| ||
| ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΕΕ Νο.2398 της 03-07-2006
| ||
Είναι βέβαια απορίας άξιον το πως μπορεί κανείς να θεωρεί "έξω" και "ενάντια" στο κίνημα μια δύναμη που από την αρχή ανέδειξε τη βαθιά πολιτική διάσταση του νομοσχεδίου, τη σύνδεσή του με την πολιτική της ΕΕ, τη συνθήκη της Μπολόνια και τη στρατηγική της Λισσαβόνας στην οποία αυτή είναι ενταγμένη, αναδεικνύοντας παράλληλα τις ευθύνες των αστικών κομμάτων όλων των αποχρώσεων, "κεντροαριστερών" και "κεντροδεξιών" και την ανάγκη βαθιάς, ουσιαστικής ΠΟΛΙΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ της πάλης των φοιτητών και της ΠΑΛΛΑΪΚΗΣ διάστασης του αγώνα. Κι από την άλλη, να καλωσορίζει και να θεωρεί "εντός" μια δύναμη όπως ο ΣΥΝ που ο ίδιος ο συντάκτης του κειμένου της Αν. Αρ. Κιν., έστω και "στρογγυλεμένα", χαρακτηρίζει ως "φιλο-ΕΕ" και ως δύναμη που "φλερτάρει με την κεντροαριστερά". Είναι απορίας άξιον, πως είναι δυνατόν να είναι "ενάντια στο κίνημα" μια δύναμη που ξεκάθαρα απέρριψε τον κυβερνητικό εκτονωτικό ελιγμό του "διαλόγου", αλλά να θεωρεί θετική της στάση μιας δύναμης που, επίσημα και με δηλώσεις ανώτατων στελεχών της, τάχθηκε υπέρ του διαλόγου αυτού ψελλίζοντας κάτι αστειότητες περί "μηδενικής βάσεως".
Επειδή, λοιπόν, χρειάζεται μεγάλη δόση πολιτικής αφέλειας για να μην παρατηρεί κανείς αυτή την προφανή αντίφαση και επειδή, σαφώς, οι συνάδελφοι της Αν. Αρ. Κιν. δε στερούνται της μέσης νοημοσύνης, υπάρχει μια εξίσου προφανής ΠΟΛΙΤΙΚΗ εξήγηση της "στραβωμάρας" τους: είναι προφανές, ότι το "κίνημα" που υπερασπίζονται, είναι ένα κίνημα στο οποίο "χωράει" πολιτικά μια χαρά μια δύναμη φιλο-ΕΕ και φιλο-κεντροαριστερή όπως ο ΣΥΝ, αλλά και κομμάτια του ΠΑΣΟΚ. Όταν το κεντρικό σύνθημα των ΕΑΑΚ είναι η παραίτηση της ΥΠΕΠΘ (εισπράττοντας τα εύσημα από το σύνολο του ΠΑΣΟΚικού τύπου), όταν στελέχη της ΕΑΑΚ επιλέγουν να συναντηθούν με κυβερνητικά στελέχη, παρεούλα με τους εργατοπατέρες της ΟΛΜΕ και άλλους "αστέρες" του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού για να θέσουν ως πρώτο θέμα το ...ν+2 και τους "αιώνιους φοιτητές" (και τα περί Μπολόνιας που όψιμα "θυμήθηκε" ο συντάκτης του κειμένου, τα έχουν για τα ...ψιλά του πλαισίου), όταν στο συντονιστικό των καταλήψεων φιγουράρει "πρώτη μούρη" ο ΠΑΣΚίτης εργατοπατέρας της ΟΤΟΕ Τσουκαλάς, όταν τα πρωτοπαλίκαρα της ΕΑΑΚ απαγορεύουν(!) στον πρόεδρο της Ομοσπονδίας Οικοδόμων να χαιρετίσει σε συνέλευση με το επιχείρημα ότι "το ΠΑΜΕ υπογράφει τις ίδιες συμβάσεις με τη ΓΣΕΕ" (!!!), ε, δε θέλει και πολύ να καταλάβει κανείς γιατί κάνουν ό,τι μπορούν για να θέσουν "εκτός" τη μόνη δύναμη που μπορεί να εγγυηθεί την πολιτικοποίηση και την κλιμάκωση του αγώνα, σε κατεύθυνση αληθινά επικίνδυνη για την ΕΕ, την κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ και τους ΣΥΝοδοιπόρους του. Είναι φανερό ότι δεν είναι ο ΣΥΝ που "καμουφλάρεται" δήθεν, για να χωρέσει στο κίνημα, αλλά είναι η πολιτική κατεύθυνση της ΕΑΑΚ τέτοια που επιτρέπει στον κεντροαριστερό, φιλο-ΕΕ ΣΥΝ να "χωράει" σε αυτό. Βέβαια, με τέτοιες "υπηρεσίες" προς το σύστημα, οι όψιμοι τηλεοπτικοί αστέρες της ΕΑΑΚ μπορούν να ελπίζουν ότι ο κόπος τους δε θα πάει χαμένος. Μια θεσούλα στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ, όλο και θα βρεθεί, βρε αδελφέ...
Σε ό,τι αφορά τις ΠΚΣ, γελιούνται αν πιστεύουν ότι με τέτοιες αθλιότητες θα καταφέρουν να την ενσωματώσουν στη "σούπα" που ετοιμάζουν. Η διαχωριστική γραμμή της βαθιάς πολιτικοποίησης και κλιμάκωσης από τη μια και της άσφαιρης και ακίνδυνης "νομοσχεδιοκεντρικής" και "υπουργοκεντρικής" γραμμής του μπλοκ ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝ-ΕΑΑΚ από την άλλη, είναι ανάγκη όσο ποτέ να τεθεί ξεκάθαρα και, για να αντιγράψουμε μια φράση από το κείμενο της Αν. Αρ. Κιν., όσο κι αν το μπλοκ αυτό κρύβει τις προθέσεις του πίσω από μια "αγωνιστική" φρασεολογία, δε θα μπορέσει τελικά να κρυφτεί και, πολύ περισσότερο, να επηρεάσει το κίνημα.