| ||
| ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΕΕ Νο.2616
της 17-01-2011
| ||
ΑΜΟΙΒΕΣ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ
Μέρος Γ: Στον άλλο δρόμο ανάπτυξης βρίσκεται η διέξοδος
Κάπως έτσι, όπως περιγράψαμε στα δυο προηγούμενα μέρη του αφιερώματος στις αμοιβές, φτάσαμε ως εδώ. Σήμερα, οι αυταπασχολούμενοι και μικροί επαγγελματίες έρχονται αντιμέτωποι με νέα επεισόδια του «serial-killer» της απελευθέρωσης. Κυβέρνηση και ηγεσία του ΤΕΕ, διόλου τυχαία, επικεντρώνουν σχεδόν αποκλειστικά στο ζήτημα των αμοιβών. Τους βολεύει να αποκρύπτουν ότι πλευρές της ίδιας ακριβώς πολιτικής είναι και:
· τα κυβερνητικά σχέδια ΠΔ για τα ΤΕΙ και την πιστοποίηση (στην οποία πρωτοστατεί το ΤΕΕ!),
· η κατεδάφιση του ασφαλιστικού (την οποία υπηρέτησε το ΤΕΕ από την Τράπεζα Αττικής και τον 3518 μέχρι τη σιωπή για τις ρυθμίσεις του Λοβέρδου),
· το φορολογικό-λαιμητόμος με την κατάργηση του αφορολόγητου, την περαίωση, την κατάργηση των μοναδικών συντελεστών,
· τα νομοσχέδια για τις μελέτες και τις αναθέσεις των δημοσίων έργων που απελευθερώνουν τις εκπτώσεις και αναθέτουν σε «ανεξάρτητες» (και πλήρως εξαρτημένες από τους μεγάλους ομίλους) αρχές το σχεδιασμό και την εκτέλεσή τους,
· η γενίκευση των ΣΔΙΤ και των συμβάσεων παραχώρησης σε σημείο πρόκλησης, όπως η πρόσφατη ΚΥΑ του καλοκαιριού που εκχωρεί στην ΕΓΝΑΤΙΑ Α.Ε. τις αρμοδιότητες του δημοσίου στα έργα των νησιών του Αιγαίου.
Και βέβαια, ο κατάλογος αυτός θα μπορούσε να συνεχιστεί για πολύ ακόμα…
Υπάρχει κανείς που να αμφιβάλλει ότι η υλοποίηση αυτών των κατευθύνσεων θα χειροτερεύσει ακόμα περισσότερο την κατάσταση, τόσο για τους εργαζόμενους (μισθωτούς και αυταπασχολούμενους, μικρούς επαγγελματίες) του κλάδου, όσο και τα λαϊκά στρώματα γενικότερα; Η ως τώρα πείρα το αποδεικνύει. Και γι αυτό είμαστε αντίθετοι και θα παλέψουμε να μην προχωρήσουν οι νέες αντιδραστικές ρυθμίσεις που προετοιμάζονται, στα έργα, τις μελέτες, τις αμοιβές, τα επαγγελματικά δικαιώματα. Δε θα παραιτηθούμε από το αυτονόητο δικαίωμα – ανάγκη του αυταπασχολούμενου να ζει αξιοπρεπώς από τη δουλειά του. Ωστόσο, η ικανοποίηση αυτής της απαίτησης δεν είναι μόνο θέμα των αμοιβών. Συνδέεται άμεσα και με την πάλη ενάντια στη φοροεπιδρομή (προ και ελέω μνημονίου), στο χαράτσι της περαίωσης, στην κατάργηση του αφορολόγητου, στην εκτόξευση των αντιλαϊκών έμμεσων φόρων, του ΦΠΑ κλπ. Συνδέεται άρρηκτα με την πάλη ενάντια στην κατεδάφιση του ασφαλιστικού, όπως αυτή προωθείται μέσα από το αντιλαϊκό-αντιασφαλιστικό νομικό πλαίσιο που διαμόρφωσαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ (νόμοι Σιούφα-Ρέππα-Πετραλιά-Λοβέρδου, 3518/06 κλπ.). Αν δεν παλέψουμε ενιαία ενάντια σ’αυτό τον αντιλαϊκό οδοστρωτήρα, ο κίνδυνος να μας παίρνουν με το ..ενάμισι χέρι, όσα θα ζητάμε να μας αφήνουν με το άλλο μισό (κι ακόμα περισσότερα) είναι όχι απλά ορατός, αλλά βέβαιος.
Ειδικά σε ό,τι αφορά τις ρυθμίσεις για το επάγγελμα, είναι αυταπάτη να πιστεύει κανείς ότι τα ερείπια του προστατευτισμού που έχουν απομείνει (μητρώα, τάξεις πτυχίων, ελάχιστες αμοιβές κλπ.), αλλά και οι νέες, τάχα, «ασπίδες» όπως η πιστοποίηση, μπορούν να ανακόψουν τη δράση των νόμων της καπιταλιστικής οικονομίας. Το αντίθετο, κάποιες από αυτές (όπως ο φορέας πιστοποίησης, το ΜΗΚΙΕ κλπ.) θα τη βοηθήσουν να πάει και πιο γρήγορα ακόμα. Στα πλαίσια του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, η πορεία συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης της παραγωγής και του κεφαλαίου, η μονοπώληση και του κλάδου των κατασκευών είναι αντικειμενική διαδικασία. Πολύ περισσότερο, σήμερα, σε εποχή κρίσης που η πίεση των μονοπωλίων για ταχύτερο και πληρέστερο έλεγχο της οικονομίας αυξάνει κατακόρυφα, είναι δυο φορές ουτοπικό να ελπίζει κανείς ότι μέσα στο γενικό πλαίσιο της απελευθέρωσης, μπορούν να λειτουργήσουν, μακροπρόθεσμα, "ασπίδες" και "ασφαλιστικές δικλείδες" για την προστασία των αυταπασχολούμενων και μικρών επαγγελματιών.
Η μοναδική διέξοδος προοπτικής βρίσκεται στην ένταξη του αγώνα ενάντια στην πολιτική της ΕΕ για την «απελευθέρωση», στη γενικότερη πάλη για τη συνολική ανατροπή της πολιτικής του ευρωμονόδρομου και τη διεκδίκηση ενός άλλου δρόμου ανάπτυξης, σε ρήξη με την εξουσία και την κυριαρχία των μονοπωλίων. Με κατοχύρωση της κοινωνικής ιδιοκτησίας στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής μέσω κρατικών φορέων (π.χ. στις κατασκευές, την ενέργεια, τις μεταφορές, τις τηλεπικοινωνίες κλπ.) που θα λειτουργούν με κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο για την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών, κατοχυρώνοντας πλήρως τα εργασιακά, κοινωνικά, μορφωτικά κλπ. δικαιώματα των εργαζομένων σε αυτούς. Και βέβαια, με την αποδέσμευση της χώρας από τις δεσμεύσεις της ΕΕ, του ΔΝΤ και των άλλων ιμπεριαλιστικών οργανισμών (ΝΑΤΟ κλπ.). Σε αυτή την πορεία και με αυτόν τον προσανατολισμό καλούμε τους αυταπασχολούμενους και μικρούς επαγγελματίες μηχανικούς να αγωνιστούν, μαζί με την ΠΑΣΕΒΕ, το ΠΑΜΕ και την «Πανεπιστημονική», για την αντεπίθεση και την ελπιδοφόρα προοπτική που έχουν ανάγκη συνολικότερα οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα, αλλά και οι ίδιοι ως τμήμα τους.