Π.Ο. Ε.Μ.Δ.Υ.Δ.Α.Σ: Ώδινεν όρος...
Προέκυψε τελικά το νέο Προεδρείο του Δ.Σ. της Π.Ο. Ε.Μ.Δ.Υ.Δ.Α.Σ ...
Ως ουσιαστική συνέχεια του προηγούμενου διατηρεί αναλλοίωτα τα βασικά του χαρακτηριστικά :
- Μη αντιπροσωπευτικότητα
- Αδιαφάνεια στη συγκρότηση – οσμή συμφωνιών κάτω από το τραπέζι σε συνδυασμό με την
παράλληλη « κυοφορία » της Ε.Μ.Δ.Υ.Δ.Α.Σ. Αττικής
- Συγκρότηση που απαντά στις σκοπιμότητες του γνώριμου κυβερνητικού συνδικαλισμού μακριά,
και τελικά απέναντι στα συμφέροντα της συντριπτικής πλειοψηφίας των συναδέλφων.
Η μεγάλη πλειοψηφία των συναδέλφων θα πρέπει να διαπίστωσε με έκπληξη (;) ότι η Δημοκρατία στην
συγκρότηση των συνδικαλιστικών οργάνων οριοθετείται από τις συναλλαγές των δικομματικών συνδικαλιστικών
παρατάξεων με ολίγην από πρόθυμη «αριστερά». Βέβαια ο αποκλεισμός της Αγωνιστικής Συνεργασίας από το
προεδρείο της Ομοσπονδίας και με δεδομένη την «προϋπηρεσία» της σε παρόμοιες μεθοδεύσεις, μας
υποχρεώνει να υπενθυμίσουμε σε όσους η μνήμη δεν βοηθά, την παλιά ιστορία με τις μωρές παρθένες….
Άλλωστε κατά τις διαδικασίες του πρόσφατου Συνεδρίου μας η αγαστή σύμπλευση των τριών παρατάξεων (
Π.Α.Σ.Κ. , Α.Σ.Μ. , Δ.Κ.Μ. ) στην συντριπτική πλειονότητα των θεμάτων ( πλην βεβαίως της διανομής θώκων )
μας δημιουργεί την βεβαιότητα ότι οιαδήποτε των τριών μπορεί να εκπροσωπεί επάξια τις υπόλοιπες δύο.
Απόδειξη των πιο πάνω ισχυρισμών αποτελεί η μέχρι τώρα λειτουργία του οργάνου : κατάθεση
υπομνημάτων, επαφές με κυβερνητικά στελέχη από τη μία ,καλλιέργεια εφησυχασμού και έλλειψη διεκδικητικού-
αγωνιστικού προσανατολισμού από την άλλη. Η συγκεκριμένη σύνθεση του προεδρείου, η οποία και αναδεικνύει
την ταύτιση θέσεων (και προθέσεων) ΠΑΣΚ και ΔΚΜ, δεν θα πρέπει να μας προϊδεάζει για τίποτε περισσότερο.
Σήμερα που έντεχνα ορισμένοι καλλιεργούν κλίμα αναμονής εμείς το λέμε ξεκάθαρα : ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ –
ΚΑΜΙΑ ΕΚΠΤΩΣΗ !! Με τα πρώτα δείγματα γραφής της νέας κυβέρνησης γνωστά κανένας εφησυχασμός ΔΕΝ
ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΕΙΤΑΙ !!!
Όταν η επιστημονική υπόσταση των Μηχανικών αμφισβητείται από τους θιασώτες της ευρωϋποταγής. Όταν
οι κυβερνήσεις καθηλώνουν τις αμοιβές των εργαζομένων σε τριτοκοσμικά επίπεδα ενώ η «αγορά» επιβάλλει
τιμές Ελβετίας. Όταν οι εργαζόμενοι και λαός γενικότερα χαρατσώνονται άγρια για την υλοποίηση έργων
αμφίβολης προτεραιότητας που παραδίνονται στην «ιδιωτική πρωτοβουλία» του 10% ...
... οι εκπρόσωποι των Μηχανικών αρνούνται έστω και στα λόγια ν΄ αντιπαρατεθούν με την πολιτική της
υποταγής στην «αγορά» και το κέρδος. βγαίνουν για κυνήγι επιδομάτων... ζητούν εγγυήσεις για τις εκπτώσεις
στις δημοπρατήσεις ...
Όταν οι πενιχρές ονομαστικές αυξήσεις που υπολείπονται και αυτού του μαγειρεμένου δείκτη τιμών
καταναλωτή φαλκιδεύονται από τις ασφαλιστικές εισφορές και την μη τιμαριθμοποίηση της φορολογικής
κλίμακας
Όταν Ε.Ε. – κυβέρνηση – εργοδότες προωθούν τον εργαζόμενο λάστιχο πού συνταξιοδοτείται στα 70 , εάν
και εφόσον τα «ακούμπησε» στην μεγάλη και σίγουρη « ...αμέρικαν» ...
Τότε η επιλογή είναι αναγκαστική : Ή με την κυρίαρχη πολιτική κυβέρνησης - Ε.Ε. - εργοδοσίας , ή
ενάντιά της για μια πολιτική υπέρ των εργαζομένων.
Μπροστά στην διαμόρφωση της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης το ελάχιστο του διεκδικητικού πλαισίου
δεν μπορεί παρά να περιλαμβάνει :
- Κατώτερο βασικό μισθό 1200 € ( με ανάλογη αύξηση ανά κλιμάκιο και εκπαιδευτική
βαθμίδα).Κατοχύρωση των επιδομάτων 6 και 7 ‰ ως συντάξιμων αποδοχών.
- Πλήρη σύνταξη σε 30 χρόνια εργασίας χωρίς όριο ηλικίας – σύνταξη στο 80 % του τελευταίου μισθού –
όριο ηλικίας 60 και 55 χρόνια για άντρες και γυναίκες αντίστοιχα -55 και 50 στα βαρέα και ανθυγιεινά.
- Δημόσια δωρεάν για όλους υγεία– παιδεία – κοινωνική ασφάλιση, που να ανταποκρίνονται στις
σύγχρονες ανάγκες.
- Αύξηση του αφορολόγητου στα 15.000 € για μισθωτούς – συνταξιούχους και τιμαριθμοποίηση της
φορολογικής κλίμακας.
ΚΑΜΕΡΕΣ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗΣ
Υπόθεση του λαού η αποκαθήλωσή τους
Στη λαϊκή επαγρύπνηση εναπόκειται η προστασία των θεμελιωδών πολιτικών, κοινωνικών και ατομικών
δικαιωμάτων, ενόσω οι κυβερνήσεις του δικομματισμού επιμένουν όχι μόνο στην παραμονή του γιγαντιαίου
μηχανισμού παρακολούθησης που έστησαν με αφορμή τους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά και στην επέκτασή του.
Πρόκειται για μέτρο που εντάσσεται στο γενικότερο κλίμα αστυνομοκρατίας και προσπάθειας εκφοβισμού του
λαού, ώστε να μην αγωνίζεται και διεκδικεί τα δικαιώματά του. Σε τρεις τουλάχιστον γνωστές από τον Τύπο
περιπτώσεις, οι κάμερες στράφηκαν προς καταγραφή και παρακολούθηση διαδηλωτών.
Αλήθεια γιατί το ΤΕΕ δεν έχει πάρει θέση στο μείζον αυτό θέμα;
