εξέπληξε η σπουδή της Συσπείρωσης να ληφθεί «απόφαση» για ένταξη στην ΑΔΕΔΥ (με την σύμφωνη γνώμη ΔΚΜ – ΠΑΣΚ – Αγων. Συνεργασία) από μια Γεν. Συνέλευση που συμμετείχε κάτω από το 1,5 % (!!!) των μελών της ΕΜΔΥΔΑΣ Αττικής, ενώ ο κεντρικός της ομιλητής προέτρεπε τη Δημ. Εν. και όσους έχουν ενστάσεις να «πάνε στα δικαστήρια»...

Για την Δημ. Εν., η ενότητα των εργαζομένων και η ενιαία απάντησή τους στην πολιτική της πλουτοκρατίας και των κυβερνήσεων αλλά και των κομμάτων που την υπηρετούν είναι αναγκαία όσο ποτέ! Μια ενότητα όμως πρώτα και κύρια ταξική με ξεκάθαρους στόχους,  κόντρα στις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές  ηγεσίες σε  ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, έξω από τα ραντεβού και τα δείπνα με την εργοδοσία. Μια ενότητα που θα στηρίζεται στην διεκδίκηση των σύγχρονων αναγκών των εργαζομένων και όχι τα ψίχουλα που κάθε φορά περισσεύουν.