ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΕΕ Νο.2381 της 27-02-2006
Ενημερωτικό Δελτίο 2006	Τεύχος 2380	Τεύχος 2382

ΩΡΑ ΜΑΧΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ!

Με το σχέδιο νόμου που έδωσε για (στημένο) "διάλογο" η κυβέρνηση, θα καταφέρει νέα σκληρά πλήγματα στα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα της συντριπτικής πλειοψηφίας των εργαζόμενων, μισθωτών και μικροεπαγγελματιών, μηχανικών. Μεταξύ άλλων:

• Προωθεί την ανταποδοτικότητα, την ατομική ευθύνη του κάθε συνάδελφου για την ασφαλιστική του κάλυψη με την απουσία κρατικής χρηματοδότησης στο σκέλος της Ειδικής Προσαύξησης,, στον κλάδο Πρόσθετης ασφάλισης και στον κλάδο εφάπαξ (όπου απουσιάζει και η εργοδοτική εισφορά),
• Αυξάνει υπέρογκα τις εισφορές των ασφαλισμένων, έως και το 8/πλάσιο του κατά το έτος 1991, μέσου μηνιαίου κατά κεφαλήν ΑΕΠ, με απατηλές υποσχέσεις για μελλοντικές αυξήσεις των παροχών,
• Διαχωρίζει τη βάση υπολογισμού των εισφορών των ασφαλισμένων πριν και μετά την 1-1-1993.
• Εισάγει τον Κλάδο Προν. Παροχών, χωρίς να εγγυάται, ούτε καν τις καλύψεις του ΙΚΑ. Προωθεί την «επιδότηση» της ανεργίας με τις εισφορές των μισθωτών και αυταπασχολούμενων συναδέλφων.

Το Σχέδιο Νόμου για το ΤΣΜΕΔΕ, αποτελεί συνέχεια των προηγούμενων αντιασφαλιστικών νόμων, τόσο της ΝΔ, όσο και του ΠΑΣΟΚ. Ο καθένας πλέον γνωρίζει ότι πρόκειται για μια συνολική αναδιάρθρωση του ασφαλιστικού συστήματος, η οποία αποτελεί μέρος της γενικότερης αντιδραστικής αλλαγής, που συμπυκνώνεται στη "Στρατηγική της Λισσαβόνας" της ΕΕ. Η κυβέρνηση προωθεί την αναδιάρθρωση με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ που ζητά μείωση του "μη μισθολογικού κόστους" για το κεφάλαιο και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που ζητά επιτάχυνση των επώδυνων αλλαγών. Βρισκόμαστε λοιπόν μπροστά σε μια συνολική επίθεση που απαιτεί αγωνιστική απάντηση και αντεπίθεση απ' το σύνολο των εργαζομένων στον ιδιωτικό και στο δημόσιο τομέα.

Οι ευθύνες της Δ.Ε. του ΤΕΕ και των παρατάξεων της πλειοψηφίας (ΠΑΣΚ, ΔΚΜ, ΔΑΠ, ΕΝΟΤΗΤΑ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ κλπ.) είναι τεράστιες, αφού διαμόρφωσαν και προώθησαν το πλαίσιο της σημερινής κυβερνητικής επίθεσης στους εργαζόμενους μηχανικούς, με την υιοθέτηση της απόφασης της Αντιπροσωπείας του Φλεβάρη 2003. Μιας απόφασης που αποτελεί πρότυπο εφαρμογής του κεφαλαιοποιητικού συστήματος και της ανταποδοτικότητας (επικουρικός κλάδος, κλάδος εφάπαξ), οδηγεί σε αύξηση των εισφορών, προωθεί έναν κλάδο «Προνοιακών» Παροχών χωρίς καμιά εγγύηση για τους μισθωτούς, είναι πλήρως ευθυγραμμισμένη με τη σύνδεση του Ταμείου με την Τράπεζα Αττικής. Επικαλούμενη την ομογενοποίηση «παλιών» και «νέων» ασφαλισμένων, στην πράξη επιβάλλει την εξίσωση προς τα κάτω για όλους. Παρά τις όψιμες μικροδιαφοροποιήσεις, οι κυρίαρχες παρατάξεις στη ΔΕ του ΤΕΕ, συμμετείχαν με εκπροσώπους τους στην τελική διαμόρφωση του νομοσχεδίου. Και τελικά, οι μάσκες έπεσαν ολοκληρωτικά, αφού στην τελευταία συνεδρίασή της, στις 8.2.2006, η ΔΕ του ΤΕΕ στην ουσία ΑΠΟΔΕΧΤΗΚΕ ΟΜΟΦΩΝΑ το κυβερνητικό νομοσχέδιο, "παζαρεύοντας" απλά το χρονικό ορίζοντα στον οποίο θα εφαρμοστούν οι αυξήσεις και την αύξηση της περιόδου μειωμένης εισφοράς για τους νεοασφαλισμένους. Η στάση τους αυτή δεν προξενεί καμία έκπληξη. Είναι άμεση απόρροια της αποδοχής εκ μέρους τους του αντιλαϊκού πλαισίου διαχείρισης του ασφαλιστικού ζητήματος, της πολιτικής της Ε.Ε.

Είναι ολοκάθαρο, ότι το ασφαλιστικό ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ κι όχι πρόβλημα ορθής διαχείρισης ή "δομής" των κλάδων του Ταμείου, όπως διατείνονται μια σειρά φωνές δήθεν «εναντίωσης» στη συγκεκριμένη νομοθετική ρύθμιση (Συσπείρωση, ΑΜΑΚ κλπ.). Όλοι αυτοί καλλιεργούν αυταπάτες κλαδικής σωτηρίας, προβάλλοντας τη «βιωσιμότητα» του ταμείου - που οι εργαζόμενοι την έχουν χρυσοπληρώσει - προβάλλουν επιφανειακά, αποσπασματικά αιτήματα που διευκολύνουν τους κυβερνητικούς ελιγμούς και αθωώνουν τη ΔΕ του ΤΕΕ. Ειδικά, οι ευθύνες της Συσπείρωσης "Αριστερών" Μηχανικών είναι πολύ μεγάλες, βαρύτατες. Νομιμοποίησαν με την ψήφο και τη συμμετοχή τους την απόφαση του 2003 που άνοιξε το δρόμο στο νομοσχέδιο.
Ψήφισαν, ακόμα και τον Οκτώβρη του 2005 όταν πρωτοσυζητήθηκε το ν/σ στην Αντιπροσωπεία του ΤΕΕ, ΜΑΖΙ ΜΕ ΠΑΣΚ, ΔΑΠ ότι, απέναντι στο ν/σ, το ΤΕΕ πρέπει να μείνει στην απόφαση του 2003 κι όταν οι παρατάξεις αυτές στη ΔΕ ενσωμάτωσαν στην ομόφωνη απόφαση της ΔΕ ορισμένα τριτεύοντα σημεία των υποτιθέμενων διαφωνιών τους, αποσύροντας ακόμα κι αυτό το ψευτοΟΧΙ που ψήφισαν τον Οκτώβρη, βρέθηκαν μόνοι τους να υπερασπίζονται - τι θλιβερό, με αγωνιστικές "κορώνες" - την απόφαση του 2003, αρνούμενοι να κάνουν έστω και την τελευταία στιγμή μιαν έντιμη αυτοκριτική...

Είναι φανερό ότι το κυβερνητικό σχέδιο νόμου για το ΤΣΜΕΔΕ δεν επιδέχεται καμία βελτίωση και δε νομιμοποιείται καμία συμμετοχή στη φάρσα διαλόγου με την κυβέρνηση. Απαιτούμε την άμεση απόσυρσή του. Οι συνδικαλιστικοί φορείς των Μηχανικών πρέπει, επιτέλους, να βγουν στο προσκήνιο, να οργανώσουν την αγωνιστική αντεπίθεσή τους, να συμπορευτούν με το ΠΑΜΕ στην κοινή πάλη για:

• Δημόσια, καθολική, υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση για όλους τους εργαζόμενους.
• Κατοχύρωση της κρατικής ευθύνης για την παροχή της Κοινωνικής Ασφάλισης, η οποία είναι δικαίωμα και όχι εμπόρευμα.
• Αποκλειστικά Δημόσια και Δωρεάν, υψηλού επιπέδου Υγεία και Πρόνοια. Διαχωρισμός Υγείας και Πρόνοιας από την Κοινωνική Ασφάλιση. Κατάργηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας στην Υγεία.
• Σύνταξη μετά από 30 χρόνια δουλειάς, στα 60 για τους άνδρες και στα 55 για τις γυναίκες. Σύνταξη στο 80% των συνολικών αποδοχών της τελευταίας 3ετίας,
• Μετατόπιση του κύριου βάρους των εισφορών να βαρύνει την εργοδοσία και το κράτος, στην κατεύθυνση της πλήρους απαλλαγής του μισθωτού από εισφορές. Αμεση μείωση των εισφορών των εργαζομένων. Οι εισφορές στρατευμένων και μεταπτυχιακών συναδέλφων να καταβάλλονται από το ΥΠΕΘΑ και τα ΑΕΙ, αντίστοιχα.
• Διασφάλιση των αποθεματικών των ταμείων. Τα αποθεματικά είναι λαϊκή περιουσία και όχι «τροφοδότης λογαριασμός» για τις κυβερνητικές παροχές στο μονοπωλιακό κεφάλαιο. Αμεση απόσυρση του ΤΣΜΕΔΕ από την Τράπεζα Αττικής.