| ||
| ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΕΕ Νο.2380 της 20-02-2006
| ||
|
Η «Πανεπιστημονική» Πολιτικών Μηχανικών, διοργανώνει την ΤΕΤΑΡΤΗ, 22.2.2006 και ώρα 19:30 μμ, στην αίθουσα του Εκλογικού Κέντρου του ΚΚΕ, Θεμιστοκλέους 4 και Πανεπιστημίου, ανοικτή εκδήλωση-συζήτηση με θέμα: Θα γίνει συζήτηση πάνω στο κυβερνητικό νομοσχέδιο για το ΤΣΜΕΔΕ, τη στάση του ΤΕΕ και τις αναγκαίες αγωνιστικές πρωτοβουλίες που πρέπει να αναπτυχθούν το επόμενο διάστημα. Να είμαστε εκεί! |
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΠΟΙΟΝ; Στο νόμο Σιούφα και το «νέο» κυβερνητικό σχέδιο, ή ενάντια στην κοινοτική πολιτική, στις επιλογές της Στρατηγικής της Λισσαβώνας, που εφαρμόζονται ενιαία σε όλη την ΕΕ, από κυβερνήσεις όλων των τύπων και αποχρώσεων και στη χώρα μας υπηρετήθηκαν με ευλάβεια, τόσο από τη ΝΔ, όσο και από το ΠΑΣΟΚ? Σε τι διαφωνεί, επί της ουσίας, η ΠΑΣΚ (που ψήφισε την «καλή» απόφαση του Οκτώβρη) με την ΔΚΜ που μειοψήφισε; Μήπως στην ανάγκη προώθησης του ιδιωτικού «πυλώνα»; Στην ενίσχυση του κεφαλαιοποιητικού συστήματος και της ανταποδοτικής λειτουργίας των ταμείων; Στην «αξιοποίηση» των αποθεματικών για παροχή ζεστού χρήματος για να κινηθούν τα γρανάζια της μονοπωλιακής κερδοφορίας (βλ. ΣΔΙΤ κλπ.); Διαφωνούν στην πρόσδεση των ταμείων στο άρμα των χρηματιστικών ομίλων και στην μετατροπή των ταμείων σε τραπεζικούς οργανισμούς; Κι αν, βρε παιδί μου διαφωνούν, Πότε, σε ποιό θέμα, σε ποιά κρίσιμη επιλογή γύρω από το ΤΣΜΕΔΕ, φάνηκε αυτή τους η διαφωνία; Μήπως στην απόφαση για την Τράπεζα Αττικής; Μήπως στις κατά καιρούς αποφάσεις των διοικήσεων του ΤΣΜΕΔΕ για αυξήσεις εισφορών; Μήπως η απόφαση του 2003 δεν αναφέρει την ανταποδοτικότητα ως ΒΑΣΙΚΗ ΑΡΧΗ στην οποία πρέπει να βασίζεται η «λύση» που θα δοθεί στο ΤΣΜΕΔΕ; Μήπως η απόφαση του 2003 αμφισβητούσε πουθενά την σύνδεση με την Τράπεζα Αττικής; Μήπως καθόριζε πουθενά τη μείωση των εισφορών των εργαζόμενων και την αύξηση των εργοδοτικών, ή τη μείωση των ορίων συνταξιοδότησης;
Εμείς, συνάδελφοι της «Συσπείρωσης», συμφωνούμε ότι το ν/σ είναι ΑΚΟΜΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ από την απόφαση του 2003. Σε αυτό, έχετε δίκιο. Αλλά εξ αυτού, το να θεωρείται θετική μια απόφαση που «παζαρεύει» το πόσο θα χάσουμε, αντί μιας άλλης – που πρότεινε η Πανεπιστημονική – που επιθετικά θα διεκδικεί λύση με βάση τις σύγχρονες ανάγκες των μισθωτών και αυταπασχολούμενων μηχανικών, ε, αυτό πάει πολύ...
ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΟΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΕ; Μήπως άραγε παραξενεύεται κανείς που οι δυνάμεις του δικομματισμού και οι ΣΥΝοδοιπόροι τους έστησαν αυτόν τον αποπροσανατολιστικό καυγά γύρω από το ν/σ της κυβέρνησης, πασχίζοντας να πείσουν ότι διαφωνούν στο έδαφος της πιο καταθλιπτικής πολιτικής τους συμφωνίας; Μιας συμφωνίας που δεν έχει απλά πολιτική και ιδεολογική, αλλά και ταξική βάση. Τι είναι το ΤΕΕ που περίμενε κανείς ότι θα κρατήσει άλλη στάση; Δεν είναι ένα κομμάτι του κράτους, ο θεσμικός τεχνικός σύμβουλος της κυβέρνησης (δηλαδή της κυβέρνησης των μονοπωλίων), μήπως δεν είναι ένας θεσμός ηγεμονίας των μεγαλοκαπιταλιστών μηχανικών, πάνω στους μισθωτούς και μικροεπαγγελματίες συναδέλφους; Μπορεί ο κόσμος της εργασίας στον κλάδο των μηχανικών να περιμένει ότι θα ηγηθούν της πάλης για τα συμφέροντά του, εκείνοι που εκφράζουν τα συμφέροντα των εκμεταλλευτών του; Πως αλλιώς, λοιπόν, να χαρακτηρίσουμε τη θέση της «Συσπείρωσης» πως μπορεί να παρθεί μαζί με κάποιες από αυτές τις δυνάμεις μια απόφαση που να ανακόπτει, έστω, την επίθεση στα ασφαλιστικά δικαιώματα και, μάλιστα, όπως γράφουν (τ. 2371), μια απόφαση που «διασφάλιζε τη μέγιστη δυνατή ενότητα του συνόλου των μηχανικών», αν όχι θέση απροκάλυπτης ταξικής συνεργασίας, ή, στην καλύτερη περίπτωση, πολύ επικίνδυνη αυταπάτη;
(συνεχίζεται σε επόμενο τεύχος)